Terroryzm polega na użyciu przemocy (lub przynajmniej groźbie użycia przemocy) po to, aby wymusić realizację ważnych dla terrorystów celów, których ich zdaniem nie da się osiągnąć na drodze politycznej. Metodą działania jest wzbudzenie powszechnego strachu, zniszczenie poczucia bezpieczeństwa, nie tylko wśród osób bezpośrednio zaangażowanych w konflikt (władza, wojsko, policja), lecz przede wszystkim wśród ludności cywilnej, która w zamyśle terrorystów powinna wywierać presję na rządzących, by ulegli ich żądaniom. Akcje terrorystyczne mają zazwyczaj spektakularny charakter. W ostatnich latach na arenie międzynarodowej pojawił się terroryzm globalny. Przyznaje się do niego wiele organizacji fundamentalistów islamskich deklarujących walkę ze światową dominacją Zachodu, a zwłaszcza USA.
Najbardziej znane organizacje terrorystyczne: Al–Kaida (Baza). Jej przywódcą jest saudyjski biznesmen Osama ben Laden, a najgłośniejszą akcją atak samolotów z terrorystami na pokładzie na WTC i Pentagon we wrześniu 2001 r. Al–Kaida to terrorystyczny kartel, przystępują do niego inne islamskie organizacje terrorystyczne. Jej komórki wykryto m.in. w Niemczech, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii. IRA (Irlandzka Armia Republikańska). Jej celem jest odłączenie północnej Irlandii od Wielkiej Brytanii. W zamachach organizowanych przez IRA zginęło około 3,2 tys. osób. IRA nigdy nie atakowała obcokrajowców – turystów w Irlandii. ETA (Kraj Basków i Wolność). Domaga się oderwania od Hiszpanii i Francji Kraju Basków. W 1998 r. ogłosiła rozejm, który spowodował ograniczenie działania. ETA deklaruje, że celem ataku mogą stać się turyści. RAF (Frakcja Czerwonej Armii). Jedna z najsłynniejszych lewackich organizacji terrorystycznych. Założona w 1970 r. przez Andreasa Baadera, Gudrun Ensslin i dziennikarkę Ulrikę Meinhof. Po odbiciu przez niemieckie siły bezpieczeństwa porwanego przez związanych z RAF Palestyńczyków samolotu Lufthansy w Mogadiszu założyciele grupy popełnili samobójstwo. W 1998 r. RAF przestała istnieć. Włoskie Czerwone Brygady. Rozpoczęły działalność w 1970 r. i były największą lewacką organizacją terrorystyczną. Wsławiły się zamordowaniem w 1978 r. byłego premiera Aldo Moro i wieloma zamachami bombowymi. Francuski FLNC (Front Wyzwolenia Korsyki). W latach 90. przeprowadził serię zamachów, m.in. na merostwo w Bordeaux. W 1998 r. zamordował prefekta Korsyki Claude'a Erignaca. Rok później ruch rozbiła policja francuska. Organizacja Wyzwolenia Palestyny. Założona w 1964 r. przez Jasera Arafata. Ten wielokrotnie potępiał zamachy w Izraelu, ale przeprowadzały je często związane z OWP Brygady Męczenników Al Aksa. Hamas (Zapał) odwołuje się do islamu jako źródła prawa. Od 1988 r. głosi dżihad – wojnę z państwem Izrael.
Terroryzm polega na użyciu przemocy (lub przynajmniej groźbie użycia przemocy) po to, aby wymusić realizację ważnych dla terrorystów celów, których ich zdaniem nie da się osiągnąć na drodze politycznej. Metodą działania jest wzbudzenie powszechnego strachu, zniszczenie poczucia bezpieczeństwa, nie tylko wśród osób bezpośrednio zaangażowanych w konflikt (władza, wojsko, policja), lecz przede wszystkim wśród ludności cywilnej, która w zamyśle terrorystów powinna wywierać presję na rządzących, by ulegli ich żądaniom. Akcje terrorystyczne mają zazwyczaj spektakularny charakter.
W ostatnich latach na arenie międzynarodowej pojawił się terroryzm globalny. Przyznaje się do niego wiele organizacji fundamentalistów islamskich deklarujących walkę ze światową dominacją Zachodu, a zwłaszcza USA.
Najbardziej znane organizacje terrorystyczne:
Al–Kaida (Baza). Jej przywódcą jest saudyjski biznesmen Osama ben Laden, a najgłośniejszą akcją atak samolotów z terrorystami na pokładzie na WTC i Pentagon we wrześniu 2001 r. Al–Kaida to terrorystyczny kartel, przystępują do niego inne islamskie organizacje terrorystyczne. Jej komórki wykryto m.in. w Niemczech, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii.
IRA (Irlandzka Armia Republikańska). Jej celem jest odłączenie północnej Irlandii od Wielkiej Brytanii. W zamachach organizowanych przez IRA zginęło około 3,2 tys. osób. IRA nigdy nie atakowała obcokrajowców – turystów w Irlandii.
ETA (Kraj Basków i Wolność). Domaga się oderwania od Hiszpanii i Francji Kraju Basków. W 1998 r. ogłosiła rozejm, który spowodował ograniczenie działania. ETA deklaruje, że celem ataku mogą stać się turyści.
RAF (Frakcja Czerwonej Armii). Jedna z najsłynniejszych lewackich organizacji terrorystycznych. Założona w 1970 r. przez Andreasa Baadera, Gudrun Ensslin i dziennikarkę Ulrikę Meinhof. Po odbiciu przez niemieckie siły bezpieczeństwa porwanego przez związanych z RAF Palestyńczyków samolotu Lufthansy w Mogadiszu założyciele grupy popełnili samobójstwo. W 1998 r. RAF przestała istnieć.
Włoskie Czerwone Brygady. Rozpoczęły działalność w 1970 r. i były największą lewacką organizacją terrorystyczną. Wsławiły się zamordowaniem w 1978 r. byłego premiera Aldo Moro i wieloma zamachami bombowymi.
Francuski FLNC (Front Wyzwolenia Korsyki). W latach 90. przeprowadził serię zamachów, m.in. na merostwo w Bordeaux. W 1998 r. zamordował prefekta Korsyki Claude'a Erignaca. Rok później ruch rozbiła policja francuska.
Organizacja Wyzwolenia Palestyny. Założona w 1964 r. przez Jasera Arafata. Ten wielokrotnie potępiał zamachy w Izraelu, ale przeprowadzały je często związane z OWP Brygady Męczenników Al Aksa.
Hamas (Zapał) odwołuje się do islamu jako źródła prawa. Od 1988 r. głosi dżihad – wojnę z państwem Izrael.