Obywatelskie nieposłuszeństwo jest to świadomy, otwarty, dokonany bez użycia przemocy, akt złamania obowiązujących norm prawnych przez obywateli, który ma doprowadzić do zmiany niesprawiedliwych przepisów prawa i związanych z nimi decyzji władz. Protestujący zakładają przy tym gotowość do spokojnego przyjęcia wszelkich grożących im za to represji. Tak brzmi definicja obywatelskiego nieposłuszeństwa. Znamy wielu sławnych ludzi, którzy stosując obywatelskie nieposłuszeństwo przeciwstawiali się prawu. Pierwszymi i najczęstszymi przykładami tego procederu była odmowa płacenia podatków, czego prekursorem jest Henry David Thoreau. Odmówił płacenia podatków na wojnę prostestującprzeciw niewolnictwu, prześladowaniu i przeciw amerykańskiej inwazji na Meksyk. Znana jest również historia Mahatmy Gandhiego, który walczył o niepodległość Indii, właśnie sposobami obywatelskiego nieposłuszeństwa (demonstracje, pochody, odmowa posłuszeństwa władzom). Jednak miał też inne cele takie jak walka o prawa dla robotników i chłopów. Ważną postacią w historii obywatelskiego nieposłuszeństwa jest Martin Luther King, Afroamerykanin, który walczył o prawa dla czarnej ludności USA. Sławne stały się organizowane przez niego strajki okupacyjne (tzw. sit-ins), podczas których Murzyni zajmowali miejsca przeznaczone dla Białych. W historii naszego kraju również można znaleźć wiele przykładów obywatelskiego nieposłuszeństwa. Ze starszej historii warto wspomnieć Tadeusza Rejtana, który sprzeciwiając się konfederacji okupował salę sejmową, czy nawet tarasował przejście własnym ciałem. Istnieją różne rodzaje obywatelskiego nieposłuszeństwa. W czasie stanu wojennegoludność polska starała się protestować poprzez noszenie czarnych ubrań czy przypinanie sobie małych oporników (jako symbol oporu przeciw władzy). Nawet młodzież w naszym wieku protestowała. Każdego trzynastego dnia miesiąca na długiej przerwie w szkole nikt nic nie mówił, panowała cisza. Trudno to sobie wyobrazić by w dużej szkole na przerwie było cicho jak makiem zasiał. Znany jest również protest wielkich aktorów tamtych czasów – po prostu nie występowali w telewizji. Kiedy jakaś znana osoba opowiedziała się publicznie za stanem wojennym zwykli ludzie okazywali jej pogardę. Tak było w przypadku pisarki Haliny Auderskiej. Dzień po oficjalnym oświadczeniu znalazła pod drzwiami swojego mieszkania swoje książki. Ludzie po prostu je odnieśli. Robotnicy w Stoczni Gdańskiej przyjęli formę protestu bardziej otwartą. W sierpniu 1980 roku rozpoczęły się strajki. Po pewnym czasie do stoczniowców zaczęły się przyłączać inne zakłady (np. tramwajarze). To wydarzenie zakończyło się podpisaniem porozumienia między stoczniowcami a partią. Był to początek Solidarności – pierwszego wolnego związku zawodowego. Głodówka też jest rodzajem obywatelskiego nieposłuszeństwa. Stosowana jest często podczas strajków w służbie zdrowia.
Obywatelskie nieposłuszeństwo jest to świadomy, otwarty, dokonany bez użycia przemocy, akt złamania obowiązujących norm prawnych przez obywateli, który ma doprowadzić do zmiany niesprawiedliwych przepisów prawa i związanych z nimi decyzji władz. Protestujący zakładają przy tym gotowość do spokojnego przyjęcia wszelkich grożących im za to represji.
Tak brzmi definicja obywatelskiego nieposłuszeństwa. Znamy wielu sławnych ludzi, którzy stosując obywatelskie nieposłuszeństwo przeciwstawiali się prawu. Pierwszymi i najczęstszymi przykładami tego procederu była odmowa płacenia podatków, czego prekursorem jest Henry David Thoreau. Odmówił płacenia podatków na wojnę prostestującprzeciw niewolnictwu, prześladowaniu i przeciw amerykańskiej inwazji na Meksyk.
Znana jest również historia Mahatmy Gandhiego, który walczył o niepodległość Indii, właśnie sposobami obywatelskiego nieposłuszeństwa (demonstracje, pochody, odmowa posłuszeństwa władzom). Jednak miał też inne cele takie jak walka o prawa dla robotników i chłopów.
Ważną postacią w historii obywatelskiego nieposłuszeństwa jest Martin Luther King, Afroamerykanin, który walczył o prawa dla czarnej ludności USA. Sławne stały się organizowane przez niego strajki okupacyjne (tzw. sit-ins), podczas których Murzyni zajmowali miejsca przeznaczone dla Białych.
W historii naszego kraju również można znaleźć wiele przykładów obywatelskiego nieposłuszeństwa. Ze starszej historii warto wspomnieć Tadeusza Rejtana, który sprzeciwiając się konfederacji okupował salę sejmową, czy nawet tarasował przejście własnym ciałem.
Istnieją różne rodzaje obywatelskiego nieposłuszeństwa. W czasie stanu wojennegoludność polska starała się protestować poprzez noszenie czarnych ubrań czy przypinanie sobie małych oporników (jako symbol oporu przeciw władzy). Nawet młodzież w naszym wieku protestowała. Każdego trzynastego dnia miesiąca na długiej przerwie w szkole nikt nic nie mówił, panowała cisza. Trudno to sobie wyobrazić by w dużej szkole na przerwie było cicho jak makiem zasiał. Znany jest również protest wielkich aktorów tamtych czasów – po prostu nie występowali w telewizji. Kiedy jakaś znana osoba opowiedziała się publicznie za stanem wojennym zwykli ludzie okazywali jej pogardę. Tak było w przypadku pisarki Haliny Auderskiej. Dzień po oficjalnym oświadczeniu znalazła pod drzwiami swojego mieszkania swoje książki. Ludzie po prostu je odnieśli.
Robotnicy w Stoczni Gdańskiej przyjęli formę protestu bardziej otwartą. W sierpniu 1980 roku rozpoczęły się strajki. Po pewnym czasie do stoczniowców zaczęły się przyłączać inne zakłady (np. tramwajarze). To wydarzenie zakończyło się podpisaniem porozumienia między stoczniowcami a partią. Był to początek Solidarności – pierwszego wolnego związku zawodowego.
Głodówka też jest rodzajem obywatelskiego nieposłuszeństwa. Stosowana jest często podczas strajków w służbie zdrowia.