Potrzebuję pomocy. Nie chcę żeby ktoś napisał za mnie pracę, ale potrzebuję pomocy w znalezieniu materiałów potrzebnych do napisania tej pracy, gdyż to sprawia mi większy problem. Mam do opracowania trzy tematy, każdy powinien być opisany na stronę A4 (drukowaną). Jeżeli ktoś ma jakąś gotową pracę na której mogłabym się oprzeć, też będzie przydatna. Natomiast jeśli ktoś ma szczególne zdolności i potrafi w szybkim tempie napisać pracę :) (nie chcę plagiatu! uczę się w szkole dla dorosłych, więc nie wypada mi oddawać pracy "kopiuj - wklej") to będę bardzo, ale to baaaaaaaaaaardzo wdzięczna. Liczę na Was. Oto tematy do opracowania (każdy z nich muszę opracować na jedną stronę):
1. Subkultury młodzieżowe w Polsce doby XXI wieku. (z ostatnich 10 lat)
2. Organizacja sejmu i senatu w Polsce.
3. Zasady powoływania prezydenta RP i rządu.
Ad. I
Subkultura – jej geneza jest bardzo prosta. Powstaje, bowiem w grupie społeczeństwa, która ma swoje zasady, kulturę i zwyczaje. Z takiego „zrzeszenia” bardzo często odwracają się ludzie, mający inne poglądy na świat od kultury, w której się wychowali lub przebywali przez dłuższy czas. W związku z powyższymi założeniami, łatwo jest zauważyć,
kto najczęściej wchodzi w skład „drugiej” grupy. Oczywiście są to ludzie młodzi, pełni energii, buntu, chcąc zmienić coś w swoim otoczeniu.
Jeżeli chodzi, zatem o subkultury, które wykształciły się w Polsce wśród młodzieży
w XXI wieku, należy z całą pewnością wymienić następujące, cztery pozycje:
- Technomani,
- Emo,
- Szalikowcy,
- Hakerzy.
Technomani to ludzie uwielbiający słuchać gatunku muzyki powstałego w USA
- techno. Przybyło ono na początku lat 90. do Europy, gdzie pierwsze zrobiło furorę
w Niemczech, a następnie już w XXI wieku w Polsce. Młodzież z tej grupy słucha wyłącznie swojej ukochanej muzyki najczęściej na dyskotekach, w których jest ona grana.
Ubierają się najczęściej dość wyzywająco; wkładają odblaski, świecące dodatki, a nawet używają specjalnych farb do koloryzacji ciała. Niestety przez trans, w który wpadają na techno-imprezach spożywają duże ilości alkoholu, a i nie Stronia od narkotyków.
Emo to skrót od angielskiego wyrazu emotional – co oznacza – emocjonalny.
Zrzesza ono ludzi, którzy uważają się za odrzuconych od społeczeństwa.
Są przekonane, że mają mnóstwo problemów bez wejścia, są samotne, nikomu na nich nie zależy, a jedynym wyjściem jest samookaleczenie się lub nawet samobójstwo.
Emo uważa, ze, aby przetrwać trudne chwile w swoim życiu należy ból psychiczny zastąpić fizycznym. Dlatego też często podcina sobie żyły czy tnie się nożem.
Młodzież z tej grupy chodzi ubrana zawsze na czarno. Pojawiają się także jaskrawe dodatki, ozdoby np.; różowe kokardki czy zielone tupie czaszki.
Szalikowcy to zazwyczaj mężczyźni, kibice. Ich nazwa pochodzi od szalików,
które są ich znakiem rozpoznawalnym. Są to niewątpliwie chuligani, którzy za wyznawanie innych poglądów potrafią kogoś okraść, pobić, a nawet zabić. Najczęściej można ich spotkać na wszelakiego rodzaju obiektach sportowych. Bardzo często zapoczątkowywują na nich niepotrzebne, acz agresywne bójki. Wszystko to zazwyczaj z powodów nader błahych,
jakim jest np. przegrana ulubionej drużyny piłki nożnej.
