Stary drewniany kościół pod wezwaniem św. Walentego należał do grupy najstarszych kościołów drewnianych na Górnym Śląsku. Swymi początkami sięgał XVI wieku. O gotyckim XVI-wiecznym rodowodzie świątyni świadczyło prostokątne zamknięcie prezbiterium oraz słupowa, kryta namiotowym dachem, o ukośnych ścianach, wieża. Według relacji kroniki Franciszka Henkego z 1864 r. dookoła kościoła rosły stare, wiekowe dęby i lipy, które zostały wycięte około 1843 r. Drewniany kościół spłonął 12 grudnia 1910 r.
Widoczna jest zrębowa konstrukcja prezbiterium i nawy głównej. Wyposażenie wnętrza było stosunkowo skromne. Ołtarz główny na zdjęciu wykazuje już cechy barokowe, chociaż pierwotne wyposażenie stanowił późnośredniowieczny ołtarz z końca XVI wieku. Polichromowane figury tego tryptyku przedstawiały świętych: Mikołaja i Sebastiana, Katarzynę i Barbarę, Elżbietę i Helenę, Stefana i Laurencjusza. Jeszcze przed wojną ocalałe figury tryptyku ozdabiały wnętrze dawnej fary w Marklowicach. Obecnie znajdują się w zbiorach Muzeum Archidiecezjalnego w Katowicach.
Nieistniejąca obecnie kapliczka z końca XVIII wieku, nad stawem dworskim w Marklowicach Dolnych. Murowana, kryta gontem kapliczka, poświęcona byłą św. Janowi Nepomucenowi. W zwieńczeniu dachu, nad przydaszkiem, we wnęce, znajdował się obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, malowany na blasze. Obsuwanie się gruntu, a w konsekwencji głębokie pęknięcia sklepienia, były bezpośrednią przyczyną podjęcia decyzji o jej rozbiórce, co nastąpiło w latach 40-tych XX wieku. Staw zasypano w latach 60-tych.
Stary drewniany kościół pod wezwaniem św. Walentego należał do grupy najstarszych kościołów drewnianych na Górnym Śląsku. Swymi początkami sięgał XVI wieku. O gotyckim XVI-wiecznym rodowodzie świątyni świadczyło prostokątne zamknięcie prezbiterium oraz słupowa, kryta namiotowym dachem, o ukośnych ścianach, wieża. Według relacji kroniki Franciszka Henkego z 1864 r. dookoła kościoła rosły stare, wiekowe dęby i lipy, które zostały wycięte około 1843 r. Drewniany kościół spłonął 12 grudnia 1910 r.
Widoczna jest zrębowa konstrukcja prezbiterium i nawy głównej. Wyposażenie wnętrza było stosunkowo skromne. Ołtarz główny na zdjęciu wykazuje już cechy barokowe, chociaż pierwotne wyposażenie stanowił późnośredniowieczny ołtarz z końca XVI wieku. Polichromowane figury tego tryptyku przedstawiały świętych: Mikołaja i Sebastiana, Katarzynę i Barbarę, Elżbietę i Helenę, Stefana i Laurencjusza. Jeszcze przed wojną ocalałe figury tryptyku ozdabiały wnętrze dawnej fary w Marklowicach. Obecnie znajdują się w zbiorach Muzeum Archidiecezjalnego w Katowicach.
Nieistniejąca obecnie kapliczka z końca XVIII wieku, nad stawem dworskim w Marklowicach Dolnych. Murowana, kryta gontem kapliczka, poświęcona byłą św. Janowi Nepomucenowi. W zwieńczeniu dachu, nad przydaszkiem, we wnęce, znajdował się obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, malowany na blasze. Obsuwanie się gruntu, a w konsekwencji głębokie pęknięcia sklepienia, były bezpośrednią przyczyną podjęcia decyzji o jej rozbiórce, co nastąpiło w latach 40-tych XX wieku. Staw zasypano w latach 60-tych.