necia122
Większość ludzi nigdy się tym nie interesowała, jednak jest to bardzo ważne żeby wiedzieć jak powstają wszelkiego rodzaju ustawy. Całość ustawy powstaje w momencie w kiedy grupa posłów, bądź sto tysięcy obywateli, lub prezydent zgłoszą projekt. Potem następuje długa debata w sejmie, gdzie jest rozpatrywane czy ustawa czy też uchwała będzie możliwa żeby wejść w życie. Kiedy wszystko zostanie już w sejmie przedstawione i uchwalone przechodzi projekt dalej. W następnym etapie projekt trafia do senatu, gdzie senatorzy mają do wybrania trzy możliwości: odrzucić, przyjąć lub przyjąć z drobnymi zmianami. Jeżeli projekt zostaje odrzucony to już dalej nie przechodzi, jeżeli jednak projekt zostaje przyjęty to idzie dalej, możliwe jest nałożenie paru poprawek. W dalszym etapie ustawa lub uchwała trafia ponownie do sejmu, gdzie posłowie sprawdzają, czy poprawki są dobre. Mogą ją przyjąć lub odrzucić, to wszystko zależy od tego, czy projekt z tymi poprawki zostaje przyjęty. Jeżeli projekt został przyjęty to całość idzie do prezydenta, która ma czas na przemyślenie uchwały. Zwykle ten czas trwa dwadzieścia jeden dni. Jeżeli uchwała czy też ustawa zostają odrzucone przez prezydenta, trafia ona ponownie do sejmu i jeżeli tam zostanie przyjęta, to prezydent musi natychmiast ją przyjąć, w przypadku przyjęcia ustawy od razu, bez odrzucania jej jak i też w przyjęciu po odrzuceniu, dokument projektu zostaje podpisany. Od dnia podpisania rozpoczyna się tak zwane vacatio legis, czyli czternaście dni, podczas których obywatele mają zaznajomić się z nową ustawą. Jest ona najczęściej puszczana w telewizji oraz w radiu, aby ludzie mogli ze spokojem poznać nową ustawę. Po czasie dwóch tygodni od podpisania następuje przyjęcie uchwały do życia i zaczyna ona obowiązywać. Jedną z najważniejszych rzeczy, jakie daje nam świadomość tego, jak powstaje nowy dokument, jest to, że wiemy jak cały ten proces trwa, wiemy jak wszystkie przygotowania są prowadzone i jak cała ustawa zostaje przygotowana. Jedną z najdziwniejszych rzeczy jest to, że sejm ma najwięcej praw w przypadku uchwalania ustaw, co może skutkować bardzo licznymi i dziwnymi niedociągnięciami. Jednak mimo tego wszystkiego, możemy ze spokojem dowiedzieć się, jak to wszystko się odbywa, jak możliwe jest wszelkiego rodzaju przygotowywanie ustaw oraz jakie mamy prawa i jaki możemy mieć udział we wszystkich ustawach, które mogą wejść w życie. Nie wolno zapominać, że jest to nasze prawo i możemy je wykorzystać. Najgorszą rzeczą ze wszystkich jest to, że politycy często mogą wykorzystać takie ustawy dla własnych celów i odrzucać wszelkiego rodzaju ustawy, które im się nie podobają lub są im nieprzychylne. Powstawanie ustaw jest bardzo ważne dla rozwoju państwa, jednak musimy mieć uwagę na to, że wszelkiego rodzaju zmiany w ustawach też mogą przysporzyć nam wiele kłopotów, nie możemy zapominać o tym wszystkim, ponieważ daje nam to możliwość zmian i sami możemy brać w tym wszystkim udział.
nati280555, 5 dni temu (18:32) Zasadniczą rolę w uchwalaniu ustaw odgrywa parlament, jednak inicjatywa ustawodawcza - czyli prawo przekazywania parlamentowi projektu nowej ustawy. Projekt nowej ustawy trafia najpierw do odpowied niej komisji sejmowej i tam jest szczegółowo ana lizowany i poprawiany. Komisja w tej fazie zwanej pierwszym czytaniem ustawy - powołuje często ekspertów, którzy pomagają jej w usunięciu niedostatków projektu. Następnie projekt trafia na plenarne posiedzenie Sejmu (tzw. drugie czytanie w przypadku szczególnie ważnych projektów ustaw pierwsze czytanie może odbyć się na po siedzeniu plenarnym), gdzie w dyskusji wszyscy posłowie mogą wyrazić swoją opinię i zaproponować poprawki. Później projekt powraca zwykłe ra2 jeszcze do komisji, która zastanawia się nad sensownością poselskich poprawek. Na kolejnym posiedzeniu plenarnym Sejmu (trzecie czytanie) dochodzi do głosowania - najpierw głosowane są kolejno wszystkie poprawki, później zaś cały projekt ustawy.
