Stworzenie świata – jest opisem, który rozpoczyna Biblię, przedstawia pochodzenie wszechświata i człowieka od Boga, zależności między Bogiem, człowiekiem i światem, oraz podkreśla doskonałość tego co stworzone. Biblijny opis stworzenia jest typowym wyrazem wiary w kreacjonizm. W Księdze Rodzaju istnieją dwa, następujące po sobie utwory zawierające opis stworzenia świata. Pierwszy z nich należy do Dzieła Kapłańskiego i spisany został w V wieku p.n.e.. Drugi jest częścią Dzieła Jahwistycznego i pochodzi z X wieku p.n.e..
Interpretacja teologiczna opisów stworzenia jest różna w zależności od wyznania.
Pierwszy opis stworzenia Księga Rodzaju 1,1-2,4a. Opowiadanie to nazywane jest Heksaemeronem ponieważ według niego Bóg stworzył świat w ciągu sześciu dni, po których odpoczął w dniu siódmym. Pochodzi z tradycji kapłańskiej i powstał najprawdopodobniej w V wieku p.n.e w Mezopotamii. Jest opisem kosmologicznym i wyraża ówczesną wiarę w konstukcję wszechświata. Z czternastu zachowanych kosmologii starożytnych Heksaemeron wyróżnia się zasadniczo od innych wiarą w monoteistyczną naturę Boga.
Schemat stworzenia Dzień pierwszy – Stworzenie światła i oddzielenie go od ciemności. Dzień drugi – Stworzenie sklepienia niebieskiego oddzielającego wody górne od dolnych. Dzień trzeci – Stworzenie lądu i roślinności. Dzień czwarty – Stworzenie słońca, księżyca i gwiazd. Dzień piąty – Stworzenie zwierząt wodnych i latających. Dzień szósty – Stworzenie zwierząt lądowych i ludzi.
Stworzenie świata – jest opisem, który rozpoczyna Biblię, przedstawia pochodzenie wszechświata i człowieka od Boga, zależności między Bogiem, człowiekiem i światem, oraz podkreśla doskonałość tego co stworzone. Biblijny opis stworzenia jest typowym wyrazem wiary w kreacjonizm. W Księdze Rodzaju istnieją dwa, następujące po sobie utwory zawierające opis stworzenia świata. Pierwszy z nich należy do Dzieła Kapłańskiego i spisany został w V wieku p.n.e.. Drugi jest częścią Dzieła Jahwistycznego i pochodzi z X wieku p.n.e..
Interpretacja teologiczna opisów stworzenia jest różna w zależności od wyznania.
Pierwszy opis stworzenia Księga Rodzaju 1,1-2,4a.
Opowiadanie to nazywane jest Heksaemeronem ponieważ według niego Bóg stworzył świat w ciągu sześciu dni, po których odpoczął w dniu siódmym. Pochodzi z tradycji kapłańskiej i powstał najprawdopodobniej w V wieku p.n.e w Mezopotamii. Jest opisem kosmologicznym i wyraża ówczesną wiarę w konstukcję wszechświata. Z czternastu zachowanych kosmologii starożytnych Heksaemeron wyróżnia się zasadniczo od innych wiarą w monoteistyczną naturę Boga.
Schemat stworzenia
Dzień pierwszy – Stworzenie światła i oddzielenie go od ciemności.
Dzień drugi – Stworzenie sklepienia niebieskiego oddzielającego wody górne od dolnych.
Dzień trzeci – Stworzenie lądu i roślinności.
Dzień czwarty – Stworzenie słońca, księżyca i gwiazd.
Dzień piąty – Stworzenie zwierząt wodnych i latających.
Dzień szósty – Stworzenie zwierząt lądowych i ludzi.