Porownaj wiersz wieslawy szymboskiej Pt. "Koniec i Poczatek" z wierszem leopolda stafa Pt. "Pierwsza Przechadzka"
dobrze by bylo gdyby zajmowalo wiecej niz polowe strony ;] ale nie musi chociaz dobrze by bylo gdyby byla takia bardziej rozbudowana ta odpowiedz :Pp
Ps. z gory wielkie dzieki za rozwiazanie tego zadania :)
Rich4rd
Oba wiersz, Wiesławy Szymborskiej "Koniec i poczatek" i Leopolda Staffa "Pierwsza przechadzka" nawiązują do obrazu świata po wojnie. Jak wygląda świat po przejściu kataklizmu. Już sam tytuł wierszu Wiesławy Szyborskiej ma ważne znaczenie, bowiem "Koniec", w kontekście całego wiersza, oznacza finał wojny, a "początek" to życie następujące po niej. Wiersz Wiesławy Szymborskiej można podzielić na dwie częsci, w jednej autorka opisuje czynności jakie musza zostać wykonane, aby "sprzątnąć" powojenny świat, natomiast w drugiej czesc autorka pisze o swoich refleksjach. Dzieli ludzi na dwie grupy, pierwsi, którzy ciągle tę wojnę wspominają i drudzy, których to już nudzi, bo nie znają wojny z autopsji, pokolenie powojenne. Ostatnia strofa "Końca i początku" napawa odbiorcę nadzieją. W wierszu Leopolda Staffa już w pierwszych wersach widać nadzieję, "Będziemy znowu mieszkać w swoim domu, będziemy stąpać po swych własnych schodach". Podmiot liryczny ma nadzieję, na zamieszkanie we własnym domu, chociaż wokół siebie widzi same ruiny. Pesymizm w wierszu budzą słowa: "bezludne tramwajów przystanki", "nędzna kobieta", "wystawy puste, zamknięte sklepy". Są też elementy świadczące o tym, że mimo wszystko, życie, które zachowali, daje im nadzieję na lepsze jutro. Ostatnia strofa jest pełna nadziei, budzi optymizm. Słowa, których autor użył na poczatku wiersza, a pozostające jakby sferze marzeń, umieszcza je również na końcu wiersza; stwarza nastrój większej realności.
Już sam tytuł wierszu Wiesławy Szyborskiej ma ważne znaczenie, bowiem "Koniec", w kontekście całego wiersza, oznacza finał wojny, a "początek" to życie następujące po niej. Wiersz Wiesławy Szymborskiej można podzielić na dwie częsci, w jednej autorka opisuje czynności jakie musza zostać wykonane, aby "sprzątnąć" powojenny świat, natomiast w drugiej czesc autorka pisze o swoich refleksjach. Dzieli ludzi na dwie grupy, pierwsi, którzy ciągle tę wojnę wspominają i drudzy, których to już nudzi, bo nie znają wojny z autopsji, pokolenie powojenne. Ostatnia strofa "Końca i początku" napawa odbiorcę nadzieją.
W wierszu Leopolda Staffa już w pierwszych wersach widać nadzieję, "Będziemy znowu mieszkać w swoim domu, będziemy stąpać po swych własnych schodach". Podmiot liryczny ma nadzieję, na zamieszkanie we własnym domu, chociaż wokół siebie widzi same ruiny. Pesymizm w wierszu budzą słowa: "bezludne tramwajów przystanki", "nędzna kobieta", "wystawy puste, zamknięte sklepy". Są też elementy świadczące o tym, że mimo wszystko, życie, które zachowali, daje im nadzieję na lepsze jutro. Ostatnia strofa jest pełna nadziei, budzi optymizm. Słowa, których autor użył na poczatku wiersza, a pozostające jakby sferze marzeń, umieszcza je również na końcu wiersza; stwarza nastrój większej realności.