Question

Napisać pracę na min. 4xA4 czcionką 14.

1.Miłosc w ujęciu biblijnym

lub

2. Moralna ocena aborcji,badań prenatalnych,zapłodnienia in-vitro i rodzicielstwa zastępczego.

Mile widziane cytaty biblijne, liczne przykłady w literaturze, muzyce, filmie (do pierwszego tematu, w drugim również, jeżeli byłyby przydatne).

Termin: czwartek - piątek.

Answer 1

I Literatura podmiotu:
1. B. Prus „Lalka”, Warszawa 1977
2. H. Sienkiewicz „Potop”, Warszawa 1971
3. S. Wyspiański „Wesele”, Kraków 1972
4. K.K. Baczyński „Pokolenie”

II Literatura przedmiotu:
1. Maria Straszewska Romantyzm, Warszawa 1969, rozdz. „Dziedzictwo romantyzmu w kulturze polskiej”, str. 166-178.
2. Dorota Siwicka Romantyzm 1822-1863, Warszawa 1995 rozdz. XIX „Romantyzm po romantyzmie” str. 233-235.
3. Barbara Drabarek, Jacek Fackowski, Izabella Rawińska Słownik motywów literackich, Warszawa 2002
4. Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński Słownik terminów literackich, Warszawa 1999
5. Józef Bachórz, Lalka, Warszawa 1990
6. Józef Bachórz, Potop, Warszawa 1992
7. Stefania Sztaudynger, Biblioteka analiz literackich, Wesele, Warszawa 1965

III Ramowy plan wypowiedzi:
1. Wstęp
a) Tradycja romantyczna
b) Obecność tradycji romantycznej w literaturze następnych epok na podstawie pozytywizmu, Młodej Polski i literatury współczesnej.
2. Rozwinięcie
a) Tradycja romantyczna w „Lalce” B. Prusa (koncepcja bohatera, idea walki narodowowyzwoleńczej)
b) Potop – anologia losów bohaterów (A. Kmicic przypomina romantyczną sylwetkę J. Soplicy)
c) Polemika i tradycja romantyczna w „Weselu”
d) Rola walki wyzwoleńczej w poezji Baczyńskiego.
3. Wnioski
a) Pozytywizm, Młoda Polska i współczesność to epoki nawiązujące do tradycji romantycznej.

IV Materiały pomocnicze
Cytaty z utworów literatury podmiotu i przedmiotu.

Treść pracy:
Według Słownika języka polskiego Elżbiety Sobol „tradycja” to zasady postępowania, obyczaje, poglądy, wiadomości przechodzące z pokolenia na pokolenie, występujące przez jakiś czas i utrwalające się potem zwyczajowo, np. tradycja powitania.
Każda epoka literacka ma swoją tradycję. Podobnie było w okresie romantyzmu.
Epoka romantyzmu nie przebiegała w całej Europie tak samo. Romantyzm europejski był epoką krótkotrwałą, zwaną czasem burzy i naporu, tak, bowiem widziano postawę twórcy, buntowniczą i aktywną, jak również nowe nastawienie młodzieży, która domagała się powrotu do tradycji i potęgi.
Romantyzm niósł nowe hasła, takie jak: wiara w uczucie, duszę, serce, intuicję – odmienne niż w oświeceniu. W Polsce romantyzm urasta do rangi jednej z najbardziej znaczących epok literackich. Nie tylko dlatego, że tworzyli wówczas romantyczni wieszczowie: Mickiewicz, Słowacki, Krasiński, Norwid, ale przede wszystkim dlatego, że wpłynął on na polską świadomość, ukształtował polską postawę polityczną, a nawet pewien typ psychologiczny Polaka – powstańca romantyka. To właśnie jest specyficzną cechą polskiego romantyzmu. Wobec niewoli ojczyzny, filozofia estetyczna europejskiego romantyzmu splotła się z silną ideologią narodowowyzwoleńczą. Romantyzm stwarzał punkt ideowy dla buntu, konspiracji i powstań, kształtował postać bojownika o wolność ojczyzny, dyskutował problemy społeczne, ważne wobec problemu narodu.
W programie artystycznym polskiego romantyzmu, sformułowanym między innymi przez Adama Mickiewicza i Maurycego Mochnackiego, określone zostały nie tylko cele i zadania stojące przed literaturą, ale również stanowisko romantyków wobec tradycji literackiej. Tradycja ta postrzegana była przede wszystkim jako zespół motywów i tematów, z których mogliby korzystać twórcy romantyczni.
W przedmowie do swoich „Poezji” Adam Mickiewicz za podstawę tradycji romantyzmu uznał kulturę średniowiecza z jej obcym światu antycznemu duchem rycerskim i chrześcijańskim spojrzeniem na świat. Przykładem takich utworów są: „Grażyna”, „Konrad Wallenrod” Adama Mickiewicza i „Balladyna” Juliusza Słowackiego