IGNATO
Dążenie do integracji z zachodnimi strukturami bezpieczeństwa i współpracy gospodarczej • Dążenie do umacniania pozycji Polski w regionie i wynikający stąd czynny udział w istniejących strukturach współpracy regionalnej • Utrzymywanie i rozwijanie wszechstronnych stosunków i wzajemnie korzystnej współpracy ze wszystkimi sąsiadami RP Nadrzędnym zaś celem polskiej polityki zagranicznej, determinującym pozostałe, jest takie ukształtowanie środowiska międzynarodowego, szczególnie w najbliższym otoczeniu Polski, aby zapewnić krajowi trwałe bezpieczeństwo oraz trwały zrównoważony rozwój gospodarczy, kulturalny oraz społeczny. Priorytety polskiej polityki zagranicznej, ukształtowane na początku lat 90, konsekwentnie realizowane przez kolejne ekipy rządowe, popierane przez głównych aktorów sceny politycznej kraju, cieszą się niezwykle wielkim poparciem polskiego społeczeństwa i – jak dotąd- nie stawały się obiektem przetargów poszczególnych opcji politycznych. Po 1989 r. Polska uczyniła podstawą swej polityki zagranicznej wiązanie kraju z Zachodem i jego strukturami integracyjnymi. Członkostwo w Unii Europejskiej i NATO zaliczone zostało do „strategicznych celów” polskiej dyplomacji. Do podstawowych zadań stojących przed polska polityką zagraniczną należy zaliczyć: • Działanie na rzecz wzmacniania gospodarczej i kulturalnej pozycji kraju w regionie, Europie i świecie • Dalszy aktywny udział w strukturach regionalnych, których członkiem jest Polska • Utrzymywanie wysokiej dynamiki stosunków z głównymi polskim partnerami: USA, Niemcami, Francją i Wielką Brytanią • Dalszy rozwój stosunków politycznych, gospodarczych, kulturalnych i międzyludzkich ze wszystkimi sąsiadami Polski • Sprawny przebieg negocjacji z UE
• Dążenie do umacniania pozycji Polski w regionie i wynikający stąd czynny udział w istniejących strukturach współpracy regionalnej
• Utrzymywanie i rozwijanie wszechstronnych stosunków i wzajemnie korzystnej współpracy ze wszystkimi sąsiadami RP
Nadrzędnym zaś celem polskiej polityki zagranicznej, determinującym pozostałe, jest takie ukształtowanie środowiska międzynarodowego, szczególnie w najbliższym otoczeniu Polski, aby zapewnić krajowi trwałe bezpieczeństwo oraz trwały zrównoważony rozwój gospodarczy, kulturalny oraz społeczny. Priorytety polskiej polityki zagranicznej, ukształtowane na początku lat 90, konsekwentnie realizowane przez kolejne ekipy rządowe, popierane przez głównych aktorów sceny politycznej kraju, cieszą się niezwykle wielkim poparciem polskiego społeczeństwa i – jak dotąd- nie stawały się obiektem przetargów poszczególnych opcji politycznych.
Po 1989 r. Polska uczyniła podstawą swej polityki zagranicznej wiązanie kraju z Zachodem i jego strukturami integracyjnymi. Członkostwo w Unii Europejskiej i NATO zaliczone zostało do „strategicznych celów” polskiej dyplomacji. Do podstawowych zadań stojących przed polska polityką zagraniczną należy zaliczyć:
• Działanie na rzecz wzmacniania gospodarczej i kulturalnej pozycji kraju w regionie, Europie i świecie
• Dalszy aktywny udział w strukturach regionalnych, których członkiem jest Polska
• Utrzymywanie wysokiej dynamiki stosunków z głównymi polskim partnerami: USA, Niemcami, Francją i Wielką Brytanią
• Dalszy rozwój stosunków politycznych, gospodarczych, kulturalnych i międzyludzkich ze wszystkimi sąsiadami Polski
• Sprawny przebieg negocjacji z UE