Założenia: mianownik musi być różny od zera, czyli:
Obliczamy deltę dla mianownika, aby zapisać go w postaci iloczynowej:
x = -3 lub x = 0.5
Zapisujemy całość w innej postaci:
"wrzucamy" dwójkę do drugiego nawiasu, wyłączamy minus przed nawias:
upraszczamy (1-2x):
b)
Założenia: oba mianowniki muszą być różne od zera, czyli:
oraz
oraz
czyli:
i
Należy też zauważyć, że cały drugi ułamek (ten po prawej) musi być różny od zera, bo jest on dzielnikiem pierwszego ułamka. Aby wartość ułamka była różna od zera to jego licznik musi być różny od zera (mianownik nie może być zerem, o co zadbaliśmy w powyższym założeniu).
- licznik nigdy nie będzie zerem, bo nie ma pierwiastków, zatem ostateczne założenia to:
i
Przystępujemy do upraszczania:
po uproszczeniu:
c)
Założenia: oba mianowniki różne od zera, czyli:
oraz
Są to dwa wzory skróconego mnożenia:
oraz
zatem:
oraz
Należy też zauważyć, że cały drugi ułamek (ten po prawej) musi być różny od zera, bo jest on dzielnikiem pierwszego ułamka. Aby wartość ułamka była różna od zera to jego licznik musi być różny od zera (mianownik nie może być zerem, o co zadbaliśmy w powyższym założeniu).
Zatem ostateczne założenia to:
oraz
Upraszczamy:
92.
a)
Założenia: mianowniki różne od zera, drugi mianownik (2) jest zawsze różny od zera, oprócz tego:
czyli
sprowadzamy do wspólnego mianownika, którym będzie w tym przypadku iloczyn mianowników czyli 2(x - 2):
Jest to już zapis w postaci ilorazu dwóch wielomianów, choć da się to oczywiście jeszcze bardziej skrócić:
- w mianowniku mamy wielomian stopnia zerowego
b)
Założenia: mianowniki różne od zera:
czyli
oraz
czyli
sprowadzamy do wspólnego mianownika, którym będzie w tym przypadku iloczyn mianowników czyli (x - 1)(x + 1):
c)
Założenia: mianowniki różne od zera:
czyli
oraz
czyli
sprowadzamy do wspólnego mianownika, którym będzie w tym przypadku iloczyn mianowników czyli (x - 1)(x + 3):
91.
a)
Założenia: mianownik musi być różny od zera, czyli:
Obliczamy deltę dla mianownika, aby zapisać go w postaci iloczynowej:
x = -3 lub x = 0.5
Zapisujemy całość w innej postaci:
"wrzucamy" dwójkę do drugiego nawiasu, wyłączamy minus przed nawias:
upraszczamy (1-2x):
b)
Założenia: oba mianowniki muszą być różne od zera, czyli:
oraz
oraz
czyli:
i
Należy też zauważyć, że cały drugi ułamek (ten po prawej) musi być różny od zera, bo jest on dzielnikiem pierwszego ułamka. Aby wartość ułamka była różna od zera to jego licznik musi być różny od zera (mianownik nie może być zerem, o co zadbaliśmy w powyższym założeniu).
- licznik nigdy nie będzie zerem, bo nie ma pierwiastków, zatem ostateczne założenia to:
i
Przystępujemy do upraszczania:
po uproszczeniu:
c)
Założenia: oba mianowniki różne od zera, czyli:
oraz
Są to dwa wzory skróconego mnożenia:
oraz
zatem:
oraz
Należy też zauważyć, że cały drugi ułamek (ten po prawej) musi być różny od zera, bo jest on dzielnikiem pierwszego ułamka. Aby wartość ułamka była różna od zera to jego licznik musi być różny od zera (mianownik nie może być zerem, o co zadbaliśmy w powyższym założeniu).
Zatem ostateczne założenia to:
oraz
Upraszczamy:
92.
a)
Założenia: mianowniki różne od zera, drugi mianownik (2) jest zawsze różny od zera, oprócz tego:
czyli
sprowadzamy do wspólnego mianownika, którym będzie w tym przypadku iloczyn mianowników czyli 2(x - 2):
Jest to już zapis w postaci ilorazu dwóch wielomianów, choć da się to oczywiście jeszcze bardziej skrócić:
- w mianowniku mamy wielomian stopnia zerowego
b)
Założenia: mianowniki różne od zera:
czyli
oraz
czyli
sprowadzamy do wspólnego mianownika, którym będzie w tym przypadku iloczyn mianowników czyli (x - 1)(x + 1):
c)
Założenia: mianowniki różne od zera:
czyli
oraz
czyli
sprowadzamy do wspólnego mianownika, którym będzie w tym przypadku iloczyn mianowników czyli (x - 1)(x + 3):