Paulink150992
Zabawa rozwija myślenie dziecka, pamięć, spostrzegawczość, uwagę orientację, wyobraźnię, inteligencje twórczą. Przyczyniają się do rozwoju dziecka i do jego cech społecznych. Zabawy rozwijają poczucie koleżeństwa, przyjaźni i dzięki niej potrafią się z innymi dzielić. Jest ona głównym sposobem poznawania otaczającego środowiska i formą aktywności. Znaczenie zabawy w życiu każdego dziecka jest ogromne. Poprzez naśladowanie, konstruowanie, wchodzenie w rolę dziecko poznaje świat oraz przystosowuje się psychicznie i fizycznie do istniejących warunków.
0 votes Thanks 1
coliber143
Zabawa będąca przejawem aktywności dziecka ma charakter złożony: składa się na nią wiele różnorodnych czynności i działań, uważana jest za jeden z głównych rodzajów działalności człowieka, odgrywających istotną rolę w różnych okresach jego życia, a przede wszystkim w dzieciństwie. Znaczenie zabawy w rozwoju dziecka wyjaśnia Sutton-Smith, słowami: ,,Zabawa pomaga dziecku poznać świat czterema podstawowymi metodami – poprzez naśladowanie, eksplorowanie, próbowanie i konstruowanie” (za: E. B. Hurlock, 1985). W dzieciństwie zabawa oddziałuje w różny sposób na przystosowanie psychiczne i społeczne, w różnych fazach rozwoju dziecka. Podstawowym celem zabawy jest dla dziecka osiągnięcie przyjemności. Wszelkie inne korzyści, jakie może nieść zabawa dla jednostki (sprawność fizyczna, rozwój procesów poznawczych, rozwój społeczny), nie są celem jej działania, osiąga je niepostrzeżenie (H. Jankowska, 1985). W zabawie dziecko wyraża swe uczucia i pragnienia, daje upust swojej wyobraźni i fantazji, rozwija zdolności twórcze. Zabawa stanowi pewną formę więzi ze społeczeństwem. Podczas zabawy dziecko rozwija wszechstronnie swe możliwości, zdobywa nowe informacje, zyskuje dobre samopoczucie, przygotowuje się do pracy i wypoczynku. Mówiąc o wszechstronnym rozwoju mamy zazwyczaj na myśli takie sfery funkcjonowania dziecka jak fizyczna, umysłowa, moralna i społeczna oraz estetyczna. Oddzielenie poszczególnych momentów wychowawczych jest oczywiście niemożliwe, gdyż niemal wszystkie przeplatają się w każdej zabawie. Niemniej jednak zabawy posiadają charakterystyczne cechy, które w szczególny sposób wpływają na rozwój dziecka, dominują w określonej sferze funkcjonowania dziecka. Główną wartością zabaw dydaktycznych jest ich wpływ na rozwój wyobraźni odtwórczej, języka dziecka oraz umiejętności obserwowania kształtów (W. Okoń, 1985). Ukierunkowane na cele poznawcze zabawy służą gromadzeniu materiału o otaczającej dziecko rzeczywistości społecznej i przyrodniczej oraz utrwaleniu i operowaniu zdobytymi informacjami. W zabawach o charakterze poznawczym dzieci wykonują zadania, do realizacji których potrzebna jest określona wiedza o rzeczach, zjawiskach, prawidłowościach otaczającej dzieci rzeczywistości. Gry i zabawy o charakterze poznawczym ,,pełnią rolę wspomagającą w zakresie uświadomienia dzieciom istoty poznawczych rzeczy, zjawisk i prawidłowości oraz sensu dokonujących się na oczach dzieci – przemian” (red. M. Lelonek 1985). Funkcja poznawcza - przy pomocy zabaw aktywizują się różne funkcje poznawcze, jak: odbiór i interpretacja danych zmysłowych, procesy myślenia, czyli tworzenia jednostek poznawczych w postaci schematów, obrazów umysłowych, symboli i pojęć oraz kształtowanie się operacji logicznych (rozumowania, wyjaśniania i oceny). Ukierunkowane na cele poznawcze zabawy służą gromadzeniu materiału poznawczego oraz utrwaleniu i operowaniu zdobytymi informacjami (W. Hemmerling, 1990). ,,Zabawy