Многие мосты являются выдающимися памятниками зодчества и инженерного искусства. В некоторых городах, таких как Санкт-Петербург или Прага, мосты являются неотъемлемой частью городской архитектуры[7].
В классическом стиле выполнены многие древнеримские мосты: почти лишённые декора, они, тем не менее, за счёт своей массивности и выразительной архитектоники создают ощущение прочности и надёжности (мост Алькантара на реке Тахо, Испания).
В Средние века двумя преобладающими типами стали мосты с полуциркульными (или круговыми) арками и мосты со стрельчатыми арками. Первый тип основывался на римской традиции, второй был заимствован из восточной архитектуры и вскоре потерял популярность, так как неоправданно увеличивал высоту моста. Ещё одним явлением в средневековом мостостроении стали мосты-улицы, появившиеся во всех крупных европейских городах (например, Понте Веккио во Флоренции). В Средние века на мостах появился декор (это произошло в конце XIV века): например, оформленный в готическом стиле Карлов мост в Праге.
Новый мост в Париже Совершенствование техники мостостроения в Эпоху Возрождения позволило значительно увеличить соотношение толщины свода к высоте пролёта. Благодаря этому, мосты стали более высокими и лёгкими по конструкции[7]. Совершенствуется конструкция каменных мостов: появляются круглые и коробовые своды (Новый мост в Париже). В целом же, прослеживается тенденция к подражанию античной архитектуре. Чуть позже появилось барокко, тяготевшее к динамичным композициям и пышному декору. Широко известен барочный Мост Вздохов в Венеции.
Мост Аламильо ночью В XVIII веке популярностью пользовался классицизм. Мосты, построенные в этом стиле, отличали чёткая симметрия, внимательное отношение к пропорциям сооружения, пролёты больших размеров. Классицизм был широко распространён во Франции (Мост Согласия в Париже) и России (Крестовый мост в Пушкине).
К середине XIX века сформировались основные формы металлических мостов. В этот период большое распространение получили решётчатые балконные фермы. Значительное развитие получили конструкции арочных мостов (см. например виадук Гараби, построенный Густавом Эйфелем). В конце XIX века популярность приобретают висячие мосты: в 1883 году в США был построен Бруклинский мост, чуть позже — Манхэттенский. Висячие мосты сохраняют свою популярность в XX (мост «Золотые ворота») и XXI веке.
werther
Wiele mostów jest wybitnymi pomnikami architektury i sztuki inżynieryjnej. W niektórych miastach, takich jak Sankt Petersburg czy Praga, mosty są integralną częścią miejskiej architektury.
W stylu klasycznym jest zbudowanych wiele starorzymskich mostów: prawie pozbawione ozdób, ale dzięki masywności i wyrazistej architekturze stwarzają poczucie wytrzymałości i niezawodności (most Alcantara na rzece Tag, Hiszpania).
W średniowieczu dwoma przeważającymi typami stały się mosty z półokrągłymi (lub okrągłymi) łukami i mosty ze strzelistymi łukami. Pierwszy typ jest oparty na tradycji rzymskiej, drugi był zaadoptowany z architektury wschodniej i szybko stracił popularność, jako że niepotrzebnie optycznie zwiększał wysokość mostu. Jeszcze jednym zjawiskiem w średniowiecznym budownictwie mostowym stały się mosty-ulice, pojawiające się we wszystkich dużych europejskich miastach (np. Ponte Wecchio we Florencji, po polsku Stary Most lub Most Złotników). W Średniowieczu na mostach pojawiły sie ozdoby (zaczęło się w końcu XIV wieku): na przykład, zrealizowany w stylu gotyckim Most Karola w Pradze.
