Napisz rozprawkę w ktorej uzasadnisz slusznosc stweirdzenia ze milosc to najwazniejsza wartosc w zyciu. 3 argumenty, z czego jeden musi byc zwiazany z wierszem Zbigniewa Herberta "dwie krople"
Kkasiaj
Miłość i przyjażń to najważniejsze wartości w życiu każdego człowieka. Postaram sie udowodnić tą tezę na podstawie książki A.de Saint-exupery pt. "Mały książę" Bohater powieści wyrusza w świat, by poznać inne, niż jego mały asteroid, planety i zamieszkujące je istoty. Pragnie również dowiedzieć się, co to jest przyjaźń i miłość oraz jak się je zdobywa. Pierwszym argumentem na to jest jego przyjażń z lisem. W swojej wędrówce po Ziemi spotkał lisa. Czując się bardzo samotny, poprosił go o wspólną zabawę. Lecz zawierzę stwierdziło: ,,Nie mogę bawić się z tobą. Nie jestem oswojony".Ciekawy wszystkiego, co nowe, przybysz z Kosmosu zapragnął dowiedzieć się, co oznacza to słowo. Wówczas lis wyjaśnił że "oswoić" to to samo, co "stworzyć więzy". "Teraz jesteś dla mnie małym chłopcem, podobnym do stu tysięcy małych chłopców. Nie potrzebuję ciebie. I ty także mnie nie potrzebujesz. (...) Lecz jeśli mnie oswoisz , będziemy się nawzajem potrzebować.Będziesz dla mnie jedyny na świecie. I ja będą dla ciebie jedyny na świecie"-tłumaczył. Dalej przedstawił zawiłą drogę procesu "oswajania", polegającą na poznawaniu się i nabieraniu do siebie zaufania. Mówił: "Poznaje się tylko to, co się oswoi. Ludzie mają zbyt mało czasu, by cokolwiek poznać. Kupują w sklepach rzeczy gotowe. A ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie mają przyjaciół". Przyjaźń daje dużo radości. Gdy się oczekuje spotkania z przyjacielem, odczuwa się podniecenie i zaniepokojenie, wreszcie szczęście. Każda rzecz przypominająca osobę bliską sprawi radość."Zboże, które jest złociste, będzie mi przypominało ciebie. I będę kochac szum wiatru w polu". Ale przyaźń niesie również smutek: ryzyko łez, gdy nadchodzi rozstanie. Lis pomógł również Małemu Księciu zrozumieć przywiązanie do róży na jego małej planetce. Chłopiec uświadomił sobie, że jest ona ważniejsza, niż tysiące róż w ogrodzie,gdyż wlaśnie z nią łączy go prawdziwa przyjaźń, ponieważ opiekował się nią, podlewał, okrywał kloszem, obcinał baobaby."Ponieważ jest moją różą". Lisowi również zawdzięcza wiedzę, że:,,...dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu". Prawdziwa duchowa, emocjonalna więź oparta na wzajemnym zrozumieniu i wspólnym przeżywaniu moze zrodzić się jedynie w sercu i tylko serce potrafi ją rozpoznać." Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela" - powie Mały Książę po spotkaniu z lisem. Kolejnym argumentem jest przyjaźń z naratorem powieści. To jemu opowiadał o swojej, pełnej zdarzeń i spotkań podróży, o swoich wątpliwościach, o swojej przyjaźi z różą. Jemu odkrył swoją wrażliwą i pełną jeszcze dziecięcego spojrzenia umiejętności oceniania świata, pozwolił zrozumieć bogatą wyobraźnię dziecka. Pilot zagubiony gdzieś na rozległej przestrzeni pustyni stał się dla Księcia kimś bliskim i ważnym, ale i narrator zrozumiał, że znalazł w tym Małym przybszu przyjaciela. Dlatego opiekował się nim, troszczył, zdobywal wodę i tłumaczył zawiłe zagadnienia. Dlatego rozstanie stanowiło dla nich obu wydarzenie niezwykle smutne. Przed wyruszeniem na swój asteroid, do swej rózy książe tłumaczył:"Moja gwiazda będzie dla ciebie jedną spośród wielu gwiazd. Dlatego bedzie ci przyjemnie patrzeć w gwiazdy. Każda z nich będzie twoim przyjacielem". Żegnając się powiedział: "Będziesz zawsze mym przyjacielem". Książka uświadamia człowiekowi, jak wielką rolę w życiu człowieka pełni przyjaźń i miłość. Daje świadomość wspólnoty myśli i poczynań z kimś drugim, pozwala znaleźć oparcie i zrozumienie, niesie radość i szczęście, ale też smutek i łzy. Mam nadzieje, iż udowodniłem postawioną na początku tezę. Przyjaźń i miłość to najważniejsze uczucia w życiu każdego człowieka. Może się przyda...
