Gnejusz Pompejusz (Gnaeus Pompeius Magnus ) ur. 29 IX 106 p.n.e., zm. 28 IX 48 p.n.e. Był rzymskim wodzem jak również i mężem stanu pochodzącym z rodu ekwitów, warstwy nobilitas. Zwany był Pompejuszem Wielkim z uwagi na jego duże wyczyny polityczne i militarne oraz zasługi dla Rzymu. Polityczną karierę zaczął jako sprzymierzeniec dyktatury Sulli. Później uczestniczył w tłumieniu powstania Spartakusa. W roku 70 p.n.e. po raz pierwszy został mianowany na urząd konsula, drugi raz w 55 p.n.e. W celu wzmożenia swojej protekcji wsród Rzymian wybudował pierwszy teatr z kamienia. Chlubę przyniosła mu w roku 67 p.n.e. zwycięska kampania przeciw piratom. Zdobywając pirackie państwo w Cylicji uczynił je rzymską prowincją. W roku 66 p.n.e. senat wyznaczył Pompejuszowi dowodzenie w wojnie z królem Pontu Mitrydatesem, którą wygrał a jego państwo połączył z Bitynią przemieniając w rzymską prowincję. Później w 64 r. p.n.e. zajął Syrię i wszedł do Judei, opanowując Jerozolimę w 63 p.n.e. Z zdobytych obszarów utworzył następną rzymską prowincję Syrię. Dzięki Pompejuszowi doszło do sporego przemieszczenia granic państwa rzymskiego na wschód. W roku 62 p.n.e. wrócił do Rzymu jako tryumfator. W 49 p.n.e. konflikt z Cezarem doprowadził do wojny domowej w wyniku czego Pompejusz opuścił Italię i przedostał się do Grecji. Zwyciężył pod Dyrrachium lecz poniósł klęskę w bitwie pod Farsalos (48 p.n.e.), po której umknął do Egiptu, gdzie został zabity z rozkazu Ptolemeusza XIII.
Gnejusz Pompejusz (Gnaeus Pompeius Magnus ) ur. 29 IX 106 p.n.e., zm. 28 IX 48 p.n.e. Był rzymskim wodzem jak również i mężem stanu pochodzącym z rodu ekwitów, warstwy nobilitas. Zwany był Pompejuszem Wielkim z uwagi na jego duże wyczyny polityczne i militarne oraz zasługi dla Rzymu. Polityczną karierę zaczął jako sprzymierzeniec dyktatury Sulli. Później uczestniczył w tłumieniu powstania Spartakusa. W roku 70 p.n.e. po raz pierwszy został mianowany na urząd konsula, drugi raz w 55 p.n.e. W celu wzmożenia swojej protekcji wsród Rzymian wybudował pierwszy teatr z kamienia. Chlubę przyniosła mu w roku 67 p.n.e. zwycięska kampania przeciw piratom. Zdobywając pirackie państwo w Cylicji uczynił je rzymską prowincją. W roku 66 p.n.e. senat wyznaczył Pompejuszowi dowodzenie w wojnie z królem Pontu Mitrydatesem, którą wygrał a jego państwo połączył z Bitynią przemieniając w rzymską prowincję. Później w 64 r. p.n.e. zajął Syrię i wszedł do Judei, opanowując Jerozolimę w 63 p.n.e. Z zdobytych obszarów utworzył następną rzymską prowincję Syrię. Dzięki Pompejuszowi doszło do sporego przemieszczenia granic państwa rzymskiego na wschód. W roku 62 p.n.e. wrócił do Rzymu jako tryumfator. W 49 p.n.e. konflikt z Cezarem doprowadził do wojny domowej w wyniku czego Pompejusz opuścił Italię i przedostał się do Grecji. Zwyciężył pod Dyrrachium lecz poniósł klęskę w bitwie pod Farsalos (48 p.n.e.), po której umknął do Egiptu, gdzie został zabity z rozkazu Ptolemeusza XIII.