Przeczytaj fragment rozmowy ze znanym Ci już poetą, Adamem Zagajewskim, postaraj się zrozumieć jego słowa i odpowiedz na pytania.
tekst:
- Czy umiałby Pan opisać stan ducha, który towarzyszy poecie podczas
pisania?
odp.: To jest trochę jak chodzenie po pustyni – długie okresy posuchy, kiedy
nic się nie daje zrobić. Pisanie jest świętem – nie jest tak, że przytrafia
się codziennie. Radość jest w samym akcie pisania, jeżeli już do niego
dojdzie po długich przygotowaniach i czasami po mękach. To jest
radość z odnalezienia głosu.
-Czy Pan wie, że to jest ten ton, który chciał Pan uchwycić?
odp.:Wiem, ale ta radość może mylić i często to, co się zastaje na papierze
następnego dnia, okazuje się niedobre. Jest więc coś zwodniczego w
tej radości – nie jest nieomylna...
- A czym jest sam dar poetycki, co wyróżnia poetę spośród zwykłych
śmiertelników?
odp.:Między poetą a czytelnikiem poezji różnice są niewielkie. Poeci i
czytelnicy poezji muszą mieć do czynienia z życiem duchowym, muszą
wiedzieć, co to jest – owo tajemnicze, ale i bardzo proste – życie
duchowe. Bo czym jest talent poetycki, tego nikt dokładnie nie wie.
Choć, przyglądając się temu z zewnątrz, wydaje się, że to jest dar
zapisania momentu olśnienia, momentu intensywnej duchowości i to
jest jedyna istotna różnica między czytelnikiem poezji a poetą. W
gruncie rzeczy i jeden, i drugi poruszają się na tym samym terytorium,
tylko poeta ma to dodatkowe „coś” – od czasu do czasu udaje mu się
przez język, przez formę, przez moment natchnienia tak sformułować
swoje doświadczenie, że staje się ono przedmiotem poetyckim.
pytania:
1. Poeata wypowiada się:
a) z poczuciem pewności, kategorycznie,
b) ostrożnie, z niepwenością
c) w taki sposób, że unika odpoiwedzi na zadawane pytania.
2. Sformułuj jedno z pytań, na które wypowiedź poety nie daje pełnej odpowiedzi.
1a
2: Czy Pan wie, że to jest ten ton, który chciał Pan uchwycić?