Czymże jest miłość i jakie ma znaczenie, gdzie znajduje swe źródło? Kiedy człowiek kocha dojrzale i jak dojrzewać do takiej miłości, w której promieniu bledną ludzkie języki, a nawet języki aniołów brzmią jak miedź lub cymbał. Na nic człowiekowi zda się dar prorokowania, ani tak potężna wiara, która góry przenosi, jeśli nie ma tam miłości. Wszelka nauka i wiedza akademicka traci swój sens i istotę bez miłości, a żadne poświęcenie, a nawet śmierć dla kogoś lub czegoś bez miłości, nie da nic człowiekowi. Miłość jest podstawową potrzebą człowieka, jest największym motorem ludzkich działań, ludzie jej pragną, poszukują, są szczęśliwi, gdy ją „znajdują”. Miłość zawiera w sobie wiele elementów i aspektów. W dojrzałej i prawdziwej miłości obejmującej miłość do samego siebie, miłość do drugiego człowieka i miłość do Boga, ludzie wyrażają samych siebie i transcendują siebie. Miłość obejmuje w sposób całościowy człowieka, jego emocje, uczucia, procesy poznawcze, rozumowanie, intelekt, wolę, działanie, a także sferę duchową. Dzięki miłości i przez miłość człowiek podejmuje różnorodne działania na rzecz dobra innych ludzi, społeczeństwa. To miłość sprawia, że ludzie decydują się na wspólne życie w małżeństwie z drugą osobą, to miłość sprawia, że ludzie wybierają drogę życia zakonnego lub kapłańskiego, by spełniając swe powołanie nieść ludziom Boga, to miłość sprawia, że ludzie poświęcają swój czas, swoje zdolności umiejętności w pracy zawodowej dla dobra innych ludzi tworząc ogólnonarodowe dobro, to miłość sprawia, że ludzie tworzą poezję, piszą książki, malują obrazy, rzeźbią, budują, komponują muzykę, to miłość sprawia, że ludzie poświęcają się dla innych lecząc ich, ucząc ich, wychowując, opiekując się nimi, to miłość sprawia, że ludzie są w stanie sobie przebaczyć, uśmiechnąć się do siebie, pomóc sobie w potrzebie, powiedzieć dobre słowo. Tak więc miłość jest tym, dzięki czemu człowiek może wyrazić siebie w sposób najpełniejszy, sensownie i twórczo przeżyć życie z poczuciem samorealizacji i szczęścia.
Czymże jest miłość i jakie ma znaczenie, gdzie znajduje swe źródło? Kiedy
człowiek kocha dojrzale i jak dojrzewać do takiej miłości, w której promieniu bledną
ludzkie języki, a nawet języki aniołów brzmią jak miedź lub cymbał. Na nic
człowiekowi zda się dar prorokowania, ani tak potężna wiara, która góry przenosi,
jeśli nie ma tam miłości. Wszelka nauka i wiedza akademicka traci swój sens i istotę
bez miłości, a żadne poświęcenie, a nawet śmierć dla kogoś lub czegoś bez miłości, nie
da nic człowiekowi.
Miłość jest podstawową potrzebą człowieka, jest największym motorem
ludzkich działań, ludzie jej pragną, poszukują, są szczęśliwi, gdy ją „znajdują”. Miłość
zawiera w sobie wiele elementów i aspektów. W dojrzałej i prawdziwej miłości
obejmującej miłość do samego siebie, miłość do drugiego człowieka i miłość do Boga,
ludzie wyrażają samych siebie i transcendują siebie. Miłość obejmuje w sposób
całościowy człowieka, jego emocje, uczucia, procesy poznawcze, rozumowanie,
intelekt, wolę, działanie, a także sferę duchową. Dzięki miłości i przez miłość człowiek
podejmuje różnorodne działania na rzecz dobra innych ludzi, społeczeństwa. To
miłość sprawia, że ludzie decydują się na wspólne życie w małżeństwie z drugą osobą,
to miłość sprawia, że ludzie wybierają drogę życia zakonnego lub kapłańskiego, by
spełniając swe powołanie nieść ludziom Boga, to miłość sprawia, że ludzie poświęcają
swój czas, swoje zdolności umiejętności w pracy zawodowej dla dobra innych ludzi
tworząc ogólnonarodowe dobro, to miłość sprawia, że ludzie tworzą poezję, piszą
książki, malują obrazy, rzeźbią, budują, komponują muzykę, to miłość sprawia, że
ludzie poświęcają się dla innych lecząc ich, ucząc ich, wychowując, opiekując się nimi,
to miłość sprawia, że ludzie są w stanie sobie przebaczyć, uśmiechnąć się do siebie,
pomóc sobie w potrzebie, powiedzieć dobre słowo. Tak więc miłość jest tym, dzięki
czemu człowiek może wyrazić siebie w sposób najpełniejszy, sensownie i twórczo
przeżyć życie z poczuciem samorealizacji i szczęścia.