Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.
Jak rozumiecie te słowa? i tak bardziej rozwinięcie bo mam napisac dlaczego te slowa utkwiły mi w pamięci.
Uważam, że człowiek który grzeszył i w końcu zrozumiał, że nie było to dobre będzie bardziej doceniał dobro i otaczający go świat. Jest to naprawdę wielki wyczyn dla takiej osoby, której udało pokonać się zło i przejść na stronę dobra. Każde nawrócenie jest dla Boga wielką radością, dzięki której wie, że jest on bardzo ważny dla ludzi i jego nauki nie pozostają bezowocne. Sądzę, że nie sztuką jest być sprawiedliwym i nie potrzebować nawrócenia, ale wielkim wyczynem dla człowieka jest jego nawrócenie i zrozumienie co jest naprawdę ważne w zyciu.
W tekście jest mowa o tym, że Bóg jest bardzo szczęśliwy jeśli ktoś się nawraca. Oczywiście docenia tych, którzy nawrócenia nie potrzebują, rónież z tego się cieszy, ale mimo wszystko, gdy widzi osobę walczącą z grzechem i samym sobą pomaga tej osobie i jest z nią cały czas. A gdy już tej osobie się uda przewyciężyć samego siebie jest z niej bardzo dumny i docenia ją, nagradzająć ją miejscem koło siebie w niebie.
Ludziom, którzy grzeszą jest dużo trudniej się poprawić niż tmy, którzy problemu z tym nie mają i dlatego radość z nich jest większa. Myślę, że powinniśmy walczyć z grzechem i odwdzięczyć się Bogu za największy dar, który od niego otrzymaliśmy - życie. On nam nie go nie żałował to i my nie żałujmy oddać się Panu w zupełości.
Myślę, że pomogłam ;D
Liczę na naj ! <33 ;*