Napisz wypracowanie o Palestynie - ziemi Jezusa. Najlepiej, żeby znalazło się tam właśnie coś o Palestynie i co Jezus tam robił. Pilne!
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Jezus Chrystus urodził się w okresie rządów Oktawiana Augusta, panującego w Imperium rzymskim od 31 r. przed Chrystusem (zwycięstwo pod Akcjum) do 14 r. po Chrystusie.W latach 37 - 4 przed Chrystusem Palestyna pozostawała pod panowaniem Heroda Wielkiego, ustanowionego królem żydowskim przez Rzymian. Z powodu idumejskiego pochodzenia nie cieszył się on szacunkiem swoich poddanych, chociaż wydaje się, że w oczach Rzymian mógł uchodzić za zdolnego władcę. Potrafił wyrażać swój podziw dla Oktawiana Augusta (budując cesarzowi świątynie i odbudowując Samarię pod nazwą Sebaste, co po grecku oznaczało Augustus) oraz szacunek dla kultury greckiej (m.in. budując liczne gimnazjony, teatry i stadiony). Herod miał bardzo duży wpływ na obsadzanie stanowisk kapłańskich. Jego dziełem była odbudowa świątyni w Jerozolimie.
Po jego śmierci dokonano podziału królestwa między jego trzech synów (traktowanych z prawnego punktu widzenia jako wasalowie Rzymu i podlegających legatowi Syrii, Warusowi). Galilea była pod panowaniem Heroda Antypasa, noszącego tytuł tetrarchy (podobnie jak jego brat Filip, urzędujący w Cezarei Filipowej), do roku 39 po Chrystusie. Nad interesami Imperium od 6 roku po Chrystusie czuwał w Palestynie rzymski prokurator, do którego uprawnień należało m.in. obsadzanie stanowiska arcykapłana.
Interesującym faktem wydaje się to, że po 6 roku po Chrystusie na czas świąt żydowskich prokurator rzymski w Palestynie, któremu podlegały imperialne jednostki wojskowe, przenosił swoją siedzibę z Cezarei Filipowej do Jerozolimy - mógł w razie potrzeby użyć siły w zarzewiu zamieszek, zapobiegając ich eskalacji. Można zrozumieć taką ostrożność w kontekście dużego zgromadzenia ludu, żywiącego fałszywe nadzieje mesjanistyczne.
Jako kraj podległy Rzymowi, Palestyna musiała m.in. konsultować z Rzymem swoją politykę zagraniczną i dostarczać - w razie potrzeby - posiłków wojskowych. Podległość polityczna była powodem powstania ruchu oporu (głównie zeloci) i poszukiwań Mesjasza, mogącego zaspokoić oczekiwania niepodległościowe.
Podsumowując - można powiedzieć, że ówczesna sytuacja polityczna wynikała z dominującej roli rzymskiego imperium, w którego granicach nie było miejsca na niezależność. Na terenie Palestyny istniał silny opór przeciw Rzymowi, a nacjonaliści oczekiwali Mesjasza, który mógłby wyzwolić kraj spod okupacji imperium. Na tą sytuację nakładała się dyplomatyczna gra lokalnych przywódców (Herod Antypas, rzymscy prokuratorzy, przywódcy religijni).