Question

Napisz, co robisz, aby umocnic więź ze swą wspólnotą parafialną.

TYLKO 5 WYCZERPUJĄCYCH ZDAŃ !!!!!!

Answer 1

Napisz, co robisz, aby umocnic więź ze swą wspólnotą parafialną.

 

Jedną z podstaw nauki społecznej Kościoła stanowi przykazanie czwarte: Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie.(Wj 20,12). Ukazuje ono porządek miłości; Bóg chce, abyśmy po Nim czcili naszych rodziców, którym zawdzięczamy życie, ale jesteśmy zobowiązani czcić i szanować także tych wszystkich, którym Bóg – dla naszego dobra – udzielił swojej władzy. Przykazanie to dotyczy również związków pokrewieństwa z innymi członkami rodziny. Domaga się okazywania miłości, szacunku, wdzięczności i posłuszeństwa. Te obowiązki rozciągają się na nauczycieli, pracowników względem pracodawców, podwładnych względem przełożonych, obywateli względem ojczyzny oraz tych, którzy nią rządzą i kierują. Zachowanie tego przykazania łączy się z nagrodą: abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój da tobie (tamże).

Uczestnictwo świeckich w życiu polityczno – społecznym dokonuje się poprzez bezpośrednie  i konkretne działanie w porządku doczesnym tego świata. Świeccy posiadają taką wizję świata, a zwłaszcza taką zdolność oceny rzeczywistości ludzkich, która uznaje ich pozytywną wartość , a jednocześnie wymiar religijny, nakreślony już w Księdze

Mądrości stworzyłeś człowieka, by panował nad stworzeniami, co przez Ciebie się stały, by władał światem w świętości i sprawiedliwości

(Mdr 9,2 – 3).

Inicjatywy świeckich są szczególnie konieczne, gdy chodzi o odkrywanie i poszukiwanie sposobów, by rzeczywistości społeczne, polityczne i ekonomiczne przeniknąć wymaganiami nauki i życia chrześcijańskiego. Olbrzymie pole działalności świeckich otwiera się na terenie narodowym i międzynarodowym, gdzie głównie świeccy przekazują mądrość chrześcijańską. Kochając naród i pełniąc rzetelne powinności obywatelskie, wierni wspólnoty Kościoła winni poczuwać się do obowiązku szerzenia idei prawdziwego dobra, a swymi opiniami wywierać nacisk w tym kierunku, by władza świecka była sprawiedliwie wykonywana, zaś stanowione prawa odpowiadały wymogom prawa moralnego i dobra wspólnego.

Katolicy biegli w sprawach publicznych, a przy tym utwierdzeni w wierze oraz nauce chrześcijańskiej, nie powinni uchylać się od pełnienia publicznych funkcji samorządowych i politycznych, ponieważ sprawując je godnie, mogą przyczynić się do dobra wspólnego i zarazem torować drogę Ewangelii (por. Jan Paweł  II, Katecheza o udziale świeckich).

Świeccy, jako obywatele tego świata, powinni współpracować w sprawach zmierzających do budowania porządku społecznego i kierowania nimi. Należy przy tym pamiętać, by w świecie wiary szukać wyższych pobudek działania w życiu rodzinnym, zawodowym, kulturowym i społecznym, a przy nadarzającej się sposobności ukazywać je innym w przekonaniu, że w ten sposób stają się współpracownikami Boga Stwórcy, Odkupiciela i Uświęciciela  (Dekret o Apostolstwie świeckich, n.)