ruchowe odznaczają się wielką różnorodnością i swobodą w stosowaniu ruchów, dużą możliwością przejawiania inicjatywy i twórczości w dziedzinie ruchów, ponieważ istniejące w tych zabawach prawidła kontrolują nie ruchy, lecz samą strukturę zabawy jako całości” (P.A. Rudik za: W. Okoń, 1950). W zabawach ruchowych dziecko doskonali czynności i funkcje pracujących narządów. Wzmacnia się organizm dziecka, kształtują się i usprawniają wszystkie jego układy, głównie układ ruchowy, nerwowy, wegetatywny i dokrewny. Na skutek pracy fizycznej powiększa się przekrój i objętość włókien mięśniowych, wzrasta napięcie, siła i sprężystość mięśni. Następuje też wzmacnianie i grubienie ścięgien, przyczepów i więzadeł, które jednocześnie nabierają elastyczności i sprężystości. Od aktywności ruchowej zależy również mineralizacja tkanki kostnej oraz prawidłowe ukrwienie organizmu. Wysiłek fizyczny pobudza dojrzewanie ośrodków ruchowych w mózgu przyśpieszając tym samym rozwój motoryczności (K. Wlaźnik, 1999) Najrozmaitsze gry i zabawy ruchowe kształcą zręczność, szybkość, zwinność i orientację w reagowaniu na sygnały. Stanowią również ujście dla nadmiaru energii, która tłumiona wywołuje u dzieci napięcie, nerwowość i drażliwość. W zabawie aktywnej doskonalą się nie tylko formy ruchu, jak: bieg, chód, rzut, czy skok lecz również podnoszą funkcje adaptacyjne ustroju oraz jego przydatność życiową. Zabawy ruchowe mają wpływ zarówno na rozwój biologiczny, jak i na rozwój umysłowy oraz kształtowanie woli i charakteru dziecka. Uczą spostrzegać otaczające przedmioty i zjawiska ze wszystkich stron i we wszystkich ich wzajemnych powiązaniach, wyrabiają umiejętność w określaniu odległości, ciężaru, wytrzymałości i innych cech przedmiotów. W zabawach ruchowych dziecko gromadzi wrażenia i spostrzeżenia, wzbogaca zasób własnych doświadczeń, wyobrażeń, pojęć, kształci pamięć, uwagę myślenie. Zabawy te sprzyjają też uczeniu się przez dziecko samodzielności, umacniania przyjaźni, integrowaniu się przez wspólne przeżycia
0 votes Thanks 0
katja
Dzieci uczą się dzielić z innymi ulubioną zabawką działa na ich wyobrażnię
Znaczenie zabawy w rozwoju dziecka wyjaśnia Sutton-Smith, słowami: ,,Zabawa pomaga dziecku poznać świat czterema podstawowymi metodami – poprzez naśladowanie, eksplorowanie, próbowanie i konstruowanie” (za: E. B. Hurlock, 1985).
W dzieciństwie zabawa oddziałuje w różny sposób na przystosowanie psychiczne i społeczne, w różnych fazach rozwoju dziecka. Podstawowym celem zabawy jest dla dziecka osiągnięcie przyjemności. Wszelkie inne korzyści, jakie może nieść zabawa dla jednostki (sprawność fizyczna, rozwój procesów poznawczych, rozwój społeczny), nie są celem jej działania, osiąga je niepostrzeżenie (H. Jankowska, 1985). W zabawie dziecko wyraża swe uczucia i pragnienia, daje upust swojej wyobraźni i fantazji, rozwija zdolności twórcze. Zabawa stanowi pewną formę więzi ze społeczeństwem. Podczas zabawy dziecko rozwija wszechstronnie swe możliwości, zdobywa nowe informacje, zyskuje dobre samopoczucie, przygotowuje się do pracy i wypoczynku. Mówiąc o wszechstronnym rozwoju mamy zazwyczaj na myśli takie sfery funkcjonowania dziecka jak fizyczna, umysłowa, moralna i społeczna oraz estetyczna. Oddzielenie poszczególnych momentów wychowawczych jest oczywiście niemożliwe, gdyż niemal wszystkie przeplatają się w każdej zabawie. Niemniej jednak zabawy posiadają charakterystyczne cechy, które w szczególny sposób wpływają na rozwój dziecka, dominują w określonej sferze funkcjonowania dziecka.
