Question

Opisz posługując się cytatami z powieści "Imię Róży" bibliotekę jako labirynt oraz wskaż wszystkie jej symboliczne znaczenia,

Batdzo proszę o pomoc :)

Answer 1

Badaj twarze, nie słuchaj tego, co mówią usta. By istniało zwierciadło świata, świat musi mieć jakiś kształt. – Co może człowiek, to niewiele. Trudno pogodzić się z myślą, że gdyby istniał ład we wszechświecie, stanowiłby obrazę dla wolnej woli Boga i dla Jego wszechmocy. Tak więc wolność Boga jest nasza zgubą, a przynajmniej zgubą naszej pychy.
– Lecz jak może istnieć byt konieczny, całkowicie utkany z możliwości? Jakaż jest więc różnica między Bogiem a pierwotnym chaosem? Czy utrzymywanie, że Bóg jest absolutnie wszechmocny, nie jest tym samym, co utrzymywanie, że Bóg nie istnieje? Czasem prostaczkowie lepiej pojmują sprawy niźli uczeni. Czym jest miłość? Nie masz niczego na świecie, ni człeka, ni diabła, ni żadnej rzeczy, którą miałbym za równie podejrzaną jak miłość. Z tej przyczyny jeśli dusza nie ma oręża, które nią kieruje, wali się przez miłość w ogromną ruinę. Dawna róża pozostała tylko z nazwy, same nazwy nam jedynie zostały.  Gdyby wszystkie kawałki krzyża znajdujące się w różnych kościołach były prawdziwe, Pan Nasz nie byłby umęczony na dwóch skrzyżowanych belkach, ale na całym lesie. Kiedy człowiek czyta książki z medycyny, wmówi sobie zawsze bóle, o których one mówią. Kiedy natura niewieścia, z przyrodzenia jakże przewrotna, wznosi się do świętości, wówczas zdolna jest stać się najwznioślejszym nośnikiem łaski. Lękaj się (...), proroków i tych, którzy gotowi są umrzeć za prawdę, gdyż pociągają za sobą na śmierć licznych, często przed sobą, czasem zamiast siebie. Opis: słowa Wilhelma. Miast mówić lub milczeć, winno się działać. Nic nie daje większej odwagi lękliwemu niż lęk bliźniego. Nie buduj zamku podejrzeń na jednym słowie. Nie ufaj odnowie rodzaju ludzkiego, kiedy mówią o niej kurie i dwory. Nie wszystkie prawdy są dla wszystkich uszu. Nie wyśmiewaj zbytnio swoich bliźnich. Raczej lękaj się tych, których nie możesz pokochać. O Panie, w jakie ręce wpadł Twój Kościół! Przemieniony w nierządnicę, zmiękczony przez przepych, wije się w lubieżności niby wąż w ogniu! Od nagiej czystości stajenki w Betlejem, z drewna, jakim było lignum vitae (drzewo żywota) krzyża, do orgii złota i kamienia. Poszukiwanie praw wyjaśniających w zakresie faktów naturalnych przebiega w sposób kręty. Skoro tak niewiele wystarczyło zbuntowanym aniołom, by zmienić żar uwielbienia i pokory w żar pychy i buntu, cóż powiedzieć o istocie ludzkiej? Tylko w ludziach małych nie widzimy nic nadzwyczajnego. Zawsze lepiej, żeby ten, kto budzi w nas strach, bał się bardziej niż my.