Hakerzy to grupa, która powstała dopiero po rozpowszechnieniu się dostępności Internetu w Polsce. Są to ludzie młodzi, niewątpliwie zdolni i sprytni. Dzięki swoim technologicznym czy tez telekomunikacyjnym zdolnością, włamują się na strony, zmieniają ich wygląd czy też całkowicie blokują do nich dostęp. Zazwyczaj są oni nieszkodliwi, gdyż robią to dla zabawy i popisu na tle innych. Zdarzają się także i przypadki aktywności przestępczej. Zjawisko to zachodzi wówczas, gdy np. młodzi informatycy podłączają się (oczywiście nielegalnie) do różnego rodzaju sieci telekomunikacyjnych.
Ad II
W krajach demokratycznych sprawowaniem władzy ustawodawczej, czyli tworzeniem prawa, zajmuje się parlament. Jego zadaniem jest określenie zasad działania organów państwa, powoływanie osób, które wejdą w ich skład oraz regulowanie życia społecznego
za pomocą prawa. W Polsce działa parlament dwuizbowy. Niższa izba polskiego parlamentu – sejm – liczy 460 posłów. Natomiast izba wyższa to senat, w którym zasiada
100 senatorów. Podwójna struktura tego organu ma zapobiegać podejmowaniu nieprzemyślanych decyzji.
Posiedzenia sejmu i senatu odbywają się osobno. Jednak w sytuacjach opisanych
w Konstytucji RP obie izby parlamentu mogą zbierać się wspólnie jako Zgromadzenie narodowe. Zwoływane jest ono m.in. w celu odebrania przysięgi od nowo wybranego prezydenta.
Zgromadzenie Narodowe w Polsce w latach 1992-1997 posiadało wyjątkowe prawo do uchwalenia ustawy zasadniczej, zgodnie z dokumentem dotyczącym przygotowania Konstytucji RP.
Polacy wybierają posłów senatorów w wyborach parlamentarnych. Obywatele Rzeczypospolitej Polskiej, mogą wziąć w nich udział po zakończeniu 18. roku życia, nawet jeśli osiągniecie pełnoletniości przypada na dzień głosowania. Osoby, których sąd nie pozbawił praw publicznych, mogą również kandydować w wyborach. Musza jednak spełniać określone kryteria wiekowe; kandydat na posła powinien ukończyć 21 lat, a na senatora – 30 lat. Ponadto nie wolno równocześnie kandydować do obu izb parlamentu.
Sposób przeprowadzania wyborów jest regulowany przez prawo. Obecnie w sejmie mogą zasiadać jedynie przedstawiciele partii, które uzyskują minimum 5% głosów obywateli. Kilka ugrupowań może też utworzyć koalicję, czyli wspólnie ubiegać się o miejsca w parlamencie. Musi ona osiągnąć 8% głosów. Zasada ta określana jako próg wyborczy, ma zapobiegać zbyt dużemu rozdrobnieniu politycznemu władzy ustawodawczej.
Większość posłów i senatorów należy do partii politycznych. Ugrupowanie, które zdobędzie największa liczbę głosów, a w wyniku tego najwięcej miejsc w sejmie, wygrywa wybory. Jeżeli nie uzyska większości (ponad 50% miejsc) i nie może samodzielnie sprawować władzy, zawiera koalicję, aby móc skutecznie rządzić. Pozostałe stronnictwa sejmowe, posiadające odmienne programy oraz niewchodzące w skład koalicją tworzą opozycję.
Kadencja posłów i senatorów w Polsce trwa cztery lata. Okres ten może ulec skróceniu w wyniku rozwiązania parlamentu przez przez prezydenta lub przyjęcia uchwały o samorozwiązaniu. Decyzję taką podejmuje sejm i senat większością 2/3 głosów.
Podczas sprawowania urzędu posłom i senatorom przysługuje immunitet. Przywilej ten oznacza, że nie można ich aresztować lub sądzić, jeżeli nie zgodzi się na to izba, do której należą. Immunitet chroni przedstawicieli władzy ustawodawczej przed wywieraniem na nich nacisków bądź próbami zastraszania.
Do głównych zadań parlamentarzystów należy uchwalanie aktów prawnych, wśród których najważniejsze są ustawy. Zawierają one przepisy dotyczące wszystkich obywateli. Większość projektów ustaw powstaje w komisjach sejmowych i senacikach podzielonych tematycznie.
Licze na naj :)