Naród – kraj ojczysty, ziemia rodzinna; obszar jakiś staje się ojczyzną o tyle tylko, o ile istnieje zespół ludzki, który odnosi się doń w pewien sposób kształtuje jego obraz. Wówczas dla tego zespołu ów szmat rzeczywistości zewnętrznej nabiera swoistych wartości, które go czynią * Ojczyzną *.
Czynniki etniczne to składniki narodu związane z odrębnością jego kultury, tradycji, języka, które stopniowo kształtowały się w grupach rodowych, klasach, plemionach i ludach. Dzisiaj przyjmują one najczęściej postać struktur etnicznych, występujących w różnej postaci: zwyczajów, sposobów życia, mowy, podań, przysłów, obrzędów, zabaw, pieśni, muzyki i tańców, zwłaszcza ludowych.
Czynniki polityczne oznaczają zintegrowanie dużej, zajmującej znaczne terytorium zbiorowości w jednolity organizm, najczęściej państwo, które jest podporządkowane jednolitym zadaniom, celom i dążeniom. Powstanie organizacji państwowej chroni naród przed zagrożeniem zewnętrznym. Wymaga to utworzenia sprawnej i w miarę scentralizowanej władzy, budowy dróg, systemu komunikacyjnego, stworzenia skarbu, a więc opodatkowania ludności w celu utrzymania wojska, a także wprowadzenia jednakowego prawa. W Polsce pierwszą zapowiedzią wprowadzania obowiązującego wszystkich prawa były statuty piotrkowsko – wiślickie Kazimierza Wielkiego, które stanowiły wkład w dzieło stopniowego tworzenia organizmu państwowego.
Naród – kraj ojczysty, ziemia rodzinna; obszar jakiś staje się ojczyzną o tyle tylko, o ile istnieje zespół ludzki, który odnosi się doń w pewien sposób kształtuje jego obraz. Wówczas dla tego zespołu ów szmat rzeczywistości zewnętrznej nabiera swoistych wartości, które go czynią * Ojczyzną *.
Czynniki etniczne to składniki narodu związane z odrębnością jego kultury, tradycji, języka, które stopniowo kształtowały się w grupach rodowych, klasach, plemionach i ludach. Dzisiaj przyjmują one najczęściej postać struktur etnicznych, występujących w różnej postaci: zwyczajów, sposobów życia, mowy, podań, przysłów, obrzędów, zabaw, pieśni, muzyki i tańców, zwłaszcza ludowych.
Czynniki polityczne oznaczają zintegrowanie dużej, zajmującej znaczne terytorium zbiorowości w jednolity organizm, najczęściej państwo, które jest podporządkowane jednolitym zadaniom, celom i dążeniom. Powstanie organizacji państwowej chroni naród przed zagrożeniem zewnętrznym. Wymaga to utworzenia sprawnej i w miarę scentralizowanej władzy, budowy dróg, systemu komunikacyjnego, stworzenia skarbu, a więc opodatkowania ludności w celu utrzymania wojska, a także wprowadzenia jednakowego prawa.
W Polsce pierwszą zapowiedzią wprowadzania obowiązującego wszystkich prawa były statuty piotrkowsko – wiślickie Kazimierza Wielkiego, które stanowiły wkład w dzieło stopniowego tworzenia organizmu państwowego.