Kordian w pierszym akcie poznajmey go jako piętnstoletniego chłopca przeżywającego ból istnienia. Jest zbyt dojrzały jak na swój wiek. Nie widzi sensu życia. Jest to bohater hanletyczny - jego postawę cechuje wewnętrzny konflikt między pragnieniami a realnymi czynami, co prowadzi do nadmiernej wrażliwości i w konsekwencji do poczucia wyobocowania i samotności. Kordian ma też cechy bohatera werterycznego, charakterystycznego dla literatury europejskiej tego czasu: przezywanie "bólu świata" marzycielstwo usposobienie poetyckie niezwykła wrażliwość, uleganie tworzonej wyobraźni wizji idealnej miłosci, bunt przeciwko złu światu i cheć ukojenie bólu poprzez samobójstwo.
W drugim akcie obserwujemy proces dojrzewania bohatera, zbierania doświadczenia życiowego i odnajdowania celu życia. Nauka jaką Kordian wynosi ze swoich podróży jest gorzka - bohater przekonuje się że światem rządzą pieniądze, poezja mija sie z rzeczywistością, miłośc romantyczna nie istnieje, a los Polski nie interesuje nawet papieża. Jest rozczarowany, na szczycie Mont Blanc wracają do niego myśli samobójcze, jednak tam też je porzuca i przechodzi metamorfozę. Z romantycznego kochanka staje się buntownikiem, patriotą, walczącym o wolnosć narodu, pragnącym jedynie jego szczęścia.
Trzeci akt przynosi obraz Kordiana jako spiskowca, próbującego wcielac się w życie swój cel. Pragnie przekonać innych spiskowców do zabicia cara. Gdy mu się to nie udaje, samotnie postanawia dokonac zbrodni. Niestety jest zbyt słaby psu\ychicznie. Przegrywa walkę ze strachem i imaginacją. Ponosi klęskę. Nie wiadomo jak zakończyły się jego losy czy został zabity czy też nie. Kordian jest bohaterem tragicznym, przegrywa w starciu z historią i samym sobą.
problematyka utworu
Kordian jako dramat psuchologiczny, Słowacki dokonal w Kordianie oceny powstania listopoadowego. O jego upadek oskrzył przywódców. Przeanalizował stosunek społeczeństwa do sprawy narodowowyzwoleńczej. Pokazał w scenach zbiorowych reakcje tłumu na korancję cara. Lud jest niewyrobiony politycznie i zastraszony. Ale zdażają się jednostki odwazne szewc, żołnierz i szlachcic. Słowacki w dramacie rozwaza różne metody walki. Podchorązy i starzec proponują jednirazowy zryw - zabicie cara, prezes i Ksiądz sa przeciwnikami takiej metody. Kordian przyjmuję postawę winkelriedyzmu - samotnego poświęcenia sie. Oprócz wątku politycznego pojawia się problem dojrzewania głównego bohatera oraz problem poezji i jej roli w życiu narodu.
Kordian w pierszym akcie poznajmey go jako piętnstoletniego chłopca przeżywającego ból istnienia. Jest zbyt dojrzały jak na swój wiek. Nie widzi sensu życia. Jest to bohater hanletyczny - jego postawę cechuje wewnętrzny konflikt między pragnieniami a realnymi czynami, co prowadzi do nadmiernej wrażliwości i w konsekwencji do poczucia wyobocowania i samotności. Kordian ma też cechy bohatera werterycznego, charakterystycznego dla literatury europejskiej tego czasu: przezywanie "bólu świata" marzycielstwo usposobienie poetyckie niezwykła wrażliwość, uleganie tworzonej wyobraźni wizji idealnej miłosci, bunt przeciwko złu światu i cheć ukojenie bólu poprzez samobójstwo.
W drugim akcie obserwujemy proces dojrzewania bohatera, zbierania doświadczenia życiowego i odnajdowania celu życia. Nauka jaką Kordian wynosi ze swoich podróży jest gorzka - bohater przekonuje się że światem rządzą pieniądze, poezja mija sie z rzeczywistością, miłośc romantyczna nie istnieje, a los Polski nie interesuje nawet papieża. Jest rozczarowany, na szczycie Mont Blanc wracają do niego myśli samobójcze, jednak tam też je porzuca i przechodzi metamorfozę. Z romantycznego kochanka staje się buntownikiem, patriotą, walczącym o wolnosć narodu, pragnącym jedynie jego szczęścia.
Trzeci akt przynosi obraz Kordiana jako spiskowca, próbującego wcielac się w życie swój cel. Pragnie przekonać innych spiskowców do zabicia cara. Gdy mu się to nie udaje, samotnie postanawia dokonac zbrodni. Niestety jest zbyt słaby psu\ychicznie. Przegrywa walkę ze strachem i imaginacją. Ponosi klęskę. Nie wiadomo jak zakończyły się jego losy czy został zabity czy też nie. Kordian jest bohaterem tragicznym, przegrywa w starciu z historią i samym sobą.
problematyka utworu
Kordian jako dramat psuchologiczny, Słowacki dokonal w Kordianie oceny powstania listopoadowego. O jego upadek oskrzył przywódców. Przeanalizował stosunek społeczeństwa do sprawy narodowowyzwoleńczej. Pokazał w scenach zbiorowych reakcje tłumu na korancję cara. Lud jest niewyrobiony politycznie i zastraszony. Ale zdażają się jednostki odwazne szewc, żołnierz i szlachcic. Słowacki w dramacie rozwaza różne metody walki. Podchorązy i starzec proponują jednirazowy zryw - zabicie cara, prezes i Ksiądz sa przeciwnikami takiej metody. Kordian przyjmuję postawę winkelriedyzmu - samotnego poświęcenia sie. Oprócz wątku politycznego pojawia się problem dojrzewania głównego bohatera oraz problem poezji i jej roli w życiu narodu.