XpaulinaaX
Pozbawia właściciela władania rzeczą np. złodziej, który kradnie zegarek lub obraz; inny przykład takiego naruszenia własności to zajęcie cudzej nieruchomości. Właściciel nie może domagać się zwrotu swojej własności, jeżeli naruszającemu przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą (np. zawarł z właścicielem umowę najmu, dzierżawy, użyczenia, przysługuje mu prawo użytkowania itd.). Np. właściciel wynajął mieszkanie, ale przed zakończeniem umowy najmu domaga się jego zwrotu powołując się na swój tytuł własności. Najemca może bronić się tym, że na podstawie umowy najmu ma prawo do zajmowania tego lokalu. Jeżeli właściciel chce odzyskać lokal, musi rozwiązać umowę najmu. Natomiast jeżeli ktoś inny niż najemca zawładnie lokalem (np. podczas nieobecności właściciela), to wtedy właściciel może żądać wydania mieszkania na podstawie przepisów o ochronie własności. W przypadku najmu nieruchomości (lokalu) prawo przyznaje najemcy ochronę jak właścicielowi. Tzn. w przypadku pozbawienia najemcy władztwa nad mieszkaniem może on sam żądać wydania mu mieszkania, korzystając z przepisów o ochronie własności, mimo iż nie jest właścicielem. Taka sama ochrona jak przy prawie własności, rozciągnięta została na tzw. ograniczone prawa rzeczowe tj. użytkowanie, służebność, zastaw, własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej. Właściciel może żądać wydania mu rzeczy łącznie ze wszystkimi pobranymi przychodami uzyskanymi przez osobę, która bezprawnie włada cudzą rzeczą. Jest to możliwe w przypadku gdy bezprawnie władający nie jest w dobrej wierze . Złodziej nigdy nie jest w dobrej wierze, ale osoba trzecia, która otrzymała tą rzecz od złodzieja myśląc, że to on jest właścicielem, nabywa własność pożytków naturalnych , które zostały od rzeczy odłączone w czasie jej posiadania, oraz zachowuje pobrane pożytki cywilne , jeżeli stały się w tym czasie wymagalne. Dochodząc zwrotu rzeczy właściciel musi udowodnić swoje prawo własności. W tym celu może korzystać z wszelkich dowodów, np. by wykazać prawo własności nieruchomości może powołać się na wpis w księdze wieczystej, jeżeli takowa jest prowadzona dla nieruchomości, w innym wypadku na nabycie nieruchomości rolnej umową sprzedaży w formie aktu notarialnego. Roszczenie właściciela o zwrot przedmiotu własności ulega w zasadzie przedawnieniu, tzn. po upływie prawem przewidzianego okresu czasu ten, kto bezprawnie włada cudzą rzeczą nie będzie musiał czynić zadość żądaniu właściciela domagającego się zwrotu rzeczy. W przypadku rzeczy ruchomych okres ten wynosi 10 lat licząc od naruszenia, jednakże pewne ograniczenia wynikają z instytucji zasiedzenia. Jeżeli ktoś nieprzerwanie przez 3 lata włada rzeczą zachowując się jak właściciel, to nabywa własność ruchomości przez zasiedzenie, chyba że posiada w złej wierze. Jeżeli właściciel w ciągu tych trzech lat od pozbawienia go władztwa nad ruchomością nie żądał jej zwrotu, to po tym okresie nie może domagać się jej zwrotu. W przypadku nieruchomości prawo to nie podlega przedawnieniu, jednakże podobnie jak w przypadku ruchomości istnieją pewne ograniczenia wynikające z instytucji zasiedzenia. Mianowicie, jeżeli ktoś nieprzerwanie przez 20 lub 30 lat włada rzeczą zachowując się jak właściciel to nabywa własność nieruchomości przez zasiedzenie. Zatem jeżeli właściciel w ciągu 20 lub 30 lat od pozbawienia go władztwa nad nieruchomością nie żądał jej zwrotu, to po tym okresie musi się liczyć z tym, że ktoś nabył prawo własności "jego" nieruchomości przez zasiedzenie.