Danusia Jurandówna była jedyną córką Juranda ze Spychowa i dwórką księżnej Anny. Po tragicznej śmierci śmierci swojej ukochanej matki została oddana pod opiekę księżnej Anny.
Danusia w chwili poznania Zbyszka miała dwanaście lat. Podczas konfliktu polsko-krzyżackiego została porwana.
Danusia nosiła niebieską sukienkę i czerwone trzewiczki. Miała długie, jasne włosy, które były przystrojone wianeczkiem. Jej nosek był zadarty. Danusia miała dziecięcą urodę.
Dziewczyna lubiła śpiewać oraz grać na lutni. Dla Zbyszka była uosobieniem niewinności i dla niej był gotów zdobyć pawie pióra z hełmów krzyżackich. Danusia sprzeciwiła się woli ojca, który nie zgadzał się na jej zaręczyny ze Zbyszkiem. Wykazała się wielką odwagą ratując Zbyszka z rąk kata. Kiedy Zbyszko wyjechał wiernie czekała na jego powrót. Miłość Danusi do młodego rycerza sprawiła, że dorosła emocjonalnie i wbrew woli ojca wyszła za niego za mąż. Potrafiła wykazać się dojrzałością i troskliwością opiekując się rannym Zbyszkiem.
Danusi nie było jednak dane żyć szczęśliwie u boku ukochanego ponieważ została porwana przez krzyżaków. Nie rozpoznała Zbyszka i popadła w obłęd, nie wiedząc, że udręka już się skończyła. Wycieńczona emocjonalnie i fizycznie umarła w drodze do Spychowa, odzyskując na chwilę świadomość.
Moim zdaniem Danusia Jurandówna była najciekawszą postacią powieści. Podobała mi się jej chęć pomagania ludziom i troska o innych.
Danusia Jurandówna była jedyną córką Juranda ze Spychowa i dwórką księżnej Anny. Po tragicznej śmierci śmierci swojej ukochanej matki została oddana pod opiekę księżnej Anny.
Danusia w chwili poznania Zbyszka miała dwanaście lat. Podczas konfliktu polsko-krzyżackiego została porwana.
Danusia nosiła niebieską sukienkę i czerwone trzewiczki. Miała długie, jasne włosy, które były przystrojone wianeczkiem. Jej nosek był zadarty. Danusia miała dziecięcą urodę.
Dziewczyna lubiła śpiewać oraz grać na lutni. Dla Zbyszka była uosobieniem niewinności i dla niej był gotów zdobyć pawie pióra z hełmów krzyżackich. Danusia sprzeciwiła się woli ojca, który nie zgadzał się na jej zaręczyny ze Zbyszkiem. Wykazała się wielką odwagą ratując Zbyszka z rąk kata. Kiedy Zbyszko wyjechał wiernie czekała na jego powrót. Miłość Danusi do młodego rycerza sprawiła, że dorosła emocjonalnie i wbrew woli ojca wyszła za niego za mąż. Potrafiła wykazać się dojrzałością i troskliwością opiekując się rannym Zbyszkiem.
Danusi nie było jednak dane żyć szczęśliwie u boku ukochanego ponieważ została porwana przez krzyżaków. Nie rozpoznała Zbyszka i popadła w obłęd, nie wiedząc, że udręka już się skończyła. Wycieńczona emocjonalnie i fizycznie umarła w drodze do Spychowa, odzyskując na chwilę świadomość.
Moim zdaniem Danusia Jurandówna była najciekawszą postacią powieści. Podobała mi się jej chęć pomagania ludziom i troska o innych.