Miała rumianą i pokrytą piegami twarz, piękne szerokie brwi, które autorka określiła stanowczymi oraz stworzonymi do ruchów lekceważących. Oczy Gabrysi były brązowe. Miały w sobie inteligencję, żywość i stanowczość. Gabriela nie przywiązywała wielkiej wagi do swojego stroju. Najbardziej lubiła ubierać się w wytarte dżinsy "Odra" oraz sportową kurtkę. Miała krzywo przycięte blond włosy. Przed chorobą mamy żyła jak każda przeciętna nastolatka, która nie miała większych problemów. Głównym jej zajęciem było chodzenie do szkoły, spotykanie się z przyjaciółmi i czytanie dobrych książek. Sytuacje zmieniła się diametralnie kiedy mama zachorowała, ponieważ była najstarsza z czwórki rodzeństwa, większość obowiązków domowych, które wykonywała wcześniej mama, spadło na jej głowę. Do tej pory niechętnie angażowała się w obowiązki domowe, więc teraz nie dawała sobie z nimi rady. Ciężko jej było pogodzić beztroski tryb życia, do którego była przyzwyczajona, z obowiązkami z którymi musiała się niespodziewanie zmierzyć. Nie mogła liczyć na pomoc swojego taty, ponieważ on, gdy przyszedł z pracy zjadł obiad i potem zamykał się w swoim pokoju i czytał namiętnie książki. Z twarzy Gabrysi można było odczytać, ze jest ona bardzo energiczną dziewczyną. Borejkówna miała duże poczucie humoru. Była bardzo inteligentną dziewczyną. Gabrysia nie lubiła fizyki, interesowały ją natomiast przedmioty humanistyczne, co odziedziczyła po ojcu. On zaszczepił w córkach, zwłaszcza w dwóch najstarszych, miłość do książek i nałóg kupowania ich, co niestety znacznie odbijało się w budżecie domowym. Gabrysia bardzo kochała swoje rodzeństwo, lecz starała się to ukrywać. Była opiekuńcza i rzadko odmawiała, gdy ktoś poprosił ją o pomoc. Była pomysłodawczynią grupy ESD. Na spotkaniach często przemawiała do swoich kolegów i potrafiła ich zaciekawić. Świadczyło to o dużej charyzmie. Gabriela Borejko jest bardzo sympatyczna bohaterką, dlatego myślę, że spodoba się wielu czytelnikom prozy Małgorzaty Musierowicz, która adresowana jest głównie do młodzieży. Według mnie jest to postać, która przyciągnęłaby do teatrów czy kin duże rzesze młodych ludzi, ponieważ większość nich, gdy przeczyta jedną książkę M. Musierowicz sięga po dalsze części przygód młodych ludzi. Przygody Gabrysi i jej przyjaciół są świetnym pomysłem na przedstawienia teatralne i filmy dla dzisiejszej młodzieży.
rjjfjgjfj