Question

Opisz historie jednego wybranego klubu piłkarskiego

Answer 1

Legia Warszawa, niby tylko 13 liter, ale jakże pięknie brzmiących, kiedy stanowią całość. Dla wielu to tylko klub sportowy, dla wielu całe życie czy sposób na nie.

Zaczęło się… No właśnie, kiedy się to wszystko zaczęło. Historia Legii rozpoczęła się w kwietniu 1916 roku, w okolicach Maniewicz na Wołyniu. Rozlokowani w okolicznych lasach żołnierze Legionów Polskich zainspirowani przez Stanisława Mielecha postanowili powołać do życia zespół piłkarski. Jednak drużyny nie założyli tak od hop. Już rok wcześniej, przebywając jeszcze w Piotrkowie Trybunalskim, gdzie formowały się Legiony, znajdujący się w ich szeregach przedwojenni piłkarze, grali i trenowali tworząc podwaliny pod Legię.

W 1916 roku Sztab Komendy Legionów dotarł na Wołyń. Już w trakcie przemarszu nawiązywano kontakty z drużynami sąsiadujących pułków i obiecywano sobie rozegranie meczów przy najbliższej okazji. Po dotarciu na miejsce, Sztab Komendy Legionów rozpoczął stacjonowanie w okolicach Maniewicz, a obóz, który tam założono, nazwano Legionowem. W okolicy koszar wyszukano odpowiednią polaną, zniwelowano nierówności terenu, zbudowano bramki z brzozowych kijów. Zorganizowano także stroje, które wykonano z … nadwyżki mundurów. W ten właśnie sposób z kalesonów powstały piłkarskie spodenki, a z podkoszulek, trykoty.

 

W kwietniu 1916 roku w budynku Sztabu Komendy Legionów odbyło się zebranie założycielskie. Na wniosek Stanisława Mielecha nadano jej nazwę Drużyna Legjonowa LEGIA. Do rozwiązania pozostał do problem barw klubu i jego herbu. Pierwszą i jak najbardziej oczywistą propozycją były barwy biało-czerwone. Jednak pomysł ten nie zyskał uznania wśród wojskowych zgromadzonych w kancelarii Komendy Legionów Polskich, którzy tworzyli Legię. Dlaczego? Otóż dlatego, że Legia w takim wypadku nie odróżniałaby się niczym od innych drużyn wojskowych i Cracovii - a chciała nie tylko się odróżniać, ale i wyróżniać. Stąd ustalono, że barwy będą biało-czarne. Uważa się, że kolor czarny miał się odnosić do koloru koszulek Czarnych Lwów - najstarszego, jak wówczas niesłusznie uważano, polskiego klubu.

 

Wybrano także pierwszego prezesa, którym został chorąży Władysław Groele, a funkcję kapitana powierzono Janowi Bednarskiemu. Piłkę do treningów, przeróbkę strojów i emblematy klubowe zapewniła lwowska Liga Kobiet.

Charakterystyczna eLka (biała litera na czarnym tle), która była symbolem Legionów, towarzyszy naszemu klubowi od narodzin w 1916.

Pierwsze mecze Legia rozgrywała z zespołami harcerskimi. Nie sposób odnaleźć jakichkolwiek zapisków, ale ich świadkowie zapewniali niegdyś, że kończyły się one wysokimi wygranymi Legii. Niektóre spotkania z trybun oglądał sam Józef Piłsudski. Później rywalem Legii (3 wygrane spotkania) była drużyna Dywizyjnego Zakładu Sanitarnego (7:0), a jeszcze przed ofensywą wojsk rosyjskich, 4. Pułk Piechoty (6:4 i 3:1 dla Legii) oraz 6. Pułk Piechoty (remis).

Zdjęcie z 1916 roku pochodzi z "Albumu Legionów Polskich" reprintu wydanego przez Wyd. Art. i Filmowe w 1989r.

Opis powyższego zdjęcia:

DRUŻYNA PIŁKI NOŻNEJ DYWIZYJNEGO ZAKŁADU SANITARNEGO (BIALI) l .LEGJA- (OZNACZENI LIT. .L") TA OSTATNIA, ZAŁOŻONA W KWIETNIU 1916 ROKU PRZEZ DR. STANISŁAWA MIELECHA, NAJLEPSZY LEGJONOWY ZESPÓŁ PIŁKARSKI. ZACZĄTEK DZISIEJSZEGO POTĘŻNEGO KLUBU SPORTOWEGO LEGJA. ZDJĘCIE DOKONANE PO ZWYCIĘSTWIE .LEGJI" 7:0 GRACZE .LEGJI, OZNACZENI LITERA .L, STOJĄ OD LEWEJ: JASIŃSKI, TYROWICZ, BEDNARSKI, JAMKA, HRABIK l SMOLEŃSKI. KLĘCZĄ: KNAPIK, TARNAWSKI l UCHACZ. SIEDZĄ: MIELECH l STÓJEK (W SWETRZE, OSTATNI Z PRAWEJ)

