Proszę o przetłumaczenie tekstu
Bei Kommissar Hellkopf klingelt das Telefon. Häftling Müller ist aus dem Gefängnis ausgebrochen. Müller, der Einbruchspezialist. Da muß sofort etwas geschehen. Kommissar Hellkopf nimmt die Sache in die Hand. Er läßt vor allem sofort das Telefon von Müller abhören. Alle Gespräche seiner Frau sollen auf Tonband aufgenommen werden. Schon nach einer halben Stunde bekommt Hellkopf ein Tonband. Er is sehr gespannt. Hallo, sagt eine aufgeregte Stimme, ich bin's. Paß auf, Inge, du mußt mir helfen. Ich brauche Geld. Ich muß schnell weg. Komm um sechs Uhr in den Hauptbahnhof, Haupthalle. Aber such mich nicht, du kannst michh nicht erkennen. Geh nur auf und ab und warte, bis ich yu dir komme.
Dreimal hört Kommissar Hellkopf das Band ab. Frau Müller hat gar nichts gesagt. Nur ihr Hund hat einmal gebellt. Hellkopf überlegt. Was kann er tun Um sechs Uhr ist im Bahnhof schrecklich viel Betrieb. Die Tasche mit dem Geld kann Müller seiner Frau schnell aus der Hand nehmen. Und im Gedränge kann er leicht entwischen. Du kannst mich nicht erkennen, hat er gesagt. Er kommt also mit Bart oder Sonnenbrille, irgendwie verkleidet. Da hat Hellkopf eine Idee. Mit einem anderen Beamten geht er zu Frau Müller. Sie unterhalten sich mit ihr. Sie ist nervös, aber sie sagt, da. Ich kann Sie nicht weglassen, vielleicht ruft Ihr Mann an, sagt Hellkopf. Aber mein Kollege kann hier bleiben, ich führe den Hund schnell hinunter. Natürlich führt er den Hund nich nur auf die Straße, sondern weiter zum Bahnhof. In der Bahnhß sie nichts weiß. Nach einer halben Stunde wird der Hund unruhig. Ich muß ihn auf die Straße führen, sagt Frau Müllerofshalle springt der Hund auf eine dicke alte Frau zu. Hellkopf zögert keinen Augenblick. Er legt ihr sofort Handschellen an. Die alte Frau ist niemand anders als Müller, der Einbruchspezialist.
Z góry dziękuje
U komisarza Hellkopf'a dzwoni telefon. Więzień Muller uciekł z więzienia. Muller, specjalista od włamań. Musi się zaraz coś wydarzyć. Komisarz Hellkopf bierze rzeczy do ręki. Przede wszystkim poleca podsłuchiwać telefon Mullera. Wszystkie rozmowy jego żony powinny zostać nagrane na kasecie magnetofonowej Już po pół godzinie Hellkopf dostaje kasete magnetofonową. Jest bardzo ciekawy. Halo, mówi zdenerwowany głos, to ja. Uważaj, Inge, musisz mi pomóc. Potzrebuje pieniędzy. Muszę szybko wyjść. Przyjdź o 6 na główny dworzec, główna hala. ale nie szukaj mnie, nie poznasz mnie. Chodź tylko tam i spowrotem i czekaj, aż ja do ciebie podejdę. komisarz Hellkopf trzykrotnie przesłuchal taśmę. Pani Muller nie powiedziała w ogóle nic. Tylko jej pies raz zaszczekał. hellkopf zastanawia się. Co on może zrobic. O 6 na dworcu jest okropnie duży ruch. Torbę z pieniędzmi Muller może szybko wziąć z ręki swojej żony. I w ścisku może łatwo się wymknąć. Możesz mnie nie pozanć, powiedzial on. Wtedy Hellkopf ma pomysł. Idzie z innym urzędnikiem do Pani Muller. Rozmiawiają z nią. Jest zdenerwowana, ale mówi. Nie mogę jej puścić, bo prawdopodobnie zadzwoni do męża, mówi Hellkopf. Ale mój kolega może tutaj zostać, poprowadzę psa szybko w dół. naturalnie wyprowadził psa nie tylko na ulicę, lecz dalej na dworzec. Na dworcu ona nie wie ( tu chyba coś zle przepisane??). Po pół godzinie pies stał się niespokojny. Muszę go wyprowadzić na ulicę, powiedziała pani Muller. ( tu też coś zle przepisane! sorry al utrudniasz zadanie!) Pies skoczył na grubą starą panią. Hellkopf nie wachał się ani chwili. Założył jej od razu kajdanki. Ta starsza pani to nikt inny jak Muller , specjalizta od wlamań.