@jarosa

jarosa

Beginner

Daje Naj a za złe spam!! Analizując fragmenty Przedwiośnia i Granicy, porównaj kreacje matek. Określ wzajemne relacje między matką i dzieckiem, wykorzystując także znajomość utworów. Stefan Żeromski - Przedwiośnie Matka nie była w stanie utrzymać syna w domu, nakazać mu zmiany wyuzdanych obyczajów, dopilnować go i wyśledzić miejsca jego kryjówek. Bez przerwy niemal czekała na jego powrót. Gdy chwytał czapkę i pędem wylatywał z domu, coś podsuwało się do jej gardzieli i zapierało oddech. Nie miała już siły prosić urwisa, żeby nie chodził. [...] To obce miasto stało się dla niej jeszcze bardziej obce, cudze, niepojęte, groźne, złowieszcze. Po wyjeździe męża wszystkiego się tutaj bała. Dopóki mąż był w domu, on był osobą – ona cichym i pokornym cieniem osoby. Teraz ów cień musiał stać się figurą czynną. Cień musiał nabrać woli, władzy, decyzji. Jakże ten mus był nieznośny, jak uciążliwy! Musiała wiedzieć o wszystkim, przewidywać, zapobiegać, rozkazywać. Gubiła się w plątaninie swych obowiązków. Nie wiedziała, od czego zacząć, gdzie jest droga i jak nią iść. Wstydziła się i trwożyła. Przeżywała jedną z najsroższych tortur, torturę czynu narzuconą niedołężnej bierności. Cierpiała nie mogąc dać sobie rady. Trwoga o syna, który się jak na złość zlisił, dobijała ją. Jedyną ulgę znajdywała w ciągu nocy, kiedy chłopak twardo spał. Słyszała wtedy jego oddech, wiedziała, że jest obok niej i że mu nic nie zagraża. Ale sama wtedy nie spała. Popadła w bezsenność. Wolała jednak bezsenność białej nocy niż trwogę białego dnia. Och, jakże dobrze jej było przyczaić się na legowisku, zasunąć się w kąt i patrzeć na śliczną głowę chłopca, owianą gęstwiną falistej czupryny i – patrząc tak na niego – o nim marzyć!... Jakiż śliczny, jakiż ukochany ten łobuz, ten urwis, ten włóczykij i zawalidroga! Co mu się też śni – co tam przepływa pod czarującą płaszczyzną spadzistego czoła? Co też to widać w tych oczach głucho zamkniętych, pod cienistymi powiekami? [...] A patrząc tak na główkę jedynaka, głęboko rozważała: "Któż to jest, na Boga! ten chłopiec? Oto tajemnica niezbadana poczęła go w niej. Oto był maleńki i niedołężny – kruszyna cielesna, byt zależny jedynie od niej – cząstka jej całości, jak gdyby nowy organ jej ciała, ręka lub noga... Wykarmiła go, wypielęgnowała, wyhodowała. Z roku na rok rósł w jej rękach, w jej oczach, w jej objęciu. Każdy dzień jego zależał od niej, z niej się poczynał, na niej się kończył. Siły swe przelała, życie swe przesączyła kropla po kropli w jego siły. Nastawiła i wyprostowała drogi jego krwi. Nadała mu głos, krzyk, śpiew. A oto teraz obcy się staje i złowieszczy. Obraca się przeciwko niej. Z niego płynie na nią jakieś złe. Bezgraniczna miłość ku niemu przekształca się i przeradza na krzywdę słabego jej ciała i ducha omdlałego. Gdyby go tak bezgranicznie nie kochała, cóż by jej było, choćby się psuł i, gdzie chce, hasał! Ale on bije w miłość, targa tą siłą, którą go obdarzył jej słaby ostatek mocy". Zofia Nałkowska - Granica Elżbieta [opiekując się chorą panią Kolichowską] pomyślała o matce (…). Ostatniej wiosny napatrzyła się jej do woli. Czuła jeszcze teraz zapach powietrza, gorzki od nagrzanych południowych liści. Stała za matką na dużym balkonie nadwodnej willi. […] Matka była zdenerwowana, naprzód spieszyła się, a teraz czekała niecierpliwie. Lepiej było milczeć. Elżbieta z ciekawością przyglądała się jej sukni. Była z mszystej, mięciutkiej wełny białej i zapinała się na piersiach ukośnie na trzy guziki, trzy okrągłe kawałki różowego koralu. Na szyi nie było pereł, tylko sznurek takich