Uchwalony projekt ustawy trafia do Senatu. Najpierw zajmuje się nim odpowiednia komisja senacka, potem na plenarnym posiedzeniu senatorowie dyskutują nad przedstawionym projektem i proponują swoje poprawki. Ostatecznie w głosowaniu ustala się stanowisko Senatu. Senat może zaakceptować ustawę bez zastrzeżeń, wnieść swoje poprawki, może też odrzucić ustawę w całości. Jeśli Senat ustawę zaakceptuje, przekazywana jest ona do podpisu prezydentowi, w przeciwnym przypadku powraca do Sejmu. Sejm może odrzucić stanowisko Senatu bezwzględną większością głosów (to znaczy za odrzuceniem musi opowiedzieć się więcej niż połowa posłów spośród biorących udział w głosowaniu); jeżeli tego nie uczyni, ustawa pozostaje w wersji ustalonej przez Senat.
W ostatniej fazie procesu legislacyjnego nowa ustawa trafia do prezydenta. Jeśli prezydent ustawę podpisze, wchodzi ona w życie po opublikowaniu w Dzienniku Ustaw. Prezydent może też zawetować ustawę (wyjątkiem jest ustawa budżetowa, wobec której prezydentowi nie przysługuje prawo weta) - wtedy powraca ona znów do Sejmu. Sejm, aby przełamać sprzeciw prezydenta, musi zebrać w głosowaniu większość 3/5 głosów. Jeśli weto prezydenta zostanie przełamane, nie może on już odmawiać podpisa-nią ustawy. Prezydent, zamiast ustawę wetować, może też skierować Je do Trybunału Konstytucyjnego w celu zbadania zgodności z konstytucją.
2 votes Thanks 2
Nniuniaa
JAK POWSTAJE USTAWA? Ktoś móglby zapytać: „Po co wdąż uchwalać nowe ustawy? Czy nie mamy ich już dostatecznie dużo?\". Rzeczywiście, na pierwszy rzut oka wydaje się, że parlament w Polsce powinien być bezrobotny, przecież niemal wszystkie rzeczy są już jakoś uregulowane. A jednak stanowienie nowego prawa jest wciąż niezbędne. Po pierwsze dlatego, że wiele ustaw jest już przestarzałych i nie pasuje do obecnej sytuacji, po drugie dlatego, że wiele uchwalonych wcześniej ustaw ujawniło z czasem swoje wady - trzeba więc zmienić złe rozwiązania prawne i poprawić to, co się nie sprawdziło. Po trzecie, musimy pamiętać, że wciąż pojawiają się nowe zagadnienia, które wymagają legislacyjnego uregulowania. Jeszcze dwadzieścia pięć lat temu nie było żadnego powodu, by zakazywać piractwa komputerowego - było to bowiem zjawisko praktycznie rzecz biorąc nieznane. Nabrało ono znaczenia wraz z rozpowszechnieniem się komputerów osobistych. Po czwarte, partie polityczne mają swoje programy, które w czasie wyborów obiecywały zrealizować. Na przykład jedna partia opowiada się za wprowadzeniem wyższych podatków dla najlepiej zarabiających, druga jest temu przeciwna. Zwycięska partia (koalicja) dąży do zmiany ustaw po to, by zrealizować swój program. Zasadniczą rolę w uchwalaniu ustaw odgrywa parlament, jednak inicjatywa ustawodawcza - czyli prawo przekazywania parlamentowi projektu nowej ustawy - przysługuje nie tylko posłom i Se-mtttwi, ale także rządów i (mtzydefttfftc*. Pro-jekt nowej ustawy mogą przedstawić także obywatel - Sejm jest zobowiązany do rozpabze-Jlłia takiego obywatelskiego projektu, jeśli podpisało l$ę pod nim co najmniej sto tysięcy obywateli. Projekt nowej ustawy trafia najpierw do odpowied niej komisji sejmowej i tam jest szczegółowo ana lizowany i poprawiany. Komisja w tej fazie zwanej pierwszym czytaniem ustawy - powołuje często ekspertów, którzy pomagają jej w usunięcii niedostatków projektu. Następnie projekt trafia nć plenarne posiedzenie Sejmu (tzw. drugie czytanii w przypadku szczególnie ważnych projektów ustaw pierwsze czytanie może odbyć się na po siedzeniu plenarnym), gdzie w dyskusji wszyscy posłowie mogą wyrazić swoją opinię i zaproponować poprawki. Później projekt powraca zwykłe ra2 jeszcze do komisji, która zastanawia się nad sensownością poselskich poprawek. Na kolejnym posiedzeniu plenarnym Sejmu (trzecie czytanie) dochodzi do głosowania - najpierw głosowane są kolejno wszystkie poprawki, później zaś cały projekt ustawy. Projekt uważany jest za uchwalony przez Sejm, jeśli poprze go w$gjjj$ pM Jfó sali podczas głosowania musi być kworum, czyli co najmniej połowa (230) wszystkich posłów.
