Napisz referat ok. 3 strony A4 na jeden z tematów.
1.Pozywistyczne sposoby poprawiania świata. Omów zagadnienie i poprzyj przykładami conajmniej 3 utworów tego okresu.
2.Pozytywizm a Młoda Polska.Jakie różnice między epokami zauważasz.
DAM NAJ!!!
More Questions From This User See All
Pozytywizm jest to kolejna epoka po romantyzmie. Proponował inne niż romantyzm wzorce życia narodowego. Był prądem umysłowym, który na ziemiach polskich łączył się z ruchem społeczno-politycznym Polaków pod zaborami. Datę początkową polskiego pozytywizmu można podać dość dokładnie, jest to 1863 rok. Rok ten znany jest z tego względu, że był to rok wybuchu i upadku powstania styczniowego. Natomiast datę końcową można podać tylko z pewnym przybliżeniem, są to lata 90. XIX w.
Główną cechą pozytywizmu jest zmiana światopoglądu ludzi pozytywizmu - kierują się oni rozumem, chłodno i trzeźwo rozważają wszelkie zjawiska, stąd rozwój racjonalizmu i empiryzmu. Światopogląd pozytywistyczny określają trzy czynniki: scjentyzm, ewolucjonizm i utylitaryzm. Młodzi ludzie przeciwstawiali się romantykom, doświadczywszy skutków powstania chcieli zerwać z ideologią walki - zastąpić ją ideologią pracy. Program pozytywistów: Praca organiczna (twierdzenie, iż społeczeństwo jest organizmem, dążenie do harmonijnego rozwoju wszystkich jego organów - grup społecznych.), praca u podstaw (praca natury oświatowej nad podniesieniem poziomu życia przede wszystkim chłopów.), asymilacja Żydów(Pozytywiści pragnęli stworzyć dla Żydów warunki asymilacji z narodem. W dziełach literackich, artykułach zaczęli więc opisywać kulturę żydowską.), emancypacja kobiet(pozytywistki domagały się prawa do kształcenia kobiet, prawa do pracy i równego wynagrodzenia).
Za początek epoki przyjęto umowną datę 1891 rok, której towarzyszyły nowe tendencje ideowo-artystyczne, a za koniec 1918 rok, czyli rok odzyskania przez Polskę niepodległości. Już pod koniec lat osiemdziesiątych XIX wieku wyraźnie narastała krytyka programu pozytywistycznego, którą podejmowali nie tylko zwolennicy nowych przeobrażeń w literaturze i sztuce, ale i sami pozytywiści. Atakom podlegał nie tylko program, który zawiódł oczekiwane nadzieje, ale i literatura, która go rozpowszechniała, i która poprzez swój realizm i tendencyjność ograniczała swobodę twórczą pisarzy.
Najczęściej stosowana nazwa epoki -Młoda Polska - pochodzi od tytułu programowych artykułów Artura Górskiego, opublikowanych w "Życiu" w 1898 r., będących manifestem ideowo-artystycznym młodego pokolenia. "Młodzi" pragnęli odrodzić Polskę poprzez kontynuację ideologii romantyzmu polskiego oraz stworzenie nowych norm i wartości etycznych i estetycznych. W związku z tym przyjęto też inną nazwę epoki - neoromantyzm, która miała podkreślać związek romantyzmu z epoką przełomu wieków XIX i XX, polegający głównie na powrocie tendencji idealistycznych, podniesieniu roli indywidualizmu i subiektywizmu, a przede wszystkim na podjęciu wysiłków prowadzących do odzyskania niepodległości państwowej. Obok tych dwóch nazw występuje termin modernizm, który podkreślał współczesność i nowoczesność epoki przeciwstawiającej się systemowi poglądów poprzedniego pokolenia. Kolejna nazwa - symbolizm, stosowana jest rzadziej, gdyż odnosi się nie tyle do cech całego okresu, ile raczej do głównego nurtu w sztuce młodopolskiej.
wystarczy?:)