6 lipca 1916 roku Legiony, a wraz z nimi drużyna piłkarska, musiały się wycofać. Pięć miesięcy później Legia wraz z Kampanią Sztabową zawitała do Warszawy. 29 kwietnia 1917 roku rozegraliśmy pierwszy mecz ze stołeczną Polonią, który zakończył się remisem 1:1. Bramkę w tym spotkaniu w ostatniej minucie meczu zdobył sam Mielech. Dwa tygodnie później legioniści rozgromili 3. Pułk Piechoty aż 8:0, a później rozprawili się z Koroną, ogrywając ich 5:1. W 1917 roku Legia rozegrała w Warszawie 9 spotkań, z których 3 zremisowała, a resztę wygrała.

Zdjęciu z 1917 roku pochodzi z "Legionów Polskich" wydanych przez Bellonę w roku 1990.

Pierwszy poważny egzamin legioniści przeszli jednak 19 sierpnia 1917 roku. Wtedy to stanęli naprzeciwko Cracovii, która była zdecydowanym faworytem tego spotkania. Ku zaskoczeniu wszystkich łatwo wygraliśmy 2:1, a prasa po raz pierwszy napisała wówczas o drużynie, jako o "warszawskiej Legii". Niestety, był to ostatni mecz Legii w tym roku. Legiony wycofały się z Warszawy, a drużyna wraz z Komendą Legionów przemieściła się na wschód, a drużyna piłkarska przestała właściwie istnieć. Reaktywowano ją 14 marca 1920 roku, kiedy to w salach kasyna oficerskiego na Zamku Królewskim powołano do życia Wojskowy Klub Sportowy, którego pierwszym szefem został płk Aleksander Litwinowicz. W 1921 roku nasz klub wziął po raz pierwszy udział w Mistrzostwach Polski w piłce nożnej mężczyzn (w 1920 roku MP nie zostały dokończone z powodu wojny polsko-bolszewickiej, a w okręgu warszawskim te rozgrywki zostały nawet nie rozpoczęte). W rozgrywkach tych, które odbyły się w latach 1920-1926 oraz 1946-1947 Mistrza Polski wyłaniano podczas turnieju finałowego, w którym brali udział zwycięzcy poszczególnych okręgów. W 1921 roku WKS w pierwszej fazie rozgrywek na szczeblu Klasy A przegrał wszystkie cztery spotkania (z Koroną Warszawa i Polonią Warszawa). Pierwszym i historycznym Mistrzem Polski została wówczas Cracovia. W 1922 roku WKS w tzw. Mistrzostwach Warszawy (Klasa A) zajął dopiero 4. miejsce, a w czasie trwania tych rozgrywek rozegraliśmy pierwszy mecz z zagranicznym rywalem - Victorią Żiżkow. Z drużyną z byłej Czechosłowacji przegraliśmy wówczas 2:9.

31 lipca 1922 to kolejna ważna data w historii naszego klubu. Zmieniono wówczas nazwę drużyny na WKS Legia i uchwalono nowy statut dopuszczający udział w działalności klubu osoby cywilne. Odbyło się to podczas nadzwyczajnego walnego zebrania członków. Kilka tygodni później, we wrześniu 1922 roku Legia połączyła się ze swoim pierwszym pogromcą - Koroną. W październiku natomiast gotowe było "pierwsze w stolicy klubowe boisko", należące właśnie do Legii.

Rozgrywki w "okręgu warszawskim" w latach 1923-1924 dwukrotnie ukończyliśmy na trzecim miejscu, a jesienią 1925 - 25 października rozegraliśmy pierwszy mecz Pucharu Polski, który wygraliśmy aż 7:0. Niestety po zwycięstwie w kolejnej rundzie z Orkanem 4:0, 8 listopada przegraliśmy z Warszawianką Warszawa i odpadliśmy z PP, którego zwycięzca została Wisła Kraków.

Z pierwszej dekady historii Legii warto wspomnieć jeszcze o trzech wydarzeniach: o przegranym 0:11 spotkaniu sparingowym z ŁTS-G Łódź (6 lipca 1924) - jest to do dzisiaj najwyższa porażka Legii w dziejach, o trenerze Jozefie Ferenczim, który był pierwszym etatowym trenerem naszego klubu oraz o Antonim Amirowiczu, który 10 czerwca 1924 wystąpił w spotkaniu reprezentacji Polski z Rumunią, stając się tym samym pierwszym legionistą, który wystąpił z orłem na piersi.

Aby przejść do kolejnej dekady kliknij tutaj   Opracował Emil Kuras