Bardzo bym tam chciala życ poniewaz od zawsze inspirowała mnie starożytność.Podobały mi się ich budowle a najbardziej to w jaki sposób budowali teatry. Początki historii greckiego teatru bezpośrednio związane są z festiwalami organizowanymi na cześć bogów. Jeden z nich, Dionizos, honorowany był każdego roku świętem Dionizji, podczas ktorego, mężczyźni wykonywali piosenki i utwory artystyczne na powitanie boga. Sztuki teatralne także były wystawiane i były głównym punktem całego festiwalu.Ich życie codzienne nie było wcale takie nudne.Życie kobiet w antycznej Grecji, było ściśle powiązane z pracami domowymi, przędzeniem, tkaniem oraz wykonywaniem innych obowiązków związanych z rolą matki i żony. Nie były w ogóle zaangażowane w życie publiczne, czy też polityczne. Ich egzystencja ograniczała się w większości do domowego obejścia, jednakże obowiązkiem dużej części z nich było występowanie w roli kapłanki świątyni. Jeśli chodzi natomiast o najmłodszych, to wiedli oni beztroskie życie, zapełniając swój czas zabawą i grami z rówieśnikami.Mężczyźni, kiedy nie brali udziału w ćwiczeniach wojskowych, czy też nie dyskutowali o polityce, spotykali się w teatrze w celach rozrywkowych i przede wszystkim, aby podziwiać dramatyczne sztuki, do których mogli się później odnosić, wliczając w nie tragedie oraz komedie. Te bowiem bardzo często dotyczyły konkretnych wydarzeń politycznych i postaci bóstw. Według źródeł, które posiadamy, kobiety nie były dopuszczone do podziwiania wydarzeń teatralnych, a tym bardziej do występowania na scenie. To panowie odgrywali żeńskie role.;)
Greccy chłopcy grali między innymi w hokeja, który w tamtejszych czasach nie był jeszcze częścią Igrzysk Olimpijskich. Młodzieńcy najczęściej uprawiali większość sportów nago, dziewczyny nie mogły więc w nich uczestniczyć, ani też się im przyglądać. Jeśli chodzi o starożytne kobiety, to nie miały one zbyt wielu szans na zażywanie aktywności fizycznej w czysto rekreacyjnych celach.
Grecy lubili także gry, które nie wymagały zbyt dużego wysiłku, takie jak na przykład kości, warcaby, kości i tym podobne. Do czasów dzisiejszych na świecie gra się w antyczną wersję warcabów.
Bardzo bym tam chciala życ poniewaz od zawsze inspirowała mnie starożytność.Podobały mi się ich budowle a najbardziej to w jaki sposób budowali teatry. Początki historii greckiego teatru bezpośrednio związane są z festiwalami organizowanymi na cześć bogów. Jeden z nich, Dionizos, honorowany był każdego roku świętem Dionizji, podczas ktorego, mężczyźni wykonywali piosenki i utwory artystyczne na powitanie boga. Sztuki teatralne także były wystawiane i były głównym punktem całego festiwalu.Ich życie codzienne nie było wcale takie nudne.Życie kobiet w antycznej Grecji, było ściśle powiązane z pracami domowymi, przędzeniem, tkaniem oraz wykonywaniem innych obowiązków związanych z rolą matki i żony. Nie były w ogóle zaangażowane w życie publiczne, czy też polityczne. Ich egzystencja ograniczała się w większości do domowego obejścia, jednakże obowiązkiem dużej części z nich było występowanie w roli kapłanki świątyni. Jeśli chodzi natomiast o najmłodszych, to wiedli oni beztroskie życie, zapełniając swój czas zabawą i grami z rówieśnikami.Mężczyźni, kiedy nie brali udziału w ćwiczeniach wojskowych, czy też nie dyskutowali o polityce, spotykali się w teatrze w celach rozrywkowych i przede wszystkim, aby podziwiać dramatyczne sztuki, do których mogli się później odnosić, wliczając w nie tragedie oraz komedie. Te bowiem bardzo często dotyczyły konkretnych wydarzeń politycznych i postaci bóstw. Według źródeł, które posiadamy, kobiety nie były dopuszczone do podziwiania wydarzeń teatralnych, a tym bardziej do występowania na scenie. To panowie odgrywali żeńskie role.;)
Greccy chłopcy grali między innymi w hokeja, który w tamtejszych czasach nie był jeszcze częścią Igrzysk Olimpijskich. Młodzieńcy najczęściej uprawiali większość sportów nago, dziewczyny nie mogły więc w nich uczestniczyć, ani też się im przyglądać. Jeśli chodzi o starożytne kobiety, to nie miały one zbyt wielu szans na zażywanie aktywności fizycznej w czysto rekreacyjnych celach.
Grecy lubili także gry, które nie wymagały zbyt dużego wysiłku, takie jak na przykład kości, warcaby, kości i tym podobne. Do czasów dzisiejszych na świecie gra się w antyczną wersję warcabów.