Przyporządkuj podane opisy (1–3) do form legitymizacji wyróżnionych przez Maxa Webera (A–C).
A. legitymizacja charyzmatyczna - B. legitymizacja legalna - C. legitymizacja tradycyjna -
1. Opiera się na utrwalonych w danej zbiorowości zwyczajach i regułach określających szczególny status rządzących. Była powszechna w dawnych epokach, przede wszystkim we wspólnotach plemiennych oraz w monarchiach feudalnych (np. w Polsce pod panowaniem Piastów).
2. Wynika z osobistych, wyjątkowych cech przywódców i najczęściej uzasadnia władzę wybitnych jednostek, takich jak Napoleon Bonaparte, Józef Piłsudski czy Mahatma Gandhi.
3. Jest charakterystyczna dla państw demokratycznych, zwłaszcza tych o ustroju republikańskim. Wynika z aktów normatywnych określających kompetencje organów państwa oraz procedury zdobywania władzy.
1. Opiera się na utrwalonych w danej zbiorowości zwyczajach i regułach określających szczególny status rządzących. Była powszechna w dawnych epokach, przede wszystkim we wspólnotach plemiennych oraz w monarchiach feudalnych (np. w Polsce pod panowaniem Piastów). – C. legitymizacja tradycyjna
2. Wynika z osobistych, wyjątkowych cech przywódców i najczęściej uzasadnia władzę wybitnych jednostek, takich jak Napoleon Bonaparte, Józef Piłsudski czy Mahatma Gandhi. – A. legitymizacja charyzmatyczna
3. Jest charakterystyczna dla państw demokratycznych, zwłaszcza tych o ustroju republikańskim. Wynika z aktów normatywnych określających kompetencje organów państwa oraz procedury zdobywania władzy. – B. legitymizacja legalna
Cześć!
Wyjaśnienie:
1. Opiera się na utrwalonych w danej zbiorowości zwyczajach i regułach określających szczególny status rządzących. Była powszechna w dawnych epokach, przede wszystkim we wspólnotach plemiennych oraz w monarchiach feudalnych (np. w Polsce pod panowaniem Piastów). – C. legitymizacja tradycyjna
2. Wynika z osobistych, wyjątkowych cech przywódców i najczęściej uzasadnia władzę wybitnych jednostek, takich jak Napoleon Bonaparte, Józef Piłsudski czy Mahatma Gandhi. – A. legitymizacja charyzmatyczna
3. Jest charakterystyczna dla państw demokratycznych, zwłaszcza tych o ustroju republikańskim. Wynika z aktów normatywnych określających kompetencje organów państwa oraz procedury zdobywania władzy. – B. legitymizacja legalna