Uchwalony projekt ustawy trafia do Senatu. Najpierw zajmuje się nim odpowiednia komisja senacka, potem na plenarnym posiedzeniu senatorowie dyskutują nad przedstawionym projektem i proponują swoje poprawki. Ostatecznie w głosowaniu ustala się stanowisko Senatu. Senat może zaakceptować ustawę bez zastrzeżeń, wnieść swoje poprawki, może też odrzucić ustawę w całości. Jeśli Senat ustawę zaakceptuje, przekazywana jest ona do podpisu prezydentowi, w przeciwnym przypadku powraca do Sejmu. Sejm może odrzucić stanowisko Senatu bezwzględną większością głosów (to znaczy za odrzuceniem musi opowiedzieć się więcej niż połowa posłów spośród biorących udział w głosowaniu); jeżeli tego nie uczyni, ustawa pozostaje w wersji ustalonej przez Senat.
nati280555, 5 dni temu (18:32)
Zasadniczą rolę w uchwalaniu ustaw odgrywa parlament, jednak inicjatywa ustawodawcza - czyli prawo przekazywania parlamentowi projektu nowej ustawy.
Projekt nowej ustawy trafia najpierw do odpowied niej komisji sejmowej i tam jest szczegółowo ana lizowany i poprawiany. Komisja w tej fazie zwanej pierwszym czytaniem ustawy - powołuje często ekspertów, którzy pomagają jej w usunięciu niedostatków projektu. Następnie projekt trafia na plenarne posiedzenie Sejmu (tzw. drugie czytanie w przypadku szczególnie ważnych projektów ustaw pierwsze czytanie może odbyć się na po siedzeniu plenarnym), gdzie w dyskusji wszyscy posłowie mogą wyrazić swoją opinię i zaproponować poprawki. Później projekt powraca zwykłe ra2 jeszcze do komisji, która zastanawia się nad sensownością poselskich poprawek. Na kolejnym posiedzeniu plenarnym Sejmu (trzecie czytanie) dochodzi do głosowania - najpierw głosowane są kolejno wszystkie poprawki, później zaś cały projekt ustawy.
Uchwalony projekt ustawy trafia do Senatu. Najpierw zajmuje się nim odpowiednia komisja senacka, potem na plenarnym posiedzeniu senatorowie dyskutują nad przedstawionym projektem i proponują swoje poprawki. Ostatecznie w głosowaniu ustala się stanowisko Senatu. Senat może zaakceptować ustawę bez zastrzeżeń, wnieść swoje poprawki, może też odrzucić ustawę w całości. Jeśli Senat ustawę zaakceptuje, przekazywana jest ona do podpisu prezydentowi, w przeciwnym przypadku powraca do Sejmu. Sejm może odrzucić stanowisko Senatu bezwzględną większością głosów (to znaczy za odrzuceniem musi opowiedzieć się więcej niż połowa posłów spośród biorących udział w głosowaniu); jeżeli tego nie uczyni, ustawa pozostaje w wersji ustalonej przez Senat.
W ostatniej fazie procesu legislacyjnego nowa ustawa trafia do prezydenta. Jeśli prezydent ustawę podpisze, wchodzi ona w życie po opublikowaniu w Dzienniku Ustaw. Prezydent może też zawetować ustawę (wyjątkiem jest ustawa budżetowa, wobec której prezydentowi nie przysługuje prawo weta) - wtedy powraca ona znów do Sejmu. Sejm, aby przełamać sprzeciw prezydenta, musi zebrać w głosowaniu większość 3/5 głosów. Jeśli weto prezydenta zostanie przełamane, nie może on już odmawiać podpisa-nią ustawy. Prezydent, zamiast ustawę wetować, może też skierować Je do Trybunału Konstytucyjnego w celu zbadania zgodności z konstytucją.