Nowy Most w Paryżu. Udoskonalanie techniki budow mostów w Epoce Odrodzenia pozwoliło znacząco zwiększyć stosunek grubości łuku do jego wysokości. Dzięki temu, mosty stały się wyższe i lżejsze. Udoskonala się konstruowanie mostów kamiennych: pojawiają się okrągłe i sklepione łuki (Nowy Most w Paryżu). Ogólnie obserwuje się tendencję imitowania architektury antycznej. Trochę później pojawił się Barok, dążący do dynamicznych kompozycji i bogatemu zdobnictwu. Bardzo jest znany Most Westchnień w Wenecji.
Most Alamillo nocą W XVIII wieku popularny był klasycyzm. Mosty, zbudowane w tym stylu, oznaczały się dokładną symetrią, proporcjami, wysoko sklepionymi łukami. Klasycyzm był szeroko rozpowszechniony we Francji (Most Zgody w Paryżu) i Rosji (Most Krzyżowy w Puszkino).
Do po;owy XIX wieku utworzyły się podstawowe formy mostów metalowych. W tym okresie bardzo rozpowszechniły się kratowe przęsła balkonowe. Znacząco się rozwinęły konstrukcje mostów arkadowych (np. Wiadukt Garabit zbudowany przez Gustawa Eiffla). W końcu XIX wieku zyskuja popularność mosty wiszące: w 1883 r. w USA był zbudowany most Brookliński, trochę później - Most na Manhattanie.Mosty wiszące zachowują popularność w XX (Most Złote Wrota) i w XXI wieku.
W stylu klasycznym jest zbudowanych wiele starorzymskich mostów: prawie pozbawione ozdób, ale dzięki masywności i wyrazistej architekturze stwarzają poczucie wytrzymałości i niezawodności (most Alcantara na rzece Tag, Hiszpania).
W średniowieczu dwoma przeważającymi typami stały się mosty z półokrągłymi (lub okrągłymi) łukami i mosty ze strzelistymi łukami. Pierwszy typ jest oparty na tradycji rzymskiej, drugi był zaadoptowany z architektury wschodniej i szybko stracił popularność, jako że niepotrzebnie optycznie zwiększał wysokość mostu. Jeszcze jednym zjawiskiem w średniowiecznym budownictwie mostowym stały się mosty-ulice, pojawiające się we wszystkich dużych europejskich miastach (np. Ponte Wecchio we Florencji, po polsku Stary Most lub Most Złotników). W Średniowieczu na mostach pojawiły sie ozdoby (zaczęło się w końcu XIV wieku): na przykład, zrealizowany w stylu gotyckim Most Karola w Pradze.
Nowy Most w Paryżu.
Udoskonalanie techniki budow mostów w Epoce Odrodzenia pozwoliło znacząco zwiększyć stosunek grubości łuku do jego wysokości. Dzięki temu, mosty stały się wyższe i lżejsze. Udoskonala się konstruowanie mostów kamiennych: pojawiają się okrągłe i sklepione łuki (Nowy Most w Paryżu). Ogólnie obserwuje się tendencję imitowania architektury antycznej. Trochę później pojawił się Barok, dążący do dynamicznych kompozycji i bogatemu zdobnictwu. Bardzo jest znany Most Westchnień w Wenecji.
Most Alamillo nocą
W XVIII wieku popularny był klasycyzm. Mosty, zbudowane w tym stylu, oznaczały się dokładną symetrią, proporcjami, wysoko sklepionymi łukami. Klasycyzm był szeroko rozpowszechniony we Francji (Most Zgody w Paryżu) i Rosji (Most Krzyżowy w Puszkino).
Do po;owy XIX wieku utworzyły się podstawowe formy mostów metalowych. W tym okresie bardzo rozpowszechniły się kratowe przęsła balkonowe. Znacząco się rozwinęły konstrukcje mostów arkadowych (np. Wiadukt Garabit zbudowany przez Gustawa Eiffla). W końcu XIX wieku zyskuja popularność mosty wiszące: w 1883 r. w USA był zbudowany most Brookliński, trochę później - Most na Manhattanie.Mosty wiszące zachowują popularność w XX (Most Złote Wrota) i w XXI wieku.