Question

napisz historie monety. prosze

Answer 1

HISTORIA MONETY POLSKIEJ

Moneta jako forma pieniądza metalowego pojawiła się w Azji Mniejszej w drugiej połowie VII w. p.n.e. w postaci sztabek, drutu, blaszek z metali takich jak złoto, srebro, miedź, oznaczonymi jednostkami wagowymi szeklami bądź ich połówkami  /starożytna bliskowschodnia jednostka wagowa/.

Pierwsza moneta polska został wybita między 960r a 990r i był to denar srebrny z kapliczką i krzyżem. Od tego momentu zaczyna się pierwsze tysiąclecie monetypolskiej. Przyjęcie chrztu w 966r oraz wybicie monety było bardziej manifestacją polityczną, niż zaspokojeniem potrzeb gospodarczych. Monety bite przez syna Mieszka I, Bolesława I Chrobrego odznaczały się wyższym poziomem artystycznym niż denary jego ojca.

Po śmierci Bolesława I Chrobrego nastąpił chaos polityczny, co spowodowało zahamowanie rozwoju gospodarczego i upadek władzy centralnej. Ludność posługiwała się denarami z krajów ościennych takich jak: Czechy, Węgry, Niemcy oraz innych krajów zachodnich. Dopiero pod władztwem Bolesława II Śmiałego nastąpiło powstanie jednostki wagowo-pieniężnej, określonej jako grzywna o ciężarze 210g. Z grzywny tej wybijano około 240 monet denarowych. Pod rządami Władysława Hermana w latach 1080 - 1097 po raz pierwszy na ziemiach polskich pojawiła się moneta prywatna, były to denary palatyna książęcego Sieciecha. Wraz z rozwojem mennictwa w Polsce nastąpił rozwój mennictwa denarowego na Pomorzu /Bogusław I  1156r  – 1187r/ na Mazowszu /Siemowit III  1341r - 1381r/, wybijały denary także miasta np. Wschowa, Poznań. Za panowania Władysława Warneńczyka bito denary w dużej ilości lecz o niskiej próbie, co powodowało brak zaufania do denara koronnego.

W roku 1447 na sejmie w Piotrkowie Kazimierz Jagiellończyk wydał zarządzeniew którym nakazuje przyjmowanie denara w relacji 1 półgrosz - 9 denarów.Ostatnie denary wybito za czasów Jana Kazimierza Wazy w mennicy poznańskiej w latach 1652  – 1653. W okresie panowania Jana Kazimierza nastąpiła całkowitadezorganizacja systemu monetarnego poprzez wprowadzenie olbrzymiej ilościtymfów i boratynek. Te zawirowania rzutowały jeszcze w drugim stuleciu na stosunki monetarne w kraju. Po dojściu do władzy saskich elektorów z dynastii Wettinów ośrodek mennictwa przez około pół wieku przeniósł się do Saksonii tj. do mennic w Lipsku, Dreźnie,Gubinie oraz w Gruntal. Pod rządami Wettinów upadło mennictwo pomorskie w Gdańsku, Toruniu i Elblągu. Dopiero w roku 1753 mennice te podjęły działalność menniczą, dotyczy to głównie mennicymiasta Gdańska. Za panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego powstałymennice w Krakowie, gdzie bito monety miedziane, oraz w Warszawie gdzie bito monety srebrne. Zaprzestała całkowicie działalności mennica toruńska, natomiastmennica gdańska wybijała sporadycznie. Uchwałą Komisji Skarbu Koronnego z 11 marca 1765r wprowadzono zakaz przywozu monety pruskiej Fryderyka IIHohenzollerna do Rzeczypospolitej. Reformy monetarne z roku 1766 poprawiły stosunki pieniężne w kraju, lecz nie utrwaliły ich na stałe. W roku 1772 nastąpił pierwszy rozbiór Rzeczypospolitej.  

 

 

Też miałem taką prace domową i napisałem to :-))