dla granicy długofalowej Ek = 0: h*c/λ = W ----> λ = h*c/W
λ = 6.63*10^(-34)*3*10^8/7.52*10^(-19) = 264*10^(-9) m = 264 nm
5.
h*f = W + Ek
h*c/λ = W + Ek
Przy hamowaniu wybitych elektronów cała ich energia kinetyczna jest tracona przez pracę przeciwko polu elektrycznemu: Ek = e*U , więc:
h*c/λ = W + e*U
W = h*c/λ - e*U = 6.63*10^(-34)*3*10^8/150*10^(-9) - 1.6*10^(-19)*2.75 = 8.86*10^(-19) J = 5.54 eV
6.
Ponieważ napięcie hamowania elektronów Uh1 jest większe (co do wartości) od Uh2 , to znaczy że energia wybitych elektronów Ek jest większa w przypadku 1. Z tego wynika natomiast, że energia padających fotonów (każdego z nich) jest również większa w przypadku 1. Energia fotonu jest odwrotnie proporcjonalna do długości fali, więc długość fali λ jest w przypadku 1 mniejsza:
λ2 > λ1
W przypadku 2 uzyskano większe maksymalne natężenie prądu elektronów, a to znaczy, że było ich więcej. Ponieważ liczba wybitych elektronów jest proporcjonalna do liczby padających fotonów, więc w przypadku 2 padających fotonów było więcej - natężenie światła było większe:
4.
W zjawisku fotoelektrycznym zewnętrznym:
h*f = W + Ek
h*c/λ = W + Ek
dla granicy długofalowej Ek = 0: h*c/λ = W ----> λ = h*c/W
λ = 6.63*10^(-34)*3*10^8/7.52*10^(-19) = 264*10^(-9) m = 264 nm
5.
h*f = W + Ek
h*c/λ = W + Ek
Przy hamowaniu wybitych elektronów cała ich energia kinetyczna jest tracona przez pracę przeciwko polu elektrycznemu: Ek = e*U , więc:
h*c/λ = W + e*U
W = h*c/λ - e*U = 6.63*10^(-34)*3*10^8/150*10^(-9) - 1.6*10^(-19)*2.75 = 8.86*10^(-19) J = 5.54 eV
6.
Ponieważ napięcie hamowania elektronów Uh1 jest większe (co do wartości) od Uh2 , to znaczy że energia wybitych elektronów Ek jest większa w przypadku 1. Z tego wynika natomiast, że energia padających fotonów (każdego z nich) jest również większa w przypadku 1. Energia fotonu jest odwrotnie proporcjonalna do długości fali, więc długość fali λ jest w przypadku 1 mniejsza:
λ2 > λ1
W przypadku 2 uzyskano większe maksymalne natężenie prądu elektronów, a to znaczy, że było ich więcej. Ponieważ liczba wybitych elektronów jest proporcjonalna do liczby padających fotonów, więc w przypadku 2 padających fotonów było więcej - natężenie światła było większe:
E2 > E1