Xantyss"Część 2 - Mechanizm obrony" Mechanizmy obrony o których mowa w tekście są ochroną osobistą komórek - odbywa się to w trzy etapowym procesie. Najpierw blokuje się reagowanie RFT ze związkami mającymi istotne znaczenie z biologicznego punktu widzenia, potem przerywa się reakcje wolnorodnikowe i nierodnikowe podczas utleniania, a następnie usunięte zostają skutki ewentualnych reakcji jakie zdążyły zajść.
s. 146 Dysmutaza ponadtlenkowa katalizuje dysmutację, a z kolei katalaza katalizuje dysproporcjonowanie nadtlenków wodoru. Należy pamiętać, że często używana niewłaściwie jest nazwa tego procesu - dysmutaza nadtlenkowa, na którą autor zwraca uwagę. Zarówno dysmutaza nadtlenkowa jak i dysmutaza nadtlenkowa oznacza grupę białek które pełnią tą samą funkcje. Białka mogą różnić się strukturą, a mimo to klasyfikują się w tym samym miejscu jeśli chodzi o tabelę klasyfikacji enzymów E.C. W organizmach ssaków zachodzą trzy rodzaje dysmutaz. Znajdują się w cytoplazmie, macierzy mitochondrialnej i na zewnętrznej warstwie komórek. W ich skład wchodzą różne rodzaje miedzi i ceynku, a także mangam i sód. Peroksydazy są typowe dla taknek roślinych, i podobnie jak katalazy są hemoproteinowe. (Rzadko, ale występują także w zwierzęcych)
s. 147 Peroksydaza glutanionowa ma za zadanie katalizować reakcje w których powstają utlenione formy glutanionów a usuwane są nadtlenki wodoru. Trzeba pamiętać, ze disfluid glutanionu będący skutkiem ubocznym wyżej opisanej reakcji jest niebezpieczny dla komórki. W przypadku inaktywacji białek zaczyna działać reduktaza glutanionowa, która ma za zadanie odtwarzać zredukowaną formę glutanionu ( dzieje się to kosztem utlenienia NADPH.
s. 148 Mechanizmy obrony które są wspomagane przez enzymy m.in. katalizujące reakcje regenerują NADPH. Organizm jest na tyle inteligentny, że jest w stanie redukować nadmiar disulfidów glutanionu na zewnątrz organizmu. NADPH jest zużywany w wielu cyklach, m.in. redukcji przez reduktazę glutanionową i jest wykorzystywany podczas obrony w komórkach ssaków. Z kolei peroksydaza glutanionowa pełni niezwykle istotną rolę w procesach fizjologicznych.
s. 149 Peroksydaza glutanionowa zachodzi gdy stężenia nadtlenku wodoru są niewielkie. Do enzymów obronnych zaliczamy także peroksydazę cytochromu usuwającą nadtlenki wodoru, a także reduktaza wodorotlenków alkilowych która redukuje wodoronadtlenki tłuszczy oraz pozostałe wodorotlenki ROOH występujące w alkoholach - wykorzystując reduktory. Z kolei w roślinach enzymami obronnymi są także peroksydazy askorbionowe współpracujące z reduktazami dehydroaskorbinianowymi. Utleniają one glutation i reduktazę glutationową, która regeneruje glutation kosztem utleniania NADPH. Cykl w którym wspomniane reakcje sprężone się katalizują nazywany jest cyklem Halliwella-Asady. W tkankach organizmów roślinnych i zwierzęcych występuje także enzym zwany reduktazą wolnego rodnika askorbinianowego.
Mechanizmy obrony o których mowa w tekście są ochroną osobistą komórek - odbywa się to w trzy etapowym procesie. Najpierw blokuje się reagowanie RFT ze związkami mającymi istotne znaczenie z biologicznego punktu widzenia, potem przerywa się reakcje wolnorodnikowe i nierodnikowe podczas utleniania, a następnie usunięte zostają skutki ewentualnych reakcji jakie zdążyły zajść.
s. 146
Dysmutaza ponadtlenkowa katalizuje dysmutację, a z kolei katalaza katalizuje dysproporcjonowanie nadtlenków wodoru. Należy pamiętać, że często używana niewłaściwie jest nazwa tego procesu - dysmutaza nadtlenkowa, na którą autor zwraca uwagę. Zarówno dysmutaza nadtlenkowa jak i dysmutaza nadtlenkowa oznacza grupę białek które pełnią tą samą funkcje. Białka mogą różnić się strukturą, a mimo to klasyfikują się w tym samym miejscu jeśli chodzi o tabelę klasyfikacji enzymów E.C. W organizmach ssaków zachodzą trzy rodzaje dysmutaz. Znajdują się w cytoplazmie, macierzy mitochondrialnej i na zewnętrznej warstwie komórek. W ich skład wchodzą różne rodzaje miedzi i ceynku, a także mangam i sód. Peroksydazy są typowe dla taknek roślinych, i podobnie jak katalazy są hemoproteinowe. (Rzadko, ale występują także w zwierzęcych)
s. 147
Peroksydaza glutanionowa ma za zadanie katalizować reakcje w których powstają utlenione formy glutanionów a usuwane są nadtlenki wodoru. Trzeba pamiętać, ze disfluid glutanionu będący skutkiem ubocznym wyżej opisanej reakcji jest niebezpieczny dla komórki. W przypadku inaktywacji białek zaczyna działać reduktaza glutanionowa, która ma za zadanie odtwarzać zredukowaną formę glutanionu ( dzieje się to kosztem utlenienia NADPH.
s. 148
Mechanizmy obrony które są wspomagane przez enzymy m.in. katalizujące reakcje regenerują NADPH. Organizm jest na tyle inteligentny, że jest w stanie redukować nadmiar disulfidów glutanionu na zewnątrz organizmu. NADPH jest zużywany w wielu cyklach, m.in. redukcji przez reduktazę glutanionową i jest wykorzystywany podczas obrony w komórkach ssaków. Z kolei peroksydaza glutanionowa pełni niezwykle istotną rolę w procesach fizjologicznych.
s. 149
Peroksydaza glutanionowa zachodzi gdy stężenia nadtlenku wodoru są niewielkie. Do enzymów obronnych zaliczamy także peroksydazę cytochromu usuwającą nadtlenki wodoru, a także reduktaza wodorotlenków alkilowych która redukuje wodoronadtlenki tłuszczy oraz pozostałe wodorotlenki ROOH występujące w alkoholach - wykorzystując reduktory. Z kolei w roślinach enzymami obronnymi są także peroksydazy askorbionowe współpracujące z reduktazami dehydroaskorbinianowymi. Utleniają one glutation i reduktazę glutationową, która regeneruje glutation kosztem utleniania NADPH. Cykl w którym wspomniane reakcje sprężone się katalizują nazywany jest cyklem Halliwella-Asady. W tkankach organizmów roślinnych i zwierzęcych występuje także enzym zwany reduktazą wolnego rodnika askorbinianowego.