Bardzo proszę o pomoc!!! :(:( To na jutro :(
Przeczytaj tekst i odpowiedz na pytania:
1. Wyjaśnij w jakim celu warto badać poematy będące zapisem wierzeń starożytnego wschodu
2. W akapicie 2 pojawia się zdanie "Babilońscy bogowie są personifikacjami sił przyrody" Wyjaśnij co to znaczy.
3. Czym różni się obraz Boga w Biblii od wyobrażeń bóstw w innych przywoływanych w akapicie 3 systemach religijnych. Odpowiedź sformułuj w kilku zdaniach.
4. Na podstawie akapitu 4 wyjaśnij jaka rola została w Biblii przypisana człowiekowi.
5. Akapit 6 jest wobec 5:
a) kontynuacją
b) zaprzeczeniem
c) wprowadzeniem innego problemu
6. Wymień wskazane w akapicie 5 odmienne od chrześcijańskich nurty religijne.
Tekst:
[1] Czy założenie artystyczne i cel dydaktyczny nie zniekształciły istotnej treści opisu stworzenia? Aby się o tym przekonać, warto jeszcze zbadać inne dokumenty starożytnego wschodu. Do najbardziej znanych, oprócz biblii, opwiadań o początkach świata należy babiloński poemat Enuma elisz, pochodzący najprawdopodobniej z czasów Hammurabiego, władcy babilońskiego z XVIII w przed Chrystusem. Poemat ów zaczyna się tak: (J.Archutowski: Kosmogonia babilońska 1934): Gdy u góry niebo nie było nazwane, na dole ziemia nie była wymieniona z imienia, a Apsu, znakomirty ich twórca, Mummu i Tiamat, rodzicielka wszystkiego, swe wody razem toczyli- i nie powiązały się korzenie trzcinowe ni były widziane kępy- gdy nie istniał żaden bóg, ni jego imię było wymienione i losy ich nie były wyznaczone, stworzeni zostali wsród nich bogowie...
[2] Dalej następuje opowieść o walce bogów. Skutkiem jej jest powstanie świata i człowieka. Widać od razu, że babilońscy bogowie są personifikacjami sił przyrody, na przykład Apsu-bóg wód słodkich, Tiamat-bóg wód morskich, Szamasz-bóg Słońca, Sin, Nannaru. Wreszcie Marduk, bóg stworzyciel, formuje człowieka, posługując się krwią zabitego bóstwa. Autor biblijny prostuje to nazbyt materialne ujęcie i mówi tylko o tajemniczym, duchowym podobieństwie człowieka do Boga.
[3] Otóż porównanie biblijnego opisu stworzenia z innymi opowieściami starożytnymi, mimo pewnych podobieństw, wskazuje na oryginalność biblijnego przekazu. Przede wszystkim biblijny Bóg Stwórca jest różny od świata, a wszystko jest od Niego zależne. Jakże niepodobny jest On do politeistycznych wyobrażeń starożytnego wschodu, Grecji, Rzymu! Podania babilońskie, czy mitologie greckie mówią o wielu bogach, którzy jednak nie mają żadnych cech absolutnych, boskich, są oni podobni raczej do skłóconych do sibie ludzi. Ponadto utożsamiają się z różnymi siłami przyrody.
[4] Już pierwsze stwierdzenei Biblii: "Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię", wyraźnie przeciwstawia się emanacjonizmowi i panteizmowi (Emanacjonizmowi, od łac. słowa emanare=wypływać, utrzymuje, że świat niejako wypływa z łona bóstwa jest jego częścią: panteizm, od gr.pan=wszystko i theos=bóg, odrzuca Boga poza światowego i utorzsamia Go z całością przyrody). Tymczasem świat nie jest Bogiem, lecz dziełem przez Niego uczynionym - głosi Biblia. Bóg zaplanował Go i pragnie Jego istnienia. Podtrzymuje On świat w istnieniu i kieruje nim ustanowionymi prawami przyrody oraz swoją Opatrznością. Stworzenie bowiem jest aktem ciągłym: dokonało się kiedyś u początku czasu, a jednocześnie wciąż jest kontynuowane. W Bożym planie stwarzania świata uczestniczy w szczególności człowiek-przez swoją pracę i przekazywania życia.
[5] Aautor natchniony mówi o Bogu, który patrzy na swoje dzieło stworzone jako na dobre, bardzo dobre. Dla wielu greckich myślicieli do buddyzmu i chińskiego taoizmu wielość istniejących dzieł przyrody jest rozproszeniem się Jedności, upadkiem, a więc złem. Takiemu pesymizmowi przeciwastawia się Biblia. Biblijne pojęcie stworzenia zakłada ciągły rozój, dojrzewanie, wznoszenie się z nicości ku abosolutowi. Ewangeliczne metafory i przypowieści o drzewie, które się rozrasta, o kwasie pobudzającym ciasto, by rosło, przenoszą się do duchowej łączności człowieka z Bogiem to, o czym mówi księga rodzaju, opisując widzialne dzieło stworzenia.
[6] Biblia głosi więc, że świat jest procesem stawania się-historią. To, co Bóg stworzył, jest zawsze dobre, bardzo dobre. Zło zostało zawinione przez nadużycie wolności człowieka. Nauka Biblii różni się od późniejszego manicheizmu, systemu religijnego, który dopatrzył się zła, w samym świecie stworzonym jako takim. (Manicheizm, od imienia Menesa żyjącego w III wieku po Chrystusie w Persji i głoszącego istnienie dwu równorzędnych potęg: dobra i zła/
Proszę o poprawne odpowiedzi. Głupie będą zgłaszane. Z góry dziękuję :) ;*
1. Poematy, będące zapisem wierrzeń starożytnego Wschodu warto badać by dowiedzieć się czy założenia artystyczne i cel dydaktyczny nie zniekształciły istotnej treści opisu stworzenia.
2. Zdanie "babilońscy bogowię są personifikacją sił przyrody" oznacza, że babilońscy bogowie utorzsamiają się z różnymi siłami przyrody tj. wody słodkie, morskie, słońce itd.
3. Obraz Boga w Biblii różni się od bóstw przywoływanych w innych systemach religijnych tym, że Biblijny Bóg jest różny od świata i wszystko jest od niegho zależne. W podaniach babilońskich i mitologii jest również mowa o wielubogach, nie mających żadnych cech absolutnych, a przypominają oni raczej ludzi żyjących w kótni.
4. W Biblii człowiekowi została przypisana rola kontynuowania dzieła Stwórcy przez swoją pracę i przekazywanie życia.
5. A
6. - buddyzm - taoizm