jakoz Ci tam w niebie Papiyżu kochany cy tam som syrokie Jezusowe bramy jak sie tam wystyrmać jak długo drabina cy za kozdy scebel straśnie trzeba trzymać a cy tam som góry jakie kochos - Tatry cy wieje tam halny abo inse wiatry cy kozice w niebie hybajom radośnie i ptosek zaśpiywo ło świcie na sośnie cy Maryja Panna mo w kwiotki spódnice Świynty Józef serdok kiyrpce parzenice cy do sie w kółecko ciupagom wywijać i cy w niebie Świynci mogom sie wymijać cy krymówki lepse niźli w Wadowicak i piyknie w niebieskik Maryjnyk kaplicak cy poli sie watra tako jako u nos cy przy niyj kiełbase na kiju utrzymos a moze sie wije tam kosodrzewina i Świynty na hokak u skały sie trzymo moze Ci tam grajom skrzypecki siarcyście i BARKE śpiywajom Świynci urocyście musi ześ Ty widzioł mojego Janioła co mie wydar śmierci kie wedle mnie stoła jo sie wartko zwyrtła ziynyła pod skrzydła bo mie juz choroba na funty łobrzydła cy sie echo w lesie niebieskim łozlygo i cy tyz głośniyjse niźli w Tatrak bywo powiydz mi to powiydz bo jo wiedzieć kciała co by k sie ku Tobie rada wystyrmała cy duzo tam miyjsca lo Twoik łowiecek coś je tu łostawił cy jes tam przypiecek cy łoscypka nojdzies kie Ci chyntka przydzie cy se mozes siednąć z matulom na przyzbie cyś sie spotkoł z bratym ze siostrom i z łojcym pewnie Cie witali cynstowali cejcym syćka my som pewni nie siyngnie Cie kula i Maryja Panna do serca przytula cy sie dali tropis ło Łojcyzne swojom ka ludzie cyganić i kraś sie nie bojom cni sie tu bez Ciebie nas Bracie kochany i cliwo ni mo kto powiedzieć: doś pany bogacić sie kostym ućciwyk ludzisków doś wadźby cygajstwa wyzysku ucisku Janie Pawle Wielki Górolu z Wadowic jakoz Ci haj w niebie pytomy Cie powiydz.
Między nami są ludzie godni miłosci
poświecenia
Dzieki nim wiemy co w życiu dobre
a co złe
To oni dają nam nadzieję na lepsze dni
w radości
pokoju
Między nimi są ci
których kiedyś straciliśmy
którzy byli i będą dla nas wzorem
Oni
Maryja
Jan Paweł II
Kochajmy ich
gdyż tak pragnąłby Bóg
jakoz Ci tam w niebie Papiyżu kochany
cy tam som syrokie Jezusowe bramy
jak sie tam wystyrmać jak długo drabina
cy za kozdy scebel straśnie trzeba trzymać
a cy tam som góry jakie kochos - Tatry
cy wieje tam halny abo inse wiatry
cy kozice w niebie hybajom radośnie
i ptosek zaśpiywo ło świcie na sośnie
cy Maryja Panna mo w kwiotki spódnice
Świynty Józef serdok kiyrpce parzenice
cy do sie w kółecko ciupagom wywijać
i cy w niebie Świynci mogom sie wymijać
cy krymówki lepse niźli w Wadowicak
i piyknie w niebieskik Maryjnyk kaplicak
cy poli sie watra tako jako u nos
cy przy niyj kiełbase na kiju utrzymos
a moze sie wije tam kosodrzewina
i Świynty na hokak u skały sie trzymo
moze Ci tam grajom skrzypecki siarcyście
i BARKE śpiywajom Świynci urocyście
musi ześ Ty widzioł mojego Janioła
co mie wydar śmierci kie wedle mnie stoła
jo sie wartko zwyrtła ziynyła pod skrzydła
bo mie juz choroba na funty łobrzydła
cy sie echo w lesie niebieskim łozlygo
i cy tyz głośniyjse niźli w Tatrak bywo
powiydz mi to powiydz bo jo wiedzieć kciała
co by k sie ku Tobie rada wystyrmała
cy duzo tam miyjsca lo Twoik łowiecek
coś je tu łostawił cy jes tam przypiecek
cy łoscypka nojdzies kie Ci chyntka przydzie
cy se mozes siednąć z matulom na przyzbie
cyś sie spotkoł z bratym ze siostrom i z łojcym
pewnie Cie witali cynstowali cejcym
syćka my som pewni nie siyngnie Cie kula
i Maryja Panna do serca przytula
cy sie dali tropis ło Łojcyzne swojom
ka ludzie cyganić i kraś sie nie bojom
cni sie tu bez Ciebie nas Bracie kochany
i cliwo ni mo kto powiedzieć: doś pany
bogacić sie kostym ućciwyk ludzisków
doś wadźby cygajstwa wyzysku ucisku
Janie Pawle Wielki Górolu z Wadowic
jakoz Ci haj w niebie pytomy Cie powiydz.
wiersz pisany żywiecką gwarą