Question

Referat na max 5 str "Bezrobocie jako problem społeczeństwa polskiego po roku 1989" do środy ^^

Answer 1

Powodem tego rodzaju bezrobocia może być też upadek niektórych branż i gałęzi gospodarki, np. górnictwa czy hutnictwa. Bezrobocie technologiczne wynika z postępu technicznego i technologicznego, który powoduje ogólny spadek popytu na pracę, zaś bezrobocie sezonowe jest efektem sezonowości niektórych prac, np. w usługach turystycznych, budownictwie czy rolnictwie. Z kolei bezrobocie utajone występuje w postaci przeludnienia w rolnictwie lub też w postaci nadmiernego w stosunku do potrzeb zatrudnienia w przedsiębiorstwach przemysłowych (zjawisko to jest charakterystyczne dla zatrudnienia w państwach komunistycznych).
Wysokie bezrobocie jest najpoważniejszym problemem społecznym Polski od 1989 roku, czyli od transformacji gospodarczo-ustrojowej. Reformy ówczesnego ministra finansów, Leszka Balcerowicza, mające na celu m.in. redukcję zatrudnienia i powolny proces prywatyzacji polskich przedsiębiorstw państwowych zaowocowały pojawieniem się dużej ilości osób bezrobotnych. Na pogorszenie się sytuacji, zwłaszcza na wsi, wpłynął upadek PGR-ów. Na początku 2006 roku sytuacja na rynku pracy w Polsce była dużo gorsza niż w pozostałych państwach członkowskich Unii Europejskiej. W naszym kraju bezrobocie było niemal dwukrotnie wyższy niż średnia europejska. Stopa bezrobocia wynosiła bowiem 18%. Jednak w drugiej połowie 2006 roku w związku z ożywieniem gospodarczym rozpoczął się szybki spadek bezrobocia. W lipcu 2007 roku stopa bezrobocia wynosiła 12,2%, obecnie wynosi 12%. Dane statystyczne nie uwzględniają jednak ukrytego bezrobocia na wsi. Jeżeli w gospodarstwie rolnym pracuje cała czteroosobowa rodzina, a wystarczyłyby tylko dwie osoby, to dwóch członków rodziny można uznać jako bezrobotnych. Podobne zjawisko występowało w gospodarce socjalistycznej. Realizacja polityki pełnego zatrudnienia sprawiała, że pracę jednego robotnika wykonywało kilku pracowników.
Faktem jest, że poziom bezrobocia w naszym kraju zależny jest od płci, wieku oraz wykształcenia. W 2002 roku więcej kobiet (20,6%) niż mężczyzn (15%) pozostawało bez pracy. Znaczne zróżnicowanie stopy bezrobocia występuje w poszczególnych grupach wiekowych. Coraz częściej dotyka ono ludzi młodych. W 2002 roku najliczniejszą grupę bezrobotnych (50,2%) stanowiła młodzież w wieku 15-19 lat, a przeszło 42% ludzi w wieku 20-24 lata nie ma pracy. W 2005 roku osoby w wieku od 25 do 34 lat stanowiły 27,9% ogółu bezrobotnych. Znaczne różnie poziomu bezrobocia dotyczą także grup o różnym wykształceniu. W zasadzie najmniejsze szanse na zdobycie pracy mają ludzie bez przygotowania zawodowego i o niskim poziomie wykształcenia. Natomiast najniższy poziom bezrobocia odnotowuje się wśród ludzi z wyższym wykształceniem. W 2006 roku około 55% bezrobotnych stanowiły osoby z wykształceniem zasadniczym zawodowym i niższym.