Główną wartością zabaw dydaktycznych jest ich wpływ na rozwój wyobraźni odtwórczej, języka dziecka oraz umiejętności obserwowania kształtów (W. Okoń, 1985). Ukierunkowane na cele poznawcze zabawy służą gromadzeniu materiału o otaczającej dziecko rzeczywistości społecznej i przyrodniczej oraz utrwaleniu i operowaniu zdobytymi informacjami. W zabawach o charakterze poznawczym dzieci wykonują zadania, do realizacji których potrzebna jest określona wiedza o rzeczach, zjawiskach, prawidłowościach otaczającej dzieci rzeczywistości. Gry i zabawy o charakterze poznawczym ,,pełnią rolę wspomagającą w zakresie uświadomienia dzieciom istoty poznawczych rzeczy, zjawisk i prawidłowości oraz sensu dokonujących się na oczach dzieci – przemian” (red. M. Lelonek 1985). Funkcja poznawcza - przy pomocy zabaw aktywizują się różne funkcje poznawcze, jak: odbiór i interpretacja danych zmysłowych, procesy myślenia, czyli tworzenia jednostek poznawczych w postaci schematów, obrazów umysłowych, symboli i pojęć oraz kształtowanie się operacji logicznych (rozumowania, wyjaśniania i oceny). Ukierunkowane na cele poznawcze zabawy służą gromadzeniu materiału poznawczego oraz utrwaleniu i operowaniu zdobytymi informacjami (W. Hemmerling, 1990).
,,Zabawy ruchowe odznaczają się wielką różnorodnością i swobodą w stosowaniu ruchów, dużą możliwością przejawiania inicjatywy i twórczości w dziedzinie ruchów, ponieważ istniejące w tych zabawach prawidła kontrolują nie ruchy, lecz samą strukturę zabawy jako całości” (P.A. Rudik za: W. Okoń, 1950). W zabawach ruchowych dziecko doskonali czynności i funkcje pracujących narządów. Wzmacnia się organizm dziecka, kształtują się i usprawniają wszystkie jego układy, głównie układ ruchowy, nerwowy, wegetatywny i dokrewny. Na skutek pracy fizycznej powiększa się przekrój i objętość włókien mięśniowych, wzrasta napięcie, siła i sprężystość mięśni. Następuje też wzmacnianie i grubienie ścięgien, przyczepów i więzadeł, które jednocześnie nabierają elastyczności i sprężystości. Od aktywności ruchowej zależy również mineralizacja tkanki kostnej oraz prawidłowe ukrwienie organizmu. Wysiłek fizyczny pobudza dojrzewanie ośrodków ruchowych w mózgu przyśpieszając tym samym rozwój motoryczności (K. Wlaźnik, 1999) Najrozmaitsze gry i zabawy ruchowe kształcą zręczność, szybkość, zwinność i orientację w reagowaniu na sygnały. Stanowią również ujście dla nadmiaru energii, która tłumiona wywołuje u dzieci napięcie, nerwowość i drażliwość. W zabawie aktywnej doskonalą się nie tylko formy ruchu, jak: bieg, chód, rzut, czy skok lecz również podnoszą funkcje adaptacyjne ustroju oraz jego przydatność życiową. Zabawy ruchowe mają wpływ zarówno na rozwój biologiczny, jak i na rozwój umysłowy oraz kształtowanie woli i charakteru dziecka. Uczą spostrzegać otaczające przedmioty i zjawiska ze wszystkich stron i we wszystkich ich wzajemnych powiązaniach, wyrabiają umiejętność w określaniu odległości, ciężaru, wytrzymałości i innych cech przedmiotów. W zabawach ruchowych dziecko gromadzi wrażenia i spostrzeżenia, wzbogaca zasób własnych doświadczeń, wyobrażeń, pojęć, kształci pamięć, uwagę myślenie. Zabawy te sprzyjają też uczeniu się przez dziecko samodzielności, umacniania przyjaźni, integrowaniu się przez wspólne przeżycia