Ktoś móglby zapytać: „Po co wdąż uchwalać nowe ustawy? Czy nie mamy ich już dostatecznie dużo?\". Rzeczywiście, na pierwszy rzut oka wydaje się, że parlament w Polsce powinien być bezrobotny, przecież niemal wszystkie rzeczy są już jakoś uregulowane. A jednak stanowienie nowego prawa jest wciąż niezbędne. Po pierwsze dlatego, że wiele ustaw jest już przestarzałych i nie pasuje do obecnej sytuacji, po drugie dlatego, że wiele uchwalonych wcześniej ustaw ujawniło z czasem swoje wady - trzeba więc zmienić złe rozwiązania prawne i poprawić to, co się nie sprawdziło. Po trzecie, musimy pamiętać, że wciąż pojawiają się nowe zagadnienia, które wymagają legislacyjnego uregulowania. Jeszcze dwadzieścia pięć lat temu nie było żadnego powodu, by zakazywać piractwa komputerowego - było to bowiem zjawisko praktycznie rzecz biorąc nieznane. Nabrało ono znaczenia wraz z rozpowszechnieniem się komputerów osobistych. Po czwarte, partie polityczne mają swoje programy, które w czasie wyborów obiecywały zrealizować. Na przykład jedna partia opowiada się za wprowadzeniem wyższych podatków dla najlepiej zarabiających, druga jest temu przeciwna. Zwycięska partia (koalicja) dąży do zmiany ustaw po to, by zrealizować swój program.
Zasadniczą rolę w uchwalaniu ustaw odgrywa parlament, jednak inicjatywa ustawodawcza - czyli prawo przekazywania parlamentowi projektu nowej ustawy - przysługuje nie tylko posłom i Se-mtttwi, ale także rządów i (mtzydefttfftc*. Pro-jekt nowej ustawy mogą przedstawić także obywatel - Sejm jest zobowiązany do rozpabze-Jlłia takiego obywatelskiego projektu, jeśli podpisało l$ę pod nim co najmniej sto tysięcy obywateli.
Projekt nowej ustawy trafia najpierw do odpowied niej komisji sejmowej i tam jest szczegółowo ana lizowany i poprawiany. Komisja w tej fazie zwanej pierwszym czytaniem ustawy - powołuje często ekspertów, którzy pomagają jej w usunięcii niedostatków projektu. Następnie projekt trafia nć plenarne posiedzenie Sejmu (tzw. drugie czytanii w przypadku szczególnie ważnych projektów ustaw pierwsze czytanie może odbyć się na po siedzeniu plenarnym), gdzie w dyskusji wszyscy posłowie mogą wyrazić swoją opinię i zaproponować poprawki. Później projekt powraca zwykłe ra2 jeszcze do komisji, która zastanawia się nad sensownością poselskich poprawek. Na kolejnym posiedzeniu plenarnym Sejmu (trzecie czytanie) dochodzi do głosowania - najpierw głosowane są kolejno wszystkie poprawki, później zaś cały projekt ustawy. Projekt uważany jest za uchwalony przez Sejm, jeśli poprze go w$gjjj$ pM Jfó sali podczas głosowania musi być kworum, czyli co najmniej połowa (230) wszystkich posłów.
Uchwalony projekt ustawy trafia do Senatu. Najpierw zajmuje się nim odpowiednia komisja senacka, potem na plenarnym posiedzeniu senatorowie dyskutują nad przedstawionym projektem i proponują swoje poprawki. Ostatecznie w głosowaniu ustala się stanowisko Senatu. Senat może zaakceptować ustawę bez zastrzeżeń, wnieść swoje poprawki, może też odrzucić ustawę w całości. Jeśli Senat ustawę zaakceptuje, przekazywana jest ona do podpisu prezydentowi, w przeciwnym przypadku powraca do Sejmu. Sejm może odrzucić stanowisko Senatu bezwzględną większością głosów (to znaczy za odrzuceniem musi opowiedzieć się więcej niż połowa posłów spośród biorących udział w głosowaniu); jeżeli tego nie uczyni, ustawa pozostaje w wersji ustalonej przez Senat.