Lenin obstawał przy ujmowaniu państwa wyłącznie jako instytucji klasy
panującej. Z jego ujęć istoty państwa wynika, że każde państwo w gruncie rzeczy jest dyktaturą, bez względu na formę sprawowania władzy.
Nowością w poglądach Lenina było rozwinięcie idei dyktatury proletariatu. Stwierdził, że dyktatura proletariatu nie może się posłużyć starą formą państwa, zwłaszcza zaś nie może być pogodzona z parlamentaryzmem, parlamentaryzmem zasadą podziału władzy, z powszechnym prawem wyborczym i z równością wobec prawa: są to wszystko burżuazyjne parawany. Poza wspomnieniem szczególnej roli rad delegatów, a także koniecznością zastąpienia armii siłą zbrojną ludu, poglądy Lenina na temat formy sprawowania tej dyktatury były niejasne. Akcentował z jednej strony konieczność zburzenia starej, biurokratycznej machiny, z drugiej podkreślał, że kontrola ewidencji to filary państwa proletariatu. W odniesieniu do sądownictwa uznał, że zburzenie było łatwiejsze ( gdyż ) tu nie trzeba było stwarzać nowego aparatu, ponieważ sądzić na podstawie rewolucyjnej świadomości prawnej klas panujących może każdy. W programowym dziele Państwo a rewolucja Lenin uważał, że ta dyktatura jest zarazem prawdziwą demokracja, gdyż jest władzą większości sprawowaną przeciw mniejszościom wyzyskiwaczy. Logiczny wniosek jaki się nasuwa, to tylko jeden – jak długo istnieje kapitalizm, tak długo potrzebna jest dyktatura proletariatu. Termin dyktatura proletariatu oznaczał w ujęciu Lenina dyktaturę w interesie proletariatu, Lenin nie ukrywał, że w praktyce oznacza to dyktaturę partii komunistycznej.
Uznanie zasady centralizmu i podporządkowania członków partii ścisłej partyjnej dyscypliny i przeświadczenie, że należy wykorzystać wszelkie sprzyjające okoliczności dla przeprowadzenia rewolucji i wprowadzenia dyktatury proletariatu, stanowiło istotę leninizmu i podstawę organizacyjną i ideologiczną partii bolszewickich, które uchwałą Międzynarodówki Komunistycznej miały przyjąć nazwę komunistycznych.
Wizja świata Lenia nie zbyt mi odpowiada. Pańswto powinno samo decydować o sobie, a największy głos powinien mieć lud. To on powinnien być najważniejszy i dedydować w części o państwie. Lenin zaś chciał uświadomić ludzią że dyktarura jest pewnego rodzaju demokracją. Jednak dyktatura a demokracja to dwie różne rzeczy o których Lenin nie miał pojęcia. Chciał wprowadzić państwo komunistyczne co wiązało się z głodem, biedą itp.
Lenin obstawał przy ujmowaniu państwa wyłącznie jako instytucji klasy
panującej. Z jego ujęć istoty państwa wynika, że każde państwo w gruncie rzeczy jest dyktaturą, bez względu na formę sprawowania władzy.
Nowością w poglądach Lenina było rozwinięcie idei dyktatury proletariatu. Stwierdził, że dyktatura proletariatu nie może się posłużyć starą formą państwa, zwłaszcza zaś nie może być pogodzona z parlamentaryzmem, parlamentaryzmem zasadą podziału władzy, z powszechnym prawem wyborczym i z równością wobec prawa: są to wszystko burżuazyjne parawany. Poza wspomnieniem szczególnej roli rad delegatów, a także koniecznością zastąpienia armii siłą zbrojną ludu, poglądy Lenina na temat formy sprawowania tej dyktatury były niejasne. Akcentował z jednej strony konieczność zburzenia starej, biurokratycznej machiny, z drugiej podkreślał, że kontrola ewidencji to filary państwa proletariatu. W odniesieniu do sądownictwa uznał, że zburzenie było łatwiejsze ( gdyż ) tu nie trzeba było stwarzać nowego aparatu, ponieważ sądzić na podstawie rewolucyjnej świadomości prawnej klas panujących może każdy. W programowym dziele Państwo a rewolucja Lenin uważał, że ta dyktatura jest zarazem prawdziwą demokracja, gdyż jest władzą większości sprawowaną przeciw mniejszościom wyzyskiwaczy. Logiczny wniosek jaki się nasuwa, to tylko jeden – jak długo istnieje kapitalizm, tak długo potrzebna jest dyktatura proletariatu. Termin dyktatura proletariatu oznaczał w ujęciu Lenina dyktaturę w interesie proletariatu, Lenin nie ukrywał, że w praktyce oznacza to dyktaturę partii komunistycznej.
Uznanie zasady centralizmu i podporządkowania członków partii ścisłej partyjnej dyscypliny i przeświadczenie, że należy wykorzystać wszelkie sprzyjające okoliczności dla przeprowadzenia rewolucji i wprowadzenia dyktatury proletariatu, stanowiło istotę leninizmu i podstawę organizacyjną i ideologiczną partii bolszewickich, które uchwałą Międzynarodówki Komunistycznej miały przyjąć nazwę komunistycznych.
Wizja świata Lenia nie zbyt mi odpowiada. Pańswto powinno samo decydować o sobie, a największy głos powinien mieć lud. To on powinnien być najważniejszy i dedydować w części o państwie. Lenin zaś chciał uświadomić ludzią że dyktarura jest pewnego rodzaju demokracją. Jednak dyktatura a demokracja to dwie różne rzeczy o których Lenin nie miał pojęcia. Chciał wprowadzić państwo komunistyczne co wiązało się z głodem, biedą itp.