Od 1916r. nauka w szkole podstawowej w Świnicach Warckich.
W 1924, podczas zabawy tanecznej w łódzkim parku "Wenecja" doznała widzenia umęczonego Jezusa.
Udała się do Warszawy. Zatrzymała się w Ostrówku, gdzie do 1925 pracowała u Aldony i Samuela Lipszyców.
1 sirpnia 1925r. wstępuje do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia.
23 stycznia 1926r. przenosi się do Łagiewnik.
30 kwietnia 1926 uczestniczyła w obłóczynach.
W czerwcu 1929, po pobycie w Wilnie i w warszawskim domu na ul. Żytniej, zamieszkała w nowo powstającym klasztorze na Grochowie.
22 lutego 1931 r. Faustyna Kowalska ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia doznała pierwszych objawień Jezusa Miłosiernego.
27 maja 1933 wyjechała do Wilna, przebywając tam z przerwami do 1936.
W czerwcu 1933, spotkała swojego duchowego powiernika, ks. Michała Sopoćko.
13-14 września 1935 Jezus podyktował jej modlitwę zwaną Koronką do Miłosierdzia Bożego.
21 marca 1936 Maria Faustyna Kowalska została przeniesiona z domu zgromadzenia w Wilnie do Walendowa, a po kliku tygodniach do Derd. Na ostatnie miejsce przeprowadzki wyznaczono jej dom w Krakowie, dokąd przyjechała 11 maja 1936 i przebywała aż do śmierci.
8 stycznia 1936 Maria Faustyna Kowalska odbyła prywatną audiencję u metropolity wileńskiego, Romualda Jałbrzykowskiego. Podczas niej radziła się go w sprawie założenia nowego zgromadzenia. Metropolita polecił jej pozostać w Zgromadzeniu Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia.
5 października 1938r. umiera w Krakowie.
7 października 1938 odbył się pogrzeb Faustyny.
21 października 1965, biskup Julian Groblicki rozpoczął w krakowskiej Kurii Metropolitarnej formalny proces informacyjny odnośnie życia i cnót Faustyny.
7 marca 1992 Jan Paweł II wydał dekret o heroiczności cnót Faustyny Kowalskiej, a 21 grudnia 1992 – dekret o cudzie za jej wstawiennictwem.
18 kwietnia 1993 odbyła się beatyfikacja Faustyny, której dokonał papież Jan Paweł II.
30 kwietnia 2000 miała miejsce kanonizacja, której dokonał Jan Paweł II.
25 sierpnia 1905r. urodzenie w Głogowcu.
1914r. przystąpienie do I Komunii Świętej.
Od 1916r. nauka w szkole podstawowej w Świnicach Warckich.
W 1924, podczas zabawy tanecznej w łódzkim parku "Wenecja" doznała widzenia umęczonego Jezusa.
Udała się do Warszawy. Zatrzymała się w Ostrówku, gdzie do 1925 pracowała u Aldony i Samuela Lipszyców.
1 sirpnia 1925r. wstępuje do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia.
23 stycznia 1926r. przenosi się do Łagiewnik.
30 kwietnia 1926 uczestniczyła w obłóczynach.
W czerwcu 1929, po pobycie w Wilnie i w warszawskim domu na ul. Żytniej, zamieszkała w nowo powstającym klasztorze na Grochowie.
22 lutego 1931 r. Faustyna Kowalska ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia doznała pierwszych objawień Jezusa Miłosiernego.
27 maja 1933 wyjechała do Wilna, przebywając tam z przerwami do 1936.
W czerwcu 1933, spotkała swojego duchowego powiernika, ks. Michała Sopoćko.
13-14 września 1935 Jezus podyktował jej modlitwę zwaną Koronką do Miłosierdzia Bożego.
21 marca 1936 Maria Faustyna Kowalska została przeniesiona z domu zgromadzenia w Wilnie do Walendowa, a po kliku tygodniach do Derd. Na ostatnie miejsce przeprowadzki wyznaczono jej dom w Krakowie, dokąd przyjechała 11 maja 1936 i przebywała aż do śmierci.
8 stycznia 1936 Maria Faustyna Kowalska odbyła prywatną audiencję u metropolity wileńskiego, Romualda Jałbrzykowskiego. Podczas niej radziła się go w sprawie założenia nowego zgromadzenia. Metropolita polecił jej pozostać w Zgromadzeniu Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia.
5 października 1938r. umiera w Krakowie.
7 października 1938 odbył się pogrzeb Faustyny.
21 października 1965, biskup Julian Groblicki rozpoczął w krakowskiej Kurii Metropolitarnej formalny proces informacyjny odnośnie życia i cnót Faustyny.
7 marca 1992 Jan Paweł II wydał dekret o heroiczności cnót Faustyny Kowalskiej, a 21 grudnia 1992 – dekret o cudzie za jej wstawiennictwem.
18 kwietnia 1993 odbyła się beatyfikacja Faustyny, której dokonał papież Jan Paweł II.
30 kwietnia 2000 miała miejsce kanonizacja, której dokonał Jan Paweł II.