Bohater powieści wyrusza w świat, by poznać inne, niż jego mały asteroid, planety i zamieszkujące je istoty. Pragnie również dowiedzieć się, co to jest przyjaźń i miłość oraz jak się je zdobywa.
Pierwszym argumentem na to jest jego przyjażń z lisem. W swojej wędrówce po Ziemi spotkał lisa. Czując się bardzo samotny, poprosił go o wspólną zabawę. Lecz zawierzę stwierdziło: ,,Nie mogę bawić się z tobą. Nie jestem oswojony".Ciekawy wszystkiego, co nowe, przybysz z Kosmosu zapragnął dowiedzieć się, co oznacza to słowo. Wówczas lis wyjaśnił że "oswoić" to to samo, co "stworzyć więzy". "Teraz jesteś dla mnie małym chłopcem, podobnym do stu tysięcy małych chłopców. Nie potrzebuję ciebie. I ty także mnie nie potrzebujesz. (...) Lecz jeśli
mnie oswoisz , będziemy się nawzajem potrzebować.Będziesz dla mnie jedyny na świecie. I ja będą dla ciebie jedyny na świecie"-tłumaczył. Dalej przedstawił zawiłą drogę procesu "oswajania", polegającą na poznawaniu się i nabieraniu do siebie zaufania. Mówił: "Poznaje się tylko to, co się oswoi. Ludzie mają zbyt mało czasu, by cokolwiek poznać. Kupują w sklepach rzeczy gotowe. A ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie mają przyjaciół". Przyjaźń daje dużo radości. Gdy się oczekuje spotkania z przyjacielem, odczuwa się podniecenie i zaniepokojenie, wreszcie szczęście. Każda rzecz przypominająca osobę bliską sprawi radość."Zboże, które jest złociste, będzie mi przypominało ciebie. I będę kochac szum wiatru w polu". Ale przyaźń niesie również smutek: ryzyko łez, gdy nadchodzi rozstanie. Lis pomógł również Małemu Księciu zrozumieć przywiązanie do róży na jego małej planetce. Chłopiec uświadomił sobie, że jest ona ważniejsza, niż tysiące róż w ogrodzie,gdyż wlaśnie z nią łączy go prawdziwa przyjaźń, ponieważ opiekował się nią, podlewał, okrywał kloszem, obcinał baobaby."Ponieważ jest moją różą". Lisowi również zawdzięcza wiedzę, że:,,...dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu". Prawdziwa duchowa, emocjonalna więź oparta na wzajemnym zrozumieniu i wspólnym przeżywaniu moze zrodzić się jedynie w sercu i tylko serce potrafi ją rozpoznać." Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela" - powie Mały Książę po spotkaniu z lisem.
Kolejnym argumentem jest przyjaźń z naratorem powieści. To jemu opowiadał o swojej, pełnej zdarzeń i spotkań podróży, o swoich wątpliwościach, o swojej przyjaźi z różą. Jemu odkrył swoją wrażliwą i pełną jeszcze dziecięcego spojrzenia umiejętności oceniania świata, pozwolił zrozumieć bogatą wyobraźnię dziecka. Pilot zagubiony gdzieś na rozległej przestrzeni pustyni stał się dla Księcia kimś bliskim i ważnym, ale i narrator zrozumiał, że znalazł w tym Małym przybszu przyjaciela. Dlatego opiekował się nim, troszczył, zdobywal wodę i tłumaczył zawiłe zagadnienia. Dlatego rozstanie stanowiło dla nich obu wydarzenie niezwykle smutne. Przed wyruszeniem na swój asteroid, do swej rózy książe tłumaczył:"Moja gwiazda będzie dla ciebie jedną spośród wielu gwiazd. Dlatego bedzie ci przyjemnie patrzeć w gwiazdy. Każda z nich będzie twoim przyjacielem". Żegnając się powiedział: "Będziesz zawsze mym przyjacielem".
Książka uświadamia człowiekowi, jak wielką rolę w życiu człowieka pełni przyjaźń i miłość. Daje świadomość wspólnoty myśli i poczynań z kimś drugim, pozwala znaleźć oparcie i zrozumienie, niesie radość i szczęście, ale też smutek i łzy. Mam nadzieje, iż udowodniłem postawioną na początku tezę. Przyjaźń i miłość to najważniejsze uczucia w życiu każdego człowieka.
Może się przyda...