Książę, kardynał, metropolita krakowski Adam Stefan Sapieha. Napisz jego poglądy, rolę w okresie okupacji, dlaczego władze miały do niego szacunek? Śmierć Sapiehy, okoliczności.
Adam Stefan Sapieha (1867-1951) – książę, arcybiskup metropolita Karkowski, kardynał. Studiował prawo i teologię na Uniwersytecie Wiedeńskim, w Institut Catholique w Lille, na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz na Uniwersytecie w Innsbrucku. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1893 roku we Lwowie. W 1986 roku zrobił doktorat z zakresu prawa kanonicznego i cywilnego na Papieskiej Akademii Kościelnej w Rzymie. Studiował także dyplomację w Kościelnej Akademii Szlacheckiej. W latach 1906-1911 był w Watykanie rzeczoznawcą ds. Kościoła polskiego pod zaborami. W roku 1911 został mianowany biskupem krakowskim. Podczas I wojny światowej założył Książęco-Biskupii Komitet Pomocy dla Dotkniętych Klęską Wojny. W niepodległej Polsce Biskup Sapieha, a potem metropolita krakowski, działał na rzecz ludzi potrzebujących organizując Caritas. Od roku 1939, a więc wybuchu II wojny światowej, wspierał działalność humanitarną Rady Głównej Opiekuńczej. Pod jego patronatem zaczął być wydawany „Tygodnik Powszechny” (od 1945 roku). W roku 1946 został mianowany kardynałem. W 1950 był inspiratorem i współautorem listów protestacyjnych Episkopatu Polski do prezydenta Bolesława Bieruta, potępiających represje i prześladowania Kościoła w Polsce. Został pochowany w Katedrze Wawelskiej w Krakowie. Jest doktorem honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego.W ostatnich latach niepodległości skłócony z sanacją, m.in. przeciwny złożeniu zwłok J. Piłsudskiego na Wawelu. Podczas II wojny światowej, pod nieobecność przebywającego w Rzymie prymasa A. Hlonda, faktyczny przywódca Kościoła i jeden z przywódców narodu. Od pierwszych dni okupacji związany z działalnością niepodległościową. Współpracował z rządem polskim na emigracji (Rząd Rzeczpospolitej Polskiej na emigracji, odważnie stawał w obronie prześladowanego społeczeństwa. Współorganizator Rady Głównej Opiekuńczej. W marcu 1945 pod jego patronatem rozpoczęto wydawanie Tygodnika Powszechnego. Zmarł 23 lipca 1951 w osiemdziesiątym czwartym roku życia, pięćdziesiątym ósmym roku kapłaństwa i czterdziestym roku sprawowania władzy biskupiej. Jego pogrzeb odbył się 28 lipca tego roku pod przewodnictwem prymasa Wyszyńskiego i stanowił manifestację pamięci i wdzięczności wiernych oraz duchowieństwa dla posługi kardynała Sapiehy. Pochowany został w Katedrze Wawelskiej, w krypcie pod Konfesją Świętego Stanisława.
Adam Stefan Sapieha (1867-1951) – książę, arcybiskup metropolita Karkowski, kardynał. Studiował prawo i teologię na Uniwersytecie Wiedeńskim, w Institut Catholique w Lille, na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz na Uniwersytecie w Innsbrucku. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1893 roku we Lwowie. W 1986 roku zrobił doktorat z zakresu prawa kanonicznego i cywilnego na Papieskiej Akademii Kościelnej w Rzymie. Studiował także dyplomację w Kościelnej Akademii Szlacheckiej. W latach 1906-1911 był w Watykanie rzeczoznawcą ds. Kościoła polskiego pod zaborami. W roku 1911 został mianowany biskupem krakowskim. Podczas I wojny światowej założył Książęco-Biskupii Komitet Pomocy dla Dotkniętych Klęską Wojny. W niepodległej Polsce Biskup Sapieha, a potem metropolita krakowski, działał na rzecz ludzi potrzebujących organizując Caritas. Od roku 1939, a więc wybuchu II wojny światowej, wspierał działalność humanitarną Rady Głównej Opiekuńczej. Pod jego patronatem zaczął być wydawany „Tygodnik Powszechny” (od 1945 roku). W roku 1946 został mianowany kardynałem. W 1950 był inspiratorem i współautorem listów protestacyjnych Episkopatu Polski do prezydenta Bolesława Bieruta, potępiających represje i prześladowania Kościoła w Polsce. Został pochowany w Katedrze Wawelskiej w Krakowie. Jest doktorem honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego.W ostatnich latach niepodległości skłócony z sanacją, m.in. przeciwny złożeniu zwłok J. Piłsudskiego na Wawelu. Podczas II wojny światowej, pod nieobecność przebywającego w Rzymie prymasa A. Hlonda, faktyczny przywódca Kościoła i jeden z przywódców narodu. Od pierwszych dni okupacji związany z działalnością niepodległościową. Współpracował z rządem polskim na emigracji (Rząd Rzeczpospolitej Polskiej na emigracji, odważnie stawał w obronie prześladowanego społeczeństwa. Współorganizator Rady Głównej Opiekuńczej. W marcu 1945 pod jego patronatem rozpoczęto wydawanie Tygodnika Powszechnego. Zmarł 23 lipca 1951 w osiemdziesiątym czwartym roku życia, pięćdziesiątym ósmym roku kapłaństwa i czterdziestym roku sprawowania władzy biskupiej. Jego pogrzeb odbył się 28 lipca tego roku pod przewodnictwem prymasa Wyszyńskiego i stanowił manifestację pamięci i wdzięczności wiernych oraz duchowieństwa dla posługi kardynała Sapiehy. Pochowany został w Katedrze Wawelskiej, w krypcie pod Konfesją Świętego Stanisława.