Question

Proszę o pomoc, muszę na jutro napisać wypracowanie na temat: Wpływ polskich humanistów na rozwój kultury europejskiej w epoce renesansu. Daje naj :D

Answer 1

Renesans jest epoką otwierającączasy nowożytne. Przepaść między „starą” a „nową” kulturą europejską jest wielka, ponieważ na przełomie XV/XVI wieku we Włoszech, a w XVI wieku w innych częściach kontynentu, zmieniło się całkowicie myślenie człowieka, jego podejście do sztuki i tradycji filozoficznej i literackiej. Oczywiście przemiany te nie nastąpiły z dnia na dzień. Przełom idei jest procesem, na który składają się wydarzenia historyczne, sytuacja polityczna, zjawiska społeczne.  Wybrane wielkie postacie renesansu europejskiego to np. Leonardo da Vinci XV/XVI w. Filozof, konstruktor, malarz, architekt i rzeźbiarz w jednej osobie. Autor np. słynnego fresku Wieczerza Pańska, obrazów Dama z łasiczką i Mona Liza. Uważał ludzi, którzy nic nie tworzą, za "chodzące przewody pokarmowe".  Rafael Santi XV/XVI w. Zasłynął jako malarz cyklu madonn, z najbardziej znaną Matką Boską ze szczygłem. Na zlecenie papieża Juliusza II ozdobił wspaniałymi freskami stanze (pokoje) watykańskie, z których najwspanialsze dzieła to Szkoła Ateńska i Dysputa o Najświętszym Sakramencie.  Michał Anioł XV/XVI w. Geniusz rzeźby, malarstwa i architektury, którego dzieła potwierdzają tę opinię: kopuła Bazyliki św. Piotra w Rzymie, rzeźba Dawida, posąg Mojżesza z grobowca papieża Juliusza II, i wreszcie dwa największe przedsięwzięcia w dziejach sztuki: Stworzenie świata i Sąd Ostateczny - freski z Kaplicy Sykstyńskiej.  Erazm z Rotterdamu XV/XVI w. Filozof, zwolennik reform w Kościele. Twierdził, że "Kościół jest dla człowieka, a nie człowiek dla Kościoła". Autor dzieła Pochwała głupoty, w którym pisze, że "najprzyjemniej jest żyć, kiedy się jest głupim". Jest to przewrotna forma wyśmiewania i potępienia głupoty ludzkiej.  Tomasz Morus XV/XVI w. Autor dzieła Utopia, w którym przedstawił obraz idealnego społeczeństwa bez podziałów, gdzie wszystko jest wspólne, każdy pracuje dla ogólnego dobra, panuje tolerancja. Sam autor wiedział, że takie społeczeństwo jest iluzją, do czego przyznał się w samym tytule - grec. Utopia, czyli miejsce, którego nie ma.  Przedstawione powyżej postacie to zaledwie kilka osób z całej plejady wspaniałych twórców renesansowej Europy. Wiek XVI nazywany jest złotym wiekiem polskiej kultury. Idee humanizmu i renesansu docierały do Polski za pośrednictwem Polaków studiujących we Włoszech i dzięki młodej, ambitnej i pochodzącej z Włoch Bonie Sforza, żonie Zygmunta Starego. To dzięki niej Wawel uzyskał renesansowy blask, a na stołach królewskich pojawiły się warzywa. Wybrane wielkie postacie renesansu polskiego  Andrzej Frycz Modrzewski XVI w. Zaliczany do największych myślicieli politycznych Europy. Jego najsłynniejsze dzieło O naprawie Rzeczypospolitej przedstawia program reform kraju: równość społeczeństwa wobec prawa (głównie prawa dla chłopów i mieszczan), walka z samowolą szlachty poprzez wzmocnienie władzy króla. Prezentował najszlachetniejsze tendencje polskiego renesansu w zakresie polityki i życia społecznego.  Jan Kochanowski XVI w. Największy poeta polskiego renesansu. Twórca polskiego języka literackiego. Autor słynnych Trenów, fraszek i pierwszej polskiej tragedii Odprawa posłów greckich.  Mikołaj Kopernik XV/XVI w. Duchowny, astronom, ekonomista. Zajmował się jeszcze wieloma innymi naukami - typowy człowiek renesansu. Znał osobiście Leonarda da Vinci. Autor teorii heliocentrycznej, którą przedstawił w dziele O obrotach sfer niebieskich. Stwierdził, że to Słońce, a nie Ziemia jest w centrum wszechświata, a planety krążą wokół niego. Kościół aż ponad 200 lat nie uznawał jego teorii, a dzieło znalazło się na indeksie ksiąg zakazanych.  Carpe diem- chwytaj dzień. Co to w ogóle znaczy "chwytać dzień"? Myślę że stara dewiza Horacego mówi o tym, aby korzystać z każdego dnia, nie odkładać niczego na potem bo "potem" lub 'jutro" może nigdy nie nadejść. Trzeba cieszyć się chwilą i tym, co się ma, i nie myśleć co będzie dalej, jak tekst pewnej piosenki:"(...)Trzeba ciągle żyć biegnącą chwilą, na co komu dziś wczorajszy dzień. Na co komu dziś wczorajsza miłość, na co komu dziś wczorajszy sen. Po co dalej pić to samo piwo kiedy czujesz, że uleciał gaz?" Nawet w Piśmie św. pojawiają się wzmianki na temat "życia chwilą": >>Czuwajcie więc bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie (...) bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn człowieczy przyjdzie.<< (Mt 24, 42-44) Chodzi tu o czuwanie, czuwanie w każdej chwili naszego życia. Nie przejmowanie się tym, co będzie jutro, po jutrze, za tydzień, za miesiąc, to mnie nie obchodzi, bo Pan mój powiedzie, że nie znam dnia ani godziny, w której On się pojawi. Musze traktować każdy dzień tak, jakby mój Pan miał mnie dzisiaj zabrać, musze być gotowy na spotkanie z Nim o każdej porze dnia i nocy.