Związki zawodowe Kościoły i życie religijne w Polsce Ochrona praw człowieka w Polsce Organizacje pozarządowe Kultura Literatura Muzyka Film Teatr Sztuki plastyczne Historia Od prehistorii do wczesnego średniowiecza Okres średniowieczny Czasy nowożytne Wiek XIX: Polska w niewoli Wiek XX: od niewoli do niewoli Wiek XX: Polska pod dominacją radziecką Rzeczpospolita po 1989 Geografia Położenie geograficzne Warunki klimatyczne Bogactwa naturalne Ludność Ukształtowanie terenu Granice Podział terytorialny Media w Polsce Telewizja Radio Prasa Internet Historia mediów i telekomunikacji w Polsce Agencje informacyjne Media - Linki UEFA EURO 2012 Sławni Polacy Film i teatr Literatura Mężowie stanu Muzyka Nauka Nobliści Osoby publiczne Polityka Sport Sztuki plastyczne Polska | portal promocyjny » Poznaj Polskę » Poznaj Polskę » Instytucje społeczne » Ochrona praw człowieka w Polsce
wielkość czcionki A A A
Ochrona praw człowieka w Polsce
Demokratyzacja życia politycznego i społecznego, będąca konsekwencją przełomu roku 1989, pozwoliła Polsce na pełną akceptację międzynarodowych regulacji w dziedzinie ochrony praw człowieka. Efektem tych zmian było ratyfikowanie wielu umów oraz przyjęcie międzynarodowych procedur kontrolnych.
Działania te - poprzez uwiarygodnienie polskiego systemu demokracji, praworządności i praw człowieka - stanowiły ważny krok na drodze do Rady Europy, Paktu Północnoatlantyckiego i Unii Europejskiej.
Polska współtwórcą Aktu Końcowego KBWE
Idea zwołania Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (od 1995 roku: Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie) narodziła się w latach 60., jako próba przezwyciężenia i osłabienia rywalizacji polityczno-wojskowej między państwami Układu Warszawskiego i NATO. Polska była wśród inicjatorów tego spotkania - na forum Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych, 14 grudnia 1964 roku, minister spraw zagranicznych Adam Rapacki przedstawił propozycję zwołania konferencji ogólnoeuropejskiej w sprawie bezpieczeństwa i współpracy. Podpisany w sierpniu 1975 roku Akt Końcowy KBWE wyznaczał ramy pokojowej współpracy państw "od Vancouver po Władywostok". Zaangażowanie w realizację postanowień Aktu oraz aktywna działalność na forum OBWE stały się jednymi z filarów polskiej polityki zagranicznej.
Początki działalności organizacji obywatelskich
Przyjęcie Aktu Końcowego Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie przyczyniło się do powstawania w ówczesnych państwach socjalistycznych organizacji i ruchów obywatelskich, stawiających sobie za cel działania, obronę praw człowieka. Jednym z nich był Komitet Obrony Robotników (KOR), powstały w reakcji na represje władz państwowych wobec uczestników protestu robotniczego w czerwcu 1976 roku. Głównym zadaniem KOR było finansowe i prawne wspieranie prześladowanych robotników. Po ich uwolnieniu, w 1977 roku KOR przekształcił się w Komitet Samoobrony Społecznej "KOR". Kolejnym ugrupowaniem opozycyjnym był Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela (ROPCiO), działający w latach 1977-1981. Ruch widział możliwość realizacji stawianych sobie celów poprzez zmiany ustrojowe, zmierzające do budowy państwa obywatelskiego oraz uniezależnienie Polski od wpływów ZSRR.myśle że tyle wystarczy
Związki zawodowe Kościoły i życie religijne w Polsce Ochrona praw człowieka w Polsce Organizacje pozarządowe Kultura Literatura Muzyka Film Teatr Sztuki plastyczne Historia Od prehistorii do wczesnego średniowiecza Okres średniowieczny Czasy nowożytne Wiek XIX: Polska w niewoli Wiek XX: od niewoli do niewoli Wiek XX: Polska pod dominacją radziecką Rzeczpospolita po 1989 Geografia Położenie geograficzne Warunki klimatyczne Bogactwa naturalne Ludność Ukształtowanie terenu Granice Podział terytorialny Media w Polsce Telewizja Radio Prasa Internet Historia mediów i telekomunikacji w Polsce Agencje informacyjne Media - Linki UEFA EURO 2012 Sławni Polacy Film i teatr Literatura Mężowie stanu Muzyka Nauka Nobliści Osoby publiczne Polityka Sport Sztuki plastyczne Polska | portal promocyjny » Poznaj Polskę » Poznaj Polskę » Instytucje społeczne » Ochrona praw człowieka w Polsce
wielkość czcionki A A A
Ochrona praw człowieka w Polsce
Demokratyzacja życia politycznego i społecznego, będąca konsekwencją przełomu roku 1989, pozwoliła Polsce na pełną akceptację międzynarodowych regulacji w dziedzinie ochrony praw człowieka. Efektem tych zmian było ratyfikowanie wielu umów oraz przyjęcie międzynarodowych procedur kontrolnych.
Działania te - poprzez uwiarygodnienie polskiego systemu demokracji, praworządności i praw człowieka - stanowiły ważny krok na drodze do Rady Europy, Paktu Północnoatlantyckiego i Unii Europejskiej.
Polska współtwórcą Aktu Końcowego KBWE
Idea zwołania Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (od 1995 roku: Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie) narodziła się w latach 60., jako próba przezwyciężenia i osłabienia rywalizacji polityczno-wojskowej między państwami Układu Warszawskiego i NATO. Polska była wśród inicjatorów tego spotkania - na forum Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych, 14 grudnia 1964 roku, minister spraw zagranicznych Adam Rapacki przedstawił propozycję zwołania konferencji ogólnoeuropejskiej w sprawie bezpieczeństwa i współpracy. Podpisany w sierpniu 1975 roku Akt Końcowy KBWE wyznaczał ramy pokojowej współpracy państw "od Vancouver po Władywostok". Zaangażowanie w realizację postanowień Aktu oraz aktywna działalność na forum OBWE stały się jednymi z filarów polskiej polityki zagranicznej.
Początki działalności organizacji obywatelskich
Przyjęcie Aktu Końcowego Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie przyczyniło się do powstawania w ówczesnych państwach socjalistycznych organizacji i ruchów obywatelskich, stawiających sobie za cel działania, obronę praw człowieka. Jednym z nich był Komitet Obrony Robotników (KOR), powstały w reakcji na represje władz państwowych wobec uczestników protestu robotniczego w czerwcu 1976 roku. Głównym zadaniem KOR było finansowe i prawne wspieranie prześladowanych robotników. Po ich uwolnieniu, w 1977 roku KOR przekształcił się w Komitet Samoobrony Społecznej "KOR". Kolejnym ugrupowaniem opozycyjnym był Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela (ROPCiO), działający w latach 1977-1981. Ruch widział możliwość realizacji stawianych sobie celów poprzez zmiany ustrojowe, zmierzające do budowy państwa obywatelskiego oraz uniezależnienie Polski od wpływów ZSRR.myśle że tyle wystarczy