samych, trochę drobniejszych różowych korali. Nadęte, rozgniewane usta były pomalowane jasnym karminem. I jeszcze coś bladoczerwonego, jakaś kokarda z emalii uczepiona była do każdego z białych, mszystych pantofelków. Była cała czysta, świeża, zbytkowna, gładka – bez jednej zmazy. Była czymś najpiękniejszym, co się da pomyśleć. Była bezużyteczna, była tylko do ozdoby. Jak można mieć taki profil i żeby to było żywe! Jej piękność, jej cała jakość była tylko do ozdoby. Nie była matką, była zwyczajnie drugą kobietą. Maskowała się tak niedbale. Obie ręce trzymała na poręczy balkonu – i także te ręce były piękne i miały koralowe paznokcie. Bez słowa patrzyła przed siebie, ściągając brwi. Ale nie na jezioro. Ani na góry tamtego brzegu – lekkie, jakby wydmuchane z niebieskiego kurzu, ani białe żagle, nadciągające po wodzie świetlistej i zielonej jak grynszpan – nie były dla niej warte widzenia. Patrzyła na kratę małej bramy w murze, bo tędy miał znowu teraz przyjść któryś z jej mężczyzn. Uśmiechnęła się, gdy wszedł. Uśmiechała się niezmiernie rzadko, była piękna pochmurnie i gniewnie. Ale za to jej uśmiech znaczył o wiele więcej niż u innych. Był nie tylko łaskawy i dziecinnie niezaradny, był jeszcze pełen dobroci. Dlaczego więc Elżbieta myślała o matce, że jest niedobra?
Answer
Różnica pewnych dwóch liczb wynosi 1,a suma odwrotności tych liczb jest równa 2.Znajdź te liczby.
Answer
W pewnej firmie pracownicy zostali zaszeregowani do trzech grup uposażeń. Liczbę pracowników i płace w poszczególnych grupach przedstawia się następująco: Płaca miesięczna 540 480 400 Liczba pracowników 2 6 12 b)Oblicz wariancję i odchylenie standardowe miesięcznej płacy w tej firmie. Odchylenie standardowe podaj z dokładnością do 0,1. Tak by było wiadomo, co z czego wynika. I całe zadanie.
Answer
W pewnej firmie pracownicy zostali zaszeregowani do trzech grup uposażeń. Liczbę pracowników i płace w poszczególnych grupach przedstawia się następująco: Płaca miesięczna 540 480 400 Liczba pracowników 2 6 12 a)Wyznacz średnią płacę miesięczną w tej firmie. b)Oblicz wariancję i odchylenie standardowe miesięcznej płacy w tej firmie. Odchylenie standardowe podaj z dokładnością do 0,1.
Answer
1. W pudełku są 2 losy, z których na każdy pada wygrana 10zł, 5 losów, których pada wygrana 5zł i 13 losów pustych. Losujemy z tego pudełka 3 losy. Jakie jest prawdopodobieństwo, że łączna wygrana, jaką dadzą wszystkie losy będzie wynosić co najmniej 20zl? 2.W pudełku jest tyle samo losów wygrywających, co pustych. Losujemy jednocześnie 2 losy. Ile musi być losów każdego rodzaju, aby prawdopodobieństwo wylosowania przynajmniej jednego losu wygrywającego było większe od 19/25?
Answer
1. Na ile sposobów można podzielić talię 52 kart na dwie części tak, aby w każdej znalazła się ta sama liczba króli i dam? 2. Z grupy osób, w której jest 5 kobiet i 4 mężczyzn wybieramy trzyosobową delegację. Jakie jest prawdopodobieństwo, że w skład delegacji wejdą: a) co najwyżej 2 kobiety? b) co najmniej jeden mężczyzna? c) dokładnie 2 kobiety?
Answer
Si en una caja de lapices vienen 3 lapices ¿cuantos lapices habra en 61 cajas?
Answer
Si una caja de lapices tiene 3 lapices ¿cuantos lapices habra en 61 cajas ?
Answer
Czy prawidłowe jest równanie a)(sinx/1−cosx)+(sinx/1+cosx)=2/sinx b)(1−sinα/sinα)*(1+sinα/cosα)=ctgα
Answer
Sin 330⁰ − 4 ( cos (− 150))² −−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−− = Jak to obliczyć? − 2 tg² 120 ⁰
Answer

Life Enjoy

" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "

Get in touch

Social

© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.