Achilles był synem Tetydy- morskiej boginki (więc był półbogiem) i króla Peleusa. Tetyda po urodzeniu Achillesa wykąpała go w rzece Styks, aby go uodpornić na wszelkie rany i zapewnić nieśmiertelność. Jednak Tetyda o jednym zapomniała: trzymała go za piętę, która była jego jedynym słabym punktem. Achilles był greckim wojownikiem. Był to wysportowany i silny mężczyzna. Był porywczy, mężny, zacięty, ambitny. Jego duma i bezwzględność kazała w czasie wojny trojańskiej zapomnieć o ludzkich uczuciach i stać się barbarzyńcą. Heros był słynny z wielkiego szacunku do przyjaźni a zarazem wielkiego okrucieństwa. Był porywczy i popędliwy i nie bał się nawet bogów, o czym mogą świadczyć słowa: „Gdy twe bóstwo człowieka zemsty się nie lęka Gdybym-ci mógł, poznałbyś, jaka moja ręka” Achilles zabrał ze sobą na wojnę przyjaciela Patroklosa- niedoświadczonego jeszcze w walce młodzieńca. Patroklos zginął z rąk Hektora i dlatego Achilles tak pałał chęcią zemsty na nim. Heros w pojedynku zadał Hektorowi śmiertelny cios i gdy konający królewicz prosił, aby Achilles oddał jego ciało Priamowi aby ten mógł wyprawić mu godny pogrzeb, Achilles nie zgodził się. Zbezcześcił jego ciało w sposób bardzo haniebny: przywiązał jego kostki do rydwanu i objechał kilkakrotnie wokół murów Troji ciągnąc Hektora za sobą. Achilles miał w sobie wiele zła a jednocześnie wiele dobra. Przykładem tego jest zgoda na oddanie ciała Hektora rodzinie. Król Priam przyszedł aby błagać Achillesa, aby ten oddał mu ciało syna. Achilles wzruszył się bardzo ludzką perswazją: „Pomnij na ojca swego, boski Achillesie” i zgodził się dać ciało Hektora Priamowi. Achilles jest tak jak każdy z nas ma swoje wady i zalety. Ma swoje chwile słabości. Czasem ma w sobie gniew, czasem współczucie. Uważam, że nie powinno się uważać Achillesa za potwora bez serca. Jest po prostu człowiekiem.
Achilles był synem Tetydy- morskiej boginki (więc był półbogiem) i króla Peleusa. Tetyda po urodzeniu Achillesa wykąpała go w rzece Styks, aby go uodpornić na wszelkie rany i zapewnić nieśmiertelność. Jednak Tetyda o jednym zapomniała: trzymała go za piętę, która była jego jedynym słabym punktem.
Achilles był greckim wojownikiem. Był to wysportowany i silny mężczyzna. Był porywczy, mężny, zacięty, ambitny. Jego duma i bezwzględność kazała w czasie wojny trojańskiej zapomnieć o ludzkich uczuciach i stać się barbarzyńcą. Heros był słynny z wielkiego szacunku do przyjaźni a zarazem wielkiego okrucieństwa. Był porywczy i popędliwy i nie bał się nawet bogów, o czym mogą świadczyć słowa:
„Gdy twe bóstwo człowieka zemsty się nie lęka
Gdybym-ci mógł, poznałbyś, jaka moja ręka”
Achilles zabrał ze sobą na wojnę przyjaciela Patroklosa- niedoświadczonego jeszcze w walce młodzieńca. Patroklos zginął z rąk Hektora i dlatego Achilles tak pałał chęcią zemsty na nim. Heros w pojedynku zadał Hektorowi śmiertelny cios i gdy konający królewicz prosił, aby Achilles oddał jego ciało Priamowi aby ten mógł wyprawić mu godny pogrzeb, Achilles nie zgodził się. Zbezcześcił jego ciało w sposób bardzo haniebny: przywiązał jego kostki do rydwanu i objechał kilkakrotnie wokół murów Troji ciągnąc Hektora za sobą. Achilles miał w sobie wiele zła a jednocześnie wiele dobra. Przykładem tego jest zgoda na oddanie ciała Hektora rodzinie. Król Priam przyszedł aby błagać Achillesa, aby ten oddał mu ciało syna. Achilles wzruszył się bardzo ludzką perswazją: „Pomnij na ojca swego, boski Achillesie” i zgodził się dać ciało Hektora Priamowi.
Achilles jest tak jak każdy z nas ma swoje wady i zalety. Ma swoje chwile słabości. Czasem ma w sobie gniew, czasem współczucie. Uważam, że nie powinno się uważać Achillesa za potwora bez serca. Jest po prostu człowiekiem.