Bóg wymagający wyłącznego oddania”. „Chociaż są tacy, których zwą ‚bogami’, czy to w niebie, czy na ziemi, jako że jest wielu ‚bogów’ i wielu ‚panów’, dla nas wszakże jest jeden Bóg, Ojciec” (1Ko 8:5, 6). Jehowa jest Bogiem Wszechmocnym, jedynym prawdziwym Bogiem, słusznie więc wymaga wyłącznego oddania (Wj 20:5). Jego słudzy nie mogą pozwolić, by ktoś inny zajął w ich sercach i życiu miejsce, które należy się tylko Jemu. Powinni oddawać Mu cześć duchem i prawdą (Jn 4:24). Tylko wobec Niego mają żywić zbożną bojaźń (Iz 8:13; Heb 12:28, 29). Do potężnych osób nazwanych w Biblii „bogami” należy też Jezus Chrystus, „jednorodzony bóg”. Jednak on sam wyraźnie powiedział: „Jehowę, twego Boga, masz czcić i tylko dla niego masz pełnić świętą służbę” (Jn 1:18; Łk 4:8; Pwt 10:20). „Podobnymi do Boga” są aniołowie, ale jeden z nich powstrzymał Jana przed oddaniem mu czci, mówiąc: „Uważaj! Nie czyń tego! (...) Oddaj cześć Bogu” (Ps 8:5; Obj 19:10; Heb 2:7). Poza tym „bogami” zostali nazwani wpływowi ludzie w narodzie hebrajskim (Ps 82:1-7), lecz zgodnie z Bożym postanowieniem żaden człowiek nie miał być czczony. Kiedy Korneliusz zaczął składać hołd apostołowi Piotrowi, ten go pohamował słowami: „Wstań; ja też jestem człowiekiem” (Dz 10:25, 26). Oczywiście nie należy też wielbić fałszywych bóstw, które od buntu w Edenie wymyślają i wytwarzają ludzie. Prawo Mojżeszowe surowo przestrzegało, by nie porzucać dla nich Jehowy (Wj 20:3-5). Jehowa, prawdziwy Bóg, nie będzie w nieskończoność tolerował rywalizacji z fałszywymi, bezwartościowymi bogami (Jer 10:10, 11). Podczas Tysiącletniego Panowania Chrystus obróci wniwecz wszelką władzę i moc sprzeciwiającą się Bogu, po czym przekaże Królestwo swemu Bogu i Ojcu, który stanie się wówczas „wszystkim dla każdego” (Rz 8:33; 1Ko 15:23-28). Wszyscy, którzy będą wtedy żyli, przyznają, że Bogu należy się wszelka władza, i będą nieustannie wysławiać Jego imię (Ps 150; Flp 2:9-11; Obj 21:22-27; zob. JEHOWA).
Bóg wymagający wyłącznego oddania”. „Chociaż są tacy, których zwą ‚bogami’, czy to w niebie, czy na ziemi, jako że jest wielu ‚bogów’ i wielu ‚panów’, dla nas wszakże jest jeden Bóg, Ojciec” (1Ko 8:5, 6). Jehowa jest Bogiem Wszechmocnym, jedynym prawdziwym Bogiem, słusznie więc wymaga wyłącznego oddania (Wj 20:5). Jego słudzy nie mogą pozwolić, by ktoś inny zajął w ich sercach i życiu miejsce, które należy się tylko Jemu. Powinni oddawać Mu cześć duchem i prawdą (Jn 4:24). Tylko wobec Niego mają żywić zbożną bojaźń (Iz 8:13; Heb 12:28, 29). Do potężnych osób nazwanych w Biblii „bogami” należy też Jezus Chrystus, „jednorodzony bóg”. Jednak on sam wyraźnie powiedział: „Jehowę, twego Boga, masz czcić i tylko dla niego masz pełnić świętą służbę” (Jn 1:18; Łk 4:8; Pwt 10:20). „Podobnymi do Boga” są aniołowie, ale jeden z nich powstrzymał Jana przed oddaniem mu czci, mówiąc: „Uważaj! Nie czyń tego! (...) Oddaj cześć Bogu” (Ps 8:5; Obj 19:10; Heb 2:7). Poza tym „bogami” zostali nazwani wpływowi ludzie w narodzie hebrajskim (Ps 82:1-7), lecz zgodnie z Bożym postanowieniem żaden człowiek nie miał być czczony. Kiedy Korneliusz zaczął składać hołd apostołowi Piotrowi, ten go pohamował słowami: „Wstań; ja też jestem człowiekiem” (Dz 10:25, 26). Oczywiście nie należy też wielbić fałszywych bóstw, które od buntu w Edenie wymyślają i wytwarzają ludzie. Prawo Mojżeszowe surowo przestrzegało, by nie porzucać dla nich Jehowy (Wj 20:3-5). Jehowa, prawdziwy Bóg, nie będzie w nieskończoność tolerował rywalizacji z fałszywymi, bezwartościowymi bogami (Jer 10:10, 11). Podczas Tysiącletniego Panowania Chrystus obróci wniwecz wszelką władzę i moc sprzeciwiającą się Bogu, po czym przekaże Królestwo swemu Bogu i Ojcu, który stanie się wówczas „wszystkim dla każdego” (Rz 8:33; 1Ko 15:23-28). Wszyscy, którzy będą wtedy żyli, przyznają, że Bogu należy się wszelka władza, i będą nieustannie wysławiać Jego imię (Ps 150; Flp 2:9-11; Obj 21:22-27; zob. JEHOWA).