Poszukaj informacji o Mahatmie Ghandim, Buddzie i Mahomecie i napiszjaką role odegrali w historii swojego narodu i świata.
Proszę o nie pisanie całego życiorysu z wikipedi tylko odpowiedzi zgodne z tematem o każdym z nich na stronę A4.
More Questions From This User See All
Mahatma Gandhi urodził się 2 października 1869 roku. Naprawdę nazywał się Mohandas Karamchand Gandhi. Znany jest też jako Mahatma co w języku sanskryjskim oznacza wielką duszę. Był hindusem który przyczynił się do wyzwolenia Indii z rąk Imperium Brytyjskiego. Był znawcą wielu kierunków duchowych m.in. pacyfizmu, satjagrahy, ekologizmu, moralnego ju jitsu a nawet wegetarianizmu ale głównie był propagatorem zasady ahinsy. Zasada ta to zasada opierająca się na wyższości siły duchowej nad siłą fizyczną, dosłownie ahinsa to niestosowanie przemocy wobec wszystkich stworzeń, tak samo do ludzi jak i zwierząt. Zuważamy to jego cytacie- "Wielkość narodu i jego moralny rozwój może być mierzony przez sposób w jaki traktuje on zwierzęta." Jego główną zasadą jaką kierował się w życiu było nie stosowanie przemocy. Jego stosunek do przmocy można łatowo wywniosowac z cytatu:"Żadna istota nie jest na tyle zła, aby pozbawiona była możliwosci poprawy. Żadna istota ludzka nie jest aż tak doskonała, aby wolno jej było dążyć do zguby człowieka, którego mylnie uważa za całkowicie opanowanego przez zło". Zasade ahinsy, Gandhi stosował w wielu sytuacjach życia codziennego właśnie dzięki tej zasadzie udało mu się wyzwolić Indie, zasada tą zastosowali również murzyni z Afryki gdy walczyli o równouprawnienia w Stanach Zjednoczonych, ahinse zastosowali studenci z Belgradu gdzie usiłowali oni odwołać stan wojenny, zasade tą można by również porównywać do sposobu walki zastosowanej przez grupe Solidarność prowadzoną przez Lecha Wałęse w latach 80-tych poprzedniego stulecia.
Budda Siakjamuni żył w latach 563-483 p.n.e. Zgodnie z legendą, narodzinom Buddy towarzyszyły różne znaki. Jego matce, Mai, przyśnił się biały słoń o kilku kłach, niosący w trąbie kwiat lotosu, który wniknął w jej prawy bok (z tego też boku narodził się później Sddhartha, leżąc na prawym boku miał, w wieku 80 lat, umrzeć już jako Buddha). Zaniepokojona opowiedziała swój sen mężowi, który radzi się słynnego mędrca, Asita.
Asita wskazuje, iż sen jest świadectwem poczęcia dziecka. Syn Suddhdhany ma przed sobą dwie drogi - może zjednoczyć Indie i zostać wielkim władcą, lub też wielkim nauczycielem świata (wskaże ludzkości drogę do wyzwolenia z cierpienia, wyjścia z sansary). Budda był założycielem jednej z religii powszechnych- buddyzmu, był synem Suddhodany – władcy jednego z królestw, leżących u podnóży Himalajów, na granicy dzisiejszego Nepalu i Indii i jego pierwszej żony, królowej Mahamai. Urodził się w Lumbini. Zmarł w wieku ok. 80 lat.
Muhammad Ibn Abd Allah (Muhammad), zwany przez Europejczyków Mahometem urodził się około 570 roku, a zmarł w 632 roku w miejscowości o nazwie Mekka położonej na szlaku handlowym wiodącym z Syrii do Arabii Południowej. Do czterdziestego roku życia zajmował się handlem, podróżował w karawanami kupieckimi po terytorium Półwyspu Arabskiego, spotykając wyznawców judaizmu i chrześcijaństwa i to właśnie w nawiązaniu do tych religii stworzył własną monoteistyczną wiarę. Mahomet Ożenił się ze starszą o piętnaście lat bogatą kobietą, wdową o imieniu Chadżidża, co dawało mu poczucie bezpieczeństwa materialnego i umożliwiło kontemplację i poszukiwanie wiary.Prawdopodobnie około 610 roku, kiedy Mahomet miał czterdzieści lat podczas pobytu na pustyni (jak mówi tradycja) objawił się Mahometowi anioł Gabriel (arab. Dżibrila), który (podobnie jak Maryi według wierzeń chrześcijańskich) objawił proroctwo i posłannictwa dotyczące jego dalszego życia. Według objawień Mahomet miał dopełnić misji proroków Starego Testamentu oraz Jezusa Chrystusa, którego uznał również za proroka. Od tego czasu, początkowo na terenie Mekki Mahomet zaczął nauczać według zasad objawionych mu przez anioła Gabriela. Jego nauka oddnosiła się do wiary w jedynego i rzeczywistego stwórcę Boga Allaha, którego on sam był prorokiem i Sądu Ostatecznego, który czeka każdego człowieka osądzanego wówczas za uczynki wobec bliźnich.