Question

Problemy ochrony środowiska na tle międzynarodowym.

Proszę o sprawdzone odpowiedzi i obszerną treść.

Answer 1

Współpraca międzynarodowa w zakresie ochrony środowiska

W latach 1950 – 1960 w Europie Zachodniej i Ameryce Północnej miał miejsce wzrost gospodarczy. Poprawiły się warunki życia ludności, wzrósł poziom dobrobytu. Niektórzy uznali wówczas, że istnieje nieograniczona możliwość eksploatacji środowiska przyrodniczego. Kryzys energetyczny w latach siedemdziesiątych oraz zanieczyszczenie i skażenie powietrza atmosferycznego i wód, uświadomiły ludziom, że tak nie jest.

Zaczęto podejmować działania na rzecz ochrony środowiska, co zaowocowało wieloma międzynarodowymi konferencjami, konwencjami, powstaniem organizacji do spraw środowiska i jego zasobów. Przedstawione poniżej kalendarium jest próbą zebrania najważniejszych faktów.

Kalendarium

1969 Sekretarz Generalny Narodów Zjednoczonych U Thant przedstawia raport, w którym uzasadnia konieczność stworzenia globalnej koncepcji ochrony środowiska oraz potrzeby ochrony wszystkich jego elementów. W raporcie zidentyfikowano światowe zagrożenia, a także zaproponowano program konferencji, która odbyła się w 1972 roku w Sztokholmie.

1972 Konferencja w Sztokholmie. Ogłoszono tam raport omawiający podstawowe elementy ochrony środowiska i rolę organizacji międzynarodowych w tej dziedzinie:

UNEP Program Ochrony Środowiska Narodów Zjednoczonych, którego zadaniem jest:

rozpoznanie stanu środowiska  badanie i ocena problemów ekologicznych, zbieranie danych dotyczących środowiska w poszczególnych krajach i ich ocena,

UNEP współpracuje z wieloma organizacjami specjalistycznymi takimi jak:

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody i Jej Zasobów (obecnie Światowa Unia Ochrony Przyrody), której celem jest:

edukacja środowiskowa i propaganda, proponowanie prawnych i ekonomicznych rozwiązań z zakresu ochrony środowiska (nie może narzucić żadnych działań), ochrona gatunkowa zagrożonych roślin i zwierząt, polityka środowiskowa.

W 1980 Unia opublikowała Światową Strategię Ochrony.

WHO Światowa Organizacja Zdrowia – bada związki między stanem środowiska a zdrowiem człowieka.

FAO Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa – określa jakość i wielkość żywności na tle ochrony środowiska.

Światowy Fundusz Ochrony Dzikich Zwierząt i Roślin (zał. 1961) zajmuje się gatunkami spektakularnymi.

UNESCO – Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury (zał. 1945), która opracowała listę światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego. W 1970 roku pod jej auspicjami powstał program „Człowiek i biosfera”.

1973 Konwencja waszyngtońska (CITES) – państwa, które ją podpisały zobowiązały się, że uniemożliwią handel roślinami będącymi pod ochroną, chyba że zostały wyhodowane w niewoli.

1973 Konferencja w Gdańsku, która zaowocowała podpisaniem konwencji o rybołówstwie i ochronie żywych zasobów Morza Bałtyckiego (nie zajmowano się częścią nieożywioną tj. woda, rzeźba).

1974 Konferencja w Helsinkach – kolejna poświęcona Bałtykowi, podczas której dostrzeżono potrzebę ochrony Morza Bałtyckiego ze wszystkimi jego elementami. Podpisano konwencję o ochronie wód Morza Bałtyckiego.

1980 World Conservation 1980*

1982 ogłoszono Światową Kartę Przyrody, w której uznano jedność człowieka ze środowiskiem i konieczność jego ochrony (niestety karta nie doczekała się realizacji).

1983 przy Narodach Zjednoczonych powstała Światowa Komisja do Spraw Ochrony Środowiska i Rozwoju

1987 Konferencja w Montrealu, podczas której rozpatrywano wpływ emisji freonów na warstwę ozonową. Kraje biorące w niej udział zobowiązały się do zredukowania emisji freonów do 1999 roku. W 1990 i 1992 roku odbyły się kolejne konferencje dotyczące tego problemu. Kraje wysoko rozwinięte zobowiązały się zupełnie ograniczyć emisję freonów do 1995 roku.

Również w 1997 roku opublikowano raport „Nasza wspólna przyszłość”, w którym określono granice pojemności ekologicznej naszej planety. Raport stał się punktem zwrotnym w strategiach rozwoju niektórych państw uprzemysłowionych.

1991 Konferencja w Bamako

1992 Szczyt Ziemi w Rio de Janeiro

1997 Konferencja w Nowym Jorku