1. Wzrost gospodarczy jest to stałe zwiększanie zdolności danego kraju do produkcji towarów i usług pożądanych przez ludzi. Inaczej mówiąc wzrost gospodarczy to ilościowe zwiększanie się z okresu na okres podstawowych wielkości ekonomicznych, a przede wszystkim dochodu narodowego na jednego mieszkańca.
Czynniki wzrostu gospodarczego
W systematyce czynników wzrostu gospodarczego wyróżnia się m. in. ujecie historyczne, według którego głównymi czynnikami wzrostu gospodarczego są kapitał, ziemia i praca oraz ujęcie modelowe, w którym jako główne czynniki bezpośrednie przedstawia się zatrudnienie i wydajność pracy, a jako czynniki pośrednie majątek produkcyjny i jego efektywność oraz inwestycje i ich efektywność.
Rozwój gospodarczy obejmuje on sferę działalności ludzkiej, która wiąże się z gospodarowaniem, a więc produkcją i podziałem dóbr i usług. W przeciwieństwie do ilościowego podejmowania procesu wzrostu, oznacza także zmiany jakościowe zachodzące w strukturze społeczno-gospodarczej kraju, zmiany w stosunkach ekonomicznych i metodach wytwarzania, zmiany jakościowe wytwarzanych dóbr i usług oraz zmiany ich struktury asortymentowej.
Najważniejszymi składowymi rozwoju gospodarczego są: majątek, struktura gospodarki narodowej, mechanizm jej funkcjonowania, ilość, jakość i dystrybucja dóbr i usług oraz stan środowiska naturalnego. Rezultatem rozwoju gospodarczego jest doskonalenie wszystkich jego elementów składowych oraz wzrost ilości i jakości dóbr i usług zaspokajających określone potrzeby.
Rozwojowi gospodarczemu towarzyszy wewnętrzna transformacja społeczeństwa, zmiana jego struktury zawodowej i społecznej, która sprzyja stopniowej poprawie jego bytu materialnego i społeczno-kulturowego.
Różnica pomiędzy wzrostem a rozwojem gospodarczym wyraża się miedzy innymi w ich celu. Celem rozwoju gospodarczego jest nie tylko wzrost produkcji, ale i coraz lepsze zaspokojenie potrzeb gospodarczych społeczeństwa. Zaspokojenie nie tylko wysokie, ale i trwałe. A więc nie tylko doraźny wzrost produkcji, a dzięki niej konsumpcji, lecz zabezpieczenie tego wzrostu na przyszłość, dla obecnego i przyszłych pokoleń.
2.
Podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz państwa.
Podatki stanowią główne źródło dochodów państwa oraz umożliwiają finansowanie jego działalności. Mówiąc najogólniej, dzięki podatkom państwo np. opłaca szkoły, szpitale, budowę dróg czy wspiera najuboższych. Każdy, kto znajduje się w sytuacji objętej podatkiem, ma obowiązek go zapłacić.
Podatki różnią się od siebie podmiotem opodatkowania (czyli kto jest opodatkowany), przedmiotem (czyli co podlega opodatkowaniu) oraz sposobem poboru podatku (czyli trybem i warunkami płatności). Aktualnie w Polsce wyróżniamy 13 rodzajów podatków. Dziesięć spośród nich to podatki bezpośrednie, takie jak:
podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT), podatek dochodowy od osób prawnych (CIT), podatek od spadków i darowizn, podatek od czynności cywilnoprawnych, podatek rolny, podatek leśny, podatek od nieruchomości, podatek od środków transportowych, podatek tonażowy, podatek od wydobycia niektórych kopalin
a trzy to podatki pośrednie, takie jak:
podatek od towarów i usług (VAT), podatek akcyzowy, podatek od gier.
3. Ubezpieczenie – umowny obowiązek świadczenia ubezpieczyciela na wypadek powstania zdarzeń w życiu, zdrowiu lub mieniu ubezpieczonego; wykonanie obowiązku ubezpieczyciel realizuje poprzez wypłatę odszkodowań lub świadczeń z funduszu tworzonego ze składek wnoszonych przez jednostki zagrożone tymi zdarzeniami.
prosiłabym o najlepszą odpowiedź :D. Opracowanie z zeszytu, z podręcznika i z encyklopedii.
1. Wzrost gospodarczy jest to stałe zwiększanie zdolności danego kraju do produkcji towarów i usług pożądanych przez ludzi. Inaczej mówiąc wzrost gospodarczy to ilościowe zwiększanie się z okresu na okres podstawowych wielkości ekonomicznych, a przede wszystkim dochodu narodowego na jednego mieszkańca.
Czynniki wzrostu gospodarczego
W systematyce czynników wzrostu gospodarczego wyróżnia się m. in. ujecie historyczne, według którego głównymi czynnikami wzrostu gospodarczego są kapitał, ziemia i praca oraz ujęcie modelowe, w którym jako główne czynniki bezpośrednie przedstawia się zatrudnienie i wydajność pracy, a jako czynniki pośrednie majątek produkcyjny i jego efektywność oraz inwestycje i ich efektywność.
Rozwój gospodarczy obejmuje on sferę działalności ludzkiej, która wiąże się z gospodarowaniem, a więc produkcją i podziałem dóbr i usług. W przeciwieństwie do ilościowego podejmowania procesu wzrostu, oznacza także zmiany jakościowe zachodzące w strukturze społeczno-gospodarczej kraju, zmiany w stosunkach ekonomicznych i metodach wytwarzania, zmiany jakościowe wytwarzanych dóbr i usług oraz zmiany ich struktury asortymentowej.
Najważniejszymi składowymi rozwoju gospodarczego są: majątek, struktura gospodarki narodowej, mechanizm jej funkcjonowania, ilość, jakość i dystrybucja dóbr i usług oraz stan środowiska naturalnego. Rezultatem rozwoju gospodarczego jest doskonalenie wszystkich jego elementów składowych oraz wzrost ilości i jakości dóbr i usług zaspokajających określone potrzeby.
Rozwojowi gospodarczemu towarzyszy wewnętrzna transformacja społeczeństwa, zmiana jego struktury zawodowej i społecznej, która sprzyja stopniowej poprawie jego bytu materialnego i społeczno-kulturowego.
Różnica pomiędzy wzrostem a rozwojem gospodarczym wyraża się miedzy innymi w ich celu. Celem rozwoju gospodarczego jest nie tylko wzrost produkcji, ale i coraz lepsze zaspokojenie potrzeb gospodarczych społeczeństwa. Zaspokojenie nie tylko wysokie, ale i trwałe. A więc nie tylko doraźny wzrost produkcji, a dzięki niej konsumpcji, lecz zabezpieczenie tego wzrostu na przyszłość, dla obecnego i przyszłych pokoleń.
2.
Podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz państwa.
Podatki stanowią główne źródło dochodów państwa oraz umożliwiają finansowanie jego działalności. Mówiąc najogólniej, dzięki podatkom państwo np. opłaca szkoły, szpitale, budowę dróg czy wspiera najuboższych. Każdy, kto znajduje się w sytuacji objętej podatkiem, ma obowiązek go zapłacić.
Podatki różnią się od siebie podmiotem opodatkowania (czyli kto jest opodatkowany), przedmiotem (czyli co podlega opodatkowaniu) oraz sposobem poboru podatku (czyli trybem i warunkami płatności). Aktualnie w Polsce wyróżniamy 13 rodzajów podatków. Dziesięć spośród nich to podatki bezpośrednie, takie jak:
podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT), podatek dochodowy od osób prawnych (CIT), podatek od spadków i darowizn, podatek od czynności cywilnoprawnych, podatek rolny, podatek leśny, podatek od nieruchomości, podatek od środków transportowych, podatek tonażowy, podatek od wydobycia niektórych kopalina trzy to podatki pośrednie, takie jak:
podatek od towarów i usług (VAT), podatek akcyzowy, podatek od gier.3. Ubezpieczenie – umowny obowiązek świadczenia ubezpieczyciela na wypadek powstania zdarzeń w życiu, zdrowiu lub mieniu ubezpieczonego; wykonanie obowiązku ubezpieczyciel realizuje poprzez wypłatę odszkodowań lub świadczeń z funduszu tworzonego ze składek wnoszonych przez jednostki zagrożone tymi zdarzeniami.
prosiłabym o najlepszą odpowiedź :D. Opracowanie z zeszytu, z podręcznika i z encyklopedii.