Question

Napisz legendę o swojej miejscowości- moja miejscowość Jastrowie

Answer 1

Tereny obecnego miasta i gminy Jastrowie, to odwieczne tereny walk pomiędzy książętami piastowskimi z Wielkopolski, pomorskim rodem Gryfitów oraz margrabiami brandenburskimi. Założona w XIII lub XIV wieku mała osada nad Młynówką była wsią placową. Pierwsze wzmianki o miejscowości „Jastrobe” pochodzą z 1363 roku, w 1530 roku pojawił się po raz pierwszy zapis nazwy „Jastrowo”. Według innej hipotezy założone zostały dwie wsie po obu brzegach Młynówki. W latach 1565 – 69 Polacy siłą wcielili maleńką osadę do swego Jastrowia. Za panowania Kazimierza Wielkiego państwo polskie wyparło z tych terenów Brandenburczyków i Jastrowie wraz z przyległościami znalazło się w silnym gospodarczo i politycznie starostwie ujsko–pilskim, które zostało wydzielone z powiatu wałeckiego w 1560 roku. Później utworzono tutaj m.in. ekonomię jastrowską. Jednak nadal liczne były zatargi pomorsko – polskie, które doprowadziły do powołania komisji granicznej której przewodzili m.in. książę Jan Fryderyk ze Szczecina i Piotr Potulicki – wojewoda kaliski i zarazem starosta ujsko–pilski. W 1588 roku porozumiano się w sprawie spornego terytorium, jednak różnice religijne i inne tarcia spowodowały nowe wytyczanie i regulacje granicy w 1604 roku, na które Jastrowie wydało 99 florenów.

W 1602 roku Wojewoda kaliski będący wówczas także starostą ujsko–pilskim nadał Jastrowiu statut miasta. Miało to na celu podniesienie dochodów starostwa z tytułu podatków. Przywilej ten zachował niektóre typowe dla feudalnej wioski właściwości. Dokument ustalał trzy jarmarki, a każdy z nich trwał cztery dni. Starosta zachował sobie prawo wyboru burmistrza oraz prawo kontroli miejskiego sądownictwa. To, że Jastrowie zostało podniesione do rangi miasta, nie „uchroniło” go od postawienia wiejskiego sołectwa. Prawa miejskie nadane przez starostę potwierdził 5 marca 1603 roku król Zygmunt III. W XVII i XVIII w Jastrowiu był silny ośrodek produkcji sukna, oparty o wypas miejscowych owiec i surowiec z nich pozyskiwany – wełnę owczą. Cech sukienników odgrywał istotna rolę w życiu miasta przez ponad dwa stulecia (świadczyć o tym może że w Jastrowiu nad Młynówką zbudowano 2 folusze. W 1773 roku w mieście Jastrowie hodowano 139 koni, 141 wołów, 94 krowy wraz z cielętami, 254 owce i 324 świnie. W XVIII wieku Jastrowie było najbardziej rozwiniętym gospodarczo miastem starostwa, a świadczyć o tym może że w 1772 roku było tutaj 120 sukienników, a w 1776 – 118 sukienników, 44 szewców, 17 kowali i 10 krawców. W Jastrowiu istniało osiem cechów: tkacki, szewski, kowalski, krawiecki, stolarski, masarski, rymarski, i piekarski. Cech sukienniczy niestety upadł w 1886 roku, gdyż nie wytrzymał konkurencji z rozwijającym się przemysłem. Kwitł natomiast cech szewski: w 1776 roku szewców było 44 a na koniec XIX wieku było już 123 mistrzów i 500 czeladników. Spowodowane było to dużymi zamówieniami ze strony Armii Pruskiej. W 1863 roku powstało pierwsze duże przedsiębiorstwo: Wytwórnia Wełny Czesankowej „Littena” które wprowadziło do użytku jako pierwsze maszynę parową. Istniały też pomniejsze fabryki butów i trzewików. W 1857 roku zbudowano odlewnię żeliwa oraz fabrykę maszyn a także tartak. Łącznie wszystkich tartaków było cztery. Działały wytwórnie tytoniu, papierosów i cygar, dwa młyny wodne, dwa wiatraki i krochmalnia. Od 1879 roku Jastrowie posiadało swoją gazetę lokalną w której można było przeczytać m.in. zarządzenia urzędowe, bieżące wiadomości i ogłoszenia. W 6 czerwca 1812 roku założono fabrykę Tabakfabrik H.E. Simon. W 1900 roku Jastrowie zelektryfikowano, a w latach 1929 – 31 na Gwdzie wybudowano zaporę wodną wraz z elektrownią wodną. Przed 1939 rokiem w mieście funkcjonowały dwie fabryki obuwia, fabryka wyrobów sukienniczych, wytwórnia kartonaży, fabryka cygar, betoniarnia, wytwórnia cegły, zakład budowy maszyn, tartak, elektrownia wodna i elektrownia miejska.

2 lutego 1945 Jastrowie zostało zdobyte przez oddziały 4 i 6 DP I Armii Wojska Polskiego. W dwudniowych walkach zniszczeniu uległa część miasta. W wyniku II wojny światowej Jastrowie przyłączono do Polski, zaś jego niemiecką ludność wysiedlono. Pierwszym powojennym burmistrzem Jastrowia był Antoni Borowski. Miasto stopniowo odbudowano i rozbudowano, a w dawnych zakładach otwarto nowe dając zatrudnienie jego nowym mieszkańcom.

Answer 2

dawno dawno temu w starym i opuszczonym lesie w jastrowie mieszkał wampir o imieniu Eustachy. był to krwiożeryczy potwór który polował nocą. rankiem odsypiał w swym dworze. nikt nigdy go niewidywał lecz każdy wiedział że istnieje. był postrachem całej okolicy i wszyscy się bali chodzić w okolice lasu. chodziły plotki że ten kto tam pojdzie już nigdy nie wróci. nieopodal mieszkała również sliczna młoda dziewczyna o imieniu Elgira , która byla córką starego rzeźnika. wiele słyszała o pogloskach i któregoś  jesiennego wieczoru wybrala się na spacer do lasu. było już ciemno a okolica byla spokojna i cicha. byla pewna ze to co opowiadają ludzie to  kłamstwa. podczas tej wedrówki zaszłą bardzo daleko i przez przypadek odnalazla stare zamczysko . weszła do środka i żeczywiscei spodkala wampira, lecz nie był to 'krwiozerczy potwór'. miał dobre serce. oboje sie w sobie zakochali. i postanowili razem wrócic do miasteczka aby przekonac mieszkancow ze Eustachy nie zrobi nikomu krzywdy. lecz gdy tylko sie zjawili wszyscy sie przestraszyly i stary kowal wyszedl ze strzelbą chcąc zabic wampira i gdy juz chciał strzelic Elgira zagrodziła mu drogę i zgineła a Eustach uciekl. chodza plotki ze do dzis widuje się go w okolicach jastrowic. udrecznoego i wciaz zakochanego.

 

 

 

tylko takie cos mi przyszlo do glowy mam nadzieje ze pomoglam