Question

Notatka na temat Mojżesz prowadzi do życia w wolności

Answer 1

 Mojżesz przyznaje, że dzieło nie tylko będzie rozwijało się dalej bez niego, ale, jako dzieło Boże, będzie się rozwijało lepiej. Nauczył się uważać to dzieło, za dzieło Boga. Także i tutaj Mojżesz jest całkowicie sługą ludu; spełnia posługę pocieszania: "Bądźcie odważni, bądźcie spokojni, wszystko dobrze pójdzie, Pan będzie z wami". Potrzeba nam umiejętności i uznania, że pewne dzieła będą rozwijały się beze mnie, a nawet lepiej będą się rozwijały. To, co wypełniamy, jest przede wszystkim dziełem Boga, a nie naszym.Mojżesz całym sercem oddał się posługiwaniu, ale potrafi także z wielką wolnością przekazać służbę; ponieważ dzieło należy do Pana, to i bez Mojżesza będzie się rozwijało jeszcze lepiej.

Answer 2

 Krzew cierniowy jest dla Izraelitów bezwartościowym, bezużytecznym, suchym chwastem, rosnącym na skraju pustyni. Dla nas może być symbolem naszej nieugiętości, oschłości, obojętności i pogardy, doznania klęski i bólu. Gdy Mojżesz widzi ten właśnie bezwartościowy krzew cierniowy i dostrzega w nim wspaniałość Boga, wówczas Bóg chce przekazać nie tylko jemu, lecz także nam istotę tajemnicy wcielenia. Mojżesz zabił w gniewie Egipcjanina i zakopał go w piasku. Stał się ofiarą własnej porywczości. Ponieważ faraon chciał go stracić, musiał uciekać z Egiptu. Żyjąc na obczyźnie, zrozumiał, że nic nie byłby w stanie zdziałać przeciwko władczym Egipcjanom. Jego żarliwe oddanie ludowi doprowadziło go do życia na wygnaniu. I tak wszystko straciło dla niego sens, z dala od swoich rodaków zaniechał myśli o wolnym Izraelu. Mojżesz może odnaleźć swoje oblicze w krzewie cierniowym. Żyjąc na skraju pustyni, czuł się również bezwartościowym, wzgardzonym, wysuszonym, niepotrzebnym chwastem. Stał się niczym. Zamiast być teraz w Egipcie na dworze faraona, musi wypasać owce swego teścia. Ten, który chciał wyzwolić z rąk Egipcjan swoich rodaków, jest teraz tak samo bezwartościowy i bezużyteczny jak krzew cierniowy. Jedynego syna, którego urodziła mu żona, nazywa Gerszomem, czyli „Gościem pustkowia”. Syn jest odzwierciedleniem jego własnego odosobnienia, życia na pustkowiu.