Jakie tradycje miała siedamnastowieczna szlachta. Chodzi o zachowania na codzień w życiu rodzinnym.
mania25
W kulturze szlachty polskiej nastąpiły istotne zmiany. W XVIIw. uporządkował się pogląd, że szlachta pochodzi do Sarmatów, starożytnego ludu zamieszkującego ziemie między dolną Wołgą a Donem. Po Sarmatach miała ona odziedziczyć wojowniczość, odwagę, umiejętności, prawość itp. W rzeczywistość szlachta polska nie miała nic wspólnego z Sarmatami. Mit o sarmackim pochodzeniu był jednak bardzo żywy, gdyż umacniał szlacheckie poczucie wyższości. W XVIIw. sarmatyzm nabierał coraz bardziej negatywnych cech. Szerzyła się ksenofobia, czyli niechęć do obcych, spowodowała, że wszystko co cudzoziemskie zaczęto uważać za złe i zepsucie. Szlachta głosiła natomiast, że polskie prawa, przywileje i obyczaje są najlepsze. Wzrosła nietolerancja religijna. Szlachta wychowana w szkołach jezuickich często odznaczała się gorliwą religijnością. Szlacheckim ideałem stało się życie w wiejskim dworze urozmaicone polowaniami, ucztami i kuligami. Coraz mniej interesowało się lekturą i życiem publicznym. Ogólne obniżenie poziomu życia umysłowego szlachty wiązało się z rosnącym spożyciem alkoholu. Pijatyki stały się nieodłączną częścią szlacheckich obyczajów. Szlachta wyróżniała się charakterystycznym strojem min. kontusz, - żupan oraz efektowne pasy.
Sarmaci był ideologią (zespołem poglądów) szlachty polskiej, która w ten sposób podkreślała swoją odrębnością i wyższością w stosunkach do chłopstwa i mieszczaństwa. Wiązał się także z niechęcią do cudzoziemców.
Tylko tyle wiem o szlachcie w XVIIw. Mam nadzieje, że trochę pomogłam. Pozdrawiam
Sarmaci był ideologią (zespołem poglądów) szlachty polskiej, która w ten sposób podkreślała swoją odrębnością i wyższością w stosunkach do chłopstwa i mieszczaństwa. Wiązał się także z niechęcią do cudzoziemców.
Tylko tyle wiem o szlachcie w XVIIw. Mam nadzieje, że trochę pomogłam.